Είμαστε σε μιαν εποχή που
νομίζω μοιάζει λίγο με το '50-'60
Αν επισημαίνεις και άλλους κινδύνους και προτάγματα παρά συνεχώς και αποκλειστικά αυτόν του κομμουνισμού, κινδυνεύεις να θεωρηθείς πολύ μαλακός ή και συνοδοιπόρος..
Με αυτόν τον κίνδυνο λοιπόν κατά νου, θα ήθελα να μοιραστώ μερικές σκέψεις, που απέχουν πολύ από το να διεκδικούσαν το αλάθητο ή μια εξαντλητική παρουσίαση του θέματος.
Κατ' αρχάς νομίζω πως ο καθένας έχει (αυτονόητο) δικαίωμα να μοιράσει τρόφιμα σε όποιον θέλει, μόνο σε Έλληνες, μόνο σε μαύρους, μόνο σε ΠΑΣΟΚτζήδες, μόνο σε μουσουλμάνους ή ό,τι άλλο.
Άλλο αν:
1. δεν μας αρέσει αυτό
και δεν το θεωρούμε σωστό (και δεν είναι) να γίνονται διακρίσεις
δεν είναι σύμφωνο ούτε με τον ανθρωπισμό ούτε με τον χριστιανισμό, αλλά δεν είναι όλοι οι άνθρωποι χριστιανοί ούτε η Χρυσή Αυγή προφανώς είναι εκκλησιαστική οργάνωση.
2. γίνεται για ψηφοθηρικούς και προπαγανδιστικούς λόγους
προφανώς η Χρυσή Αυγή δεν είναι ο Στρατός της Σωτηρίας, κόμμα είναι (με ακραία ιδεολογία ναι, με αντι-ανθρωπιστικές και παράλογες ιδέες που δεν θα ευχόμουν προσωπικά να επικρατήσει, δυνητικά επικίνδυνη για τις ελευθερίες στην χώρα ναι (προφανώς δεν είναι η μόνη)).
Θα πει κάποιος και εύλογα, πως είναι μια κίνηση εντυπωσιασμού και δεν θέλουμε τους ακραίους να κάνουν τόσο δυνατή προπαγάνδα στο κέντρο της πρωτεύουσας, θα στείλουμε λάθος μήνυμα (λες και είναι η πρώτη φορά ή είναι το πρώτο που στέλνουμε σαν χώρα)
Κάποιοι επενδύουν (ίσως όχι πάντα σκόπιμα όλοι) στον αντιφασισμό (είναι ο αντικομμουνισμός της εποχής μας φαίνεται --της μόδας) για να καλύψουν την δική τους ιδεολογική κενότητα και κενότητα έργου, ας μη ξεγελιόμαστε όμως, η ΧΑ είναι σύμπτωμα, βαρύ μεν αλλά σύμπτωμα, της αρρωστημένης κατάστασης του δημοσίου μας βίου. Το πολιτικό σύστημα με τις αστοχίες και τις αμαρτίες του την γέννησε, την γιγάντωσε. Οι ανεπάρκειες στα θέματα της ασφάλειας, οι διεθνιστικές αφέλειες τύπου Παυλόπουλου, οι πελατειακές σχέσεις, η διαφθορά κά.. Δεν έγιναν ξαφνικά 400 χιλ. Έλληνες, νεοναζί. Το πρόβλημα είναι του πολιτικού συστήματος και της παιδείας γενικά. Άλλωστε οι Έλληνες έχουν γενικά την ροπή προς μη ορθολογικές (εγκληματικές ναι, αλλά από τον ανορθολογισμό ξεκινάει κάποιος για να καταλήξει εγκληματίας για χάριν ιδεών και 'ιδεωδών') ιδεολογίες και στο να πιστεύουν χονδροειδή ψέμματα και γενικεύσεις, πάνω στις οποίες στηρίζονται συνήθως αυτές οι ιδεολογίες. Το προηγούμενο πολιτικό κατεστημένο πάντως επωφελήθηκε στο έπακρο και καλλιέργησε αυτήν την αδυναμία των μαζών. Άρα έχει και εκεί ευθύνη για το σημερινό επίπεδο αντίληψης του λαού μας. Τα πολιτικά κόμματα έκαναν κακή χρήση, κατάχρηση του μεταπολιτευτικού consensus και έφεραν έτσι ξανά μια ακραία δύναμη στο προσκήνιο, η ευθύνη τούς βαραίνει απόλυτα.
Από την άλλη πάλι
Το αν δεν μας αρέσει αυτός που κάνει την καλή πράξη ή φοβόμαστε ότι το κάνει με σκοπούς ιδιοτελείς και δυνητικά επικίνδυνους μπορεί να ανοίξει κάπως επικίνδυνους δρόμους
θα έδινε λόγου χάριν το δικαίωμα
--σε κάποιον που θεωρεί τον Τεκτονισμό αντιχριστιανική αίρεση να μπορεί να κάνει σαμποτάζ στις φιλανθρωπικές του εκδηλώσεις
--ή σε κάποιον αντικαπιταλιστή να εμποδίσει την δωρεά υπολογιστών σε παιδιά της Αφρικής από την Microsoft
Και στο τέλος-τέλος η ΧΑ κάνει το ίδιο πράγμα που έκαναν και τα άλλα (μεγάλα) κόμματα, προσπαθεί να βοηθήσει και να πάρει τον λαό με το μέρος της, απλά στην πιο χονδροειδή και ρατσιστική του εκδοχή.
Τέλος, ας μη ξεχνάμε, πως είναι η συνήθης πρακτική των σοσιαλιστικών κομμάτων (η ΧΑ αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοιο) να στήνουν τέτοιες δομές φιλανθρωπίας και αλληλοβοήθειας. Στην Αυστρία το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα διαχειρίζεται ολόκληρα νοσοκομεία. Ναι, θα πει κανείς τι συγκρίνεις τώρα; Οι Χρυσαυγίτες είναι κάτι πολύ χειρότερο, δεν έχουν καλλιέργεια, δέρνουν, δεν αγαπούν τους ξένους, δεν σέβονται τη δημοκρατία, ΟΚ μαζί σου, αυτά όμως είναι συναισθηματικά επιχειρήματα. Η βάση της ιδεολογίας και οι ανάγκες που την γεννούν είναι κοινή. Μπορεί η ΧΑ να δίνει (να θέλει να δώσει) μία λάθος λύση αλλά το θέμα είναι πως το πρόβλημα θα υπάρχει πάντα όταν οι άνθρωποι προσβλέπουν στα κόμματα και την πολιτική ως ευκαιρία και ως μηχανισμούς αναδιανομής του πλούτου (transfer payments) και βολέματος, με έμμεσο ή 'άμεσο' τρόπο.
Η πραγματική λύση σε όλα αυτά δεν είναι οι απαγορεύσεις, είναι η ζωντανή λειτουργία της κοινωνίας των πολιτών που θα νικά με το καλό το κακό (Ρωμ. 12,19), με τις φιλανθρωπικές και αλληλοβοηθητικές οργανώσεις, αυτό όλο το σύστημα που έχει αδυνατίσει, ευτυχώς όχι τελείως ακόμα στην Ελλάδα, με το να τα περιμένουμε όλα από το κράτος και τα κόμματα-προαγωγούς. Αυτήν την τελευταία παράδοση, όσο και αν μας πειράζει την χρησιμοποιεί τώρα και η ΧΑ. Και δεν γνωρίζω και πρακτικά πόσο τα επιθυμητά αποτελέσματα θα έχει μια πολιτική σαν του κ. Καμίνη, εκτός του ότι μυρίζει αυταρχισμό.
Α, και μια ακόμα λύση: να εφαρμόσουμε όλοι την εντολή του Χριστού μέρες που' ναι και να αγαπάμε τους πάντες, ανεξαρτήτως εθνικότητος, φυλής ή θρησκείας. Αλλά αυτό θα ήταν γελοίο αν μας επιβαλλόταν, θα ήταν ένας ακόμα ολοκληρωτισμός και ηθικισμός, κανείς δεν μπορεί να σε αναγκάσει να αγαπάς κανέναν.
.jpg)