Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως της ναζιστικής Γερμανίας. Λίγοι κατόρθωσαν να επιβιώσουν από κει μέσα και να διηγηθούν την κόλαση που έζησαν. Ένας απ' αυτούς είναι και ο Elie Wiesel που έγραψε το αυτοβιογραφικό βιβλίο Νύχτα (Night).
Μια φορά οι Γερμανοί είχανε πιάσει 3 αντιστασιακούς Εβραίους για κατοχή όπλων. Ανάμεσα σ' αυτούς κι ένα 15χρονο παιδί. Τους οδήγησαν στην κρεμάλα. Οι δύο μεγάλοι πέθαναν αμέσως , το παιδί όμως όχι. Καθώς το σώμα του ήταν αρκετά ελαφρό η θηλιά δεν τον έπνιξε κατευθείαν. Έτσι ο συγγραφέας και οι συγκρατούμενοί του έζησαν ένα φρικιαστικό θέαμα: το παληκάρι ψυχομαχούσε για περισσότερο από μισή ώρα, κρεμασμένο στην αγχόνη. Ήταν ακόμα ζωντανός.
Τότε κάποιος από το πλήθος ξέσπασε: Μα για όνομα του Θεού, πού είναι ο Θεός επιτέλους;;
Μια φωνή από μέσα μου μού απάντησε: Εκεί είναι ο Θεός, στην αγχόνη..
Μια φορά οι Γερμανοί είχανε πιάσει 3 αντιστασιακούς Εβραίους για κατοχή όπλων. Ανάμεσα σ' αυτούς κι ένα 15χρονο παιδί. Τους οδήγησαν στην κρεμάλα. Οι δύο μεγάλοι πέθαναν αμέσως , το παιδί όμως όχι. Καθώς το σώμα του ήταν αρκετά ελαφρό η θηλιά δεν τον έπνιξε κατευθείαν. Έτσι ο συγγραφέας και οι συγκρατούμενοί του έζησαν ένα φρικιαστικό θέαμα: το παληκάρι ψυχομαχούσε για περισσότερο από μισή ώρα, κρεμασμένο στην αγχόνη. Ήταν ακόμα ζωντανός.
Τότε κάποιος από το πλήθος ξέσπασε: Μα για όνομα του Θεού, πού είναι ο Θεός επιτέλους;;
Μια φωνή από μέσα μου μού απάντησε: Εκεί είναι ο Θεός, στην αγχόνη..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου