"Τουλάχιστον υπήρχε ένα Αντίπαλον Δέος"

Ενδεικτικό πάντως τού πόσο πολύ μπορεί να υποβιβάσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια ο κομμουνισμός είναι πως πολλοί άνθρωποι με το τέλος των καθεστώτων αυτών ένοιωσαν πως δεν είχαν πλέον ελπίδα στον κόσμο. 

Ένας που δεν είδε ποτέ του φως και το δει πρώτη φορά δεν μπορεί να ανοίξει τα μάτια του, πονάει στην θέα του, είναι σαν τους δεσμώτες του Πλάτωνα.. Ένας άνθρωπος που πέρασε όλην του τη ζωή σε ένα υπόγειο δεν θα μπορέσει να ζήσει στον έξω κόσμο εύκολα σαν ενήλικας, ένας που έκανε πολλά χρόνια φυλακή θα του φαίνεται τρελή η 'ανοργανωσιά' του κόσμου έξω.. 

Για όποιον δεν καταλαβαίνει πόσο τρομακτικό είναι αυτό...