Πρωτομαγιά. Εργατική ή Ανοιξιάτικη; Οι Έλληνες φαίνεται να προτιμούν το δεύτερο. Αν έβγαινες στην Θεσσαλονίκη προχθές, αυτό που θα έβλεπες θα ήταν οι γεμάτες καφετέριες, τα εστιατόρια και τα πάσης φύσεως φαγάδικα. Χιλιάδες Θεσσαλονικείς επέλεξαν να βγουν στους δρόμους, όχι για να διαδηλώσουν για κάποια κεκτημένα ή να απαιτήσουν κάποια "δικαιώματα" από το Κράτος, αλλά για να περάσουν καλά και να διασκεδάσουν με τους φίλους τους. "Δεν ενδιαφέρεται ο κόσμος για το μέλλον του", "αντί να επαναστατήσει".. θα επαναλάμβαναν μονότονα οι αγκιτάτορες των λαικών αγώνων. Και όμως, ποιός άραγε είναι ο καλύτερος τρόπος για να γίνει η ζωή μας καλύτερη;
Μάλλον ο κόσμος φαίνεται να τον γνωρίζει εξ ενστίκτου. Γιατί πότε νομίζετε θα ωφελούνταν περισσότερο η οικονομία και οι εργαζόμενοι; Με το να κατέβαιναν σε διαδηλώσεις ή τώρα που εκατοντάδες μαγαζιά στον χώρο της εστίασης τουλάχιστον (είναι το μόνο που μας απέμεινε) είχαν δουλειά και έκαναν εισπράξεις;;; Και πάλι βέβαια, κάποια από τα λεφτά αυτά, από το κέρδος των εργαζομένων για το οποίο τόσο πολύ κόπτονται οι λαικοί αγωνιστές των συνδικάτων και των ΜΜΕ, θα πήγαινε σε αυτούς (13% του ΦΠΑ για να μην πούμε για τους άλλους φόρους) για να μπορούν να κάνουν άνετοι τους αγώνες τους, χωρίς να ανησυχούν για το πώς βγαίνει το ψωμί και άλλα ταπεινά πράγματα. (Πάσα ομοιότητα με το pizzo στο Παλέρμο της Σικελίας είναι φυσικά συμπτωματική).
Γιατί ο Καπιταλισμός είναι ο λιγότερο -ισμός από όλους τους -ισμούς. Είναι ουσιαστικά η θέληση του ανθρώπου για να ζήσει.
Μάλλον ο κόσμος φαίνεται να τον γνωρίζει εξ ενστίκτου. Γιατί πότε νομίζετε θα ωφελούνταν περισσότερο η οικονομία και οι εργαζόμενοι; Με το να κατέβαιναν σε διαδηλώσεις ή τώρα που εκατοντάδες μαγαζιά στον χώρο της εστίασης τουλάχιστον (είναι το μόνο που μας απέμεινε) είχαν δουλειά και έκαναν εισπράξεις;;; Και πάλι βέβαια, κάποια από τα λεφτά αυτά, από το κέρδος των εργαζομένων για το οποίο τόσο πολύ κόπτονται οι λαικοί αγωνιστές των συνδικάτων και των ΜΜΕ, θα πήγαινε σε αυτούς (13% του ΦΠΑ για να μην πούμε για τους άλλους φόρους) για να μπορούν να κάνουν άνετοι τους αγώνες τους, χωρίς να ανησυχούν για το πώς βγαίνει το ψωμί και άλλα ταπεινά πράγματα. (Πάσα ομοιότητα με το pizzo στο Παλέρμο της Σικελίας είναι φυσικά συμπτωματική).
Γιατί ο Καπιταλισμός είναι ο λιγότερο -ισμός από όλους τους -ισμούς. Είναι ουσιαστικά η θέληση του ανθρώπου για να ζήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου