Ψυχολογία και Πολιτική

Ψυχολογίας και Πολιτικής συνέχεια...

Ως άνθρωποι επιζητούμε την εξασφάλιση. Λογικό, καθώς η ζωή είναι γεμάτη κινδύνους και η επιβίωση δύσκολη. Αυτό μας οδηγεί να αναθέτουμε αυτήν την εξασφάλιση σε άλλους. Δεν καταλαβαίνουμε όμως πως αυτό πολύ σπάνια μπορεί να γίνει χωρίς τίμημα. Όταν κάποιος σε 'εξασφαλίζει', του δίνεις δικαιώματα επάνω σου, ουσιαστικά τού ανήκεις.

Πάνω εκεί ακριβώς στηρίζεται το όλο παιχνίδι της Πολιτικής. Αν θέλεις κάποιος άλλος να λύνει τα προβλήματα για σένα θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος και για τις συνέπειες. Αυτό είναι η φυσική συνέπεια του πράγματος ούτως ή άλλως. Συν φυσικά ότι πάνω σ' αυτήν την ανθρώπινη ανάγκη πατούν όλοι οι 'καλοί' πολιτικοί (βλ. πολιτικάντηδες) και αναρριχώνται στην εξουσία με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Win-win λοιπόν, τους δίνεις ελευθερία και αξιοπρέπεια, σου δίνουν εξασφάλιση, σου δίνουν υποσχέσεις, τους δίνεις την εξουσία με όλα τα οφέλη που αυτή συνεπάγεται. Σαν τη Μαφία δηλαδή και την παροχή προστασίας, απλά σε λίγο πιο εκλεπτυσμένη μορφή. 

Βέβαια αυτό που δίνεις είναι στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερης αξίας σε σχέση με αυτό που θα πάρεις (αν τελικά το πάρεις). Αλλά ακόμα και αν η ελευθερία και η ανεξαρτησία δεν αξίζουν τόσο για σένα, και δε σε νοιάζει αν τις χάσεις, δεν είσαι σίγουρος ούτε για την εξασφάλιση. Καθώς αυτήν την εξασφάλιση δεν σου την προσφέρουν οι πολιτικοί από κάτι δικό τους, αλλά από κάτι που διαχειρίζονται. Και αυτό, όπως είδαμε τα τελευταία χρόνια στην πατρίδα μας, μπορεί να χαθεί. 

Βρίσκεσαι τότε χαμένος διπλά, ούτε την εξασφάλιση πήρες, ούτε την ελευθερία που έχασες μπορείς πλέον εύκολα να την ανακτήσεις. Ένα μάθημα ίσως πως τελικά την εξασφάλισή μας θα πρέπει να την επιζητούμε αλλιώς. Μόνοι μας. Ή καλύτερα με βοηθό τον Κύριο. Και την εξασφάλιση θα μας δώσει, και την ελευθερία μας δεν θα την κλέψει. Αφού Εκείνου δώρο άλλωστε είναι.