Αυτό το παιδί ποιός θα το κλάψει;

Daniel Tragerman

Λίγο συναισθηματικός ο τίτλος της σημερινής μου ανάρτησης αλλά δεν γίνεται κι αλλιώς, δεν μπορείς να μη ραγίσεις στη θέα μιας τέτοιας είδησης.

Θα το κλάψουν οι καημένοι οι γονείς του φυσικά --ο Θεός να τους δίνει κουράγιο. Προοδευτικοί και ευαίσθητοι όπου γης και στην Ελλάδα δεν θα το κοινοποιήσουν στο Facebook είτε λόγω των προκαταλήψεών τους είτε γιατί δεν "πουλάει" (αλλοίμονο!) πολύ μια τέτοια είδηση και δεν θα έχουν και οι ίδιοι την ευκαιρία να το πληροφορηθούν καν...

Λένε ότι είναι προοδευτικοί και όμως δεν τους νοιάζει κάθε ζωή, ασχέτως θρησκείας, καταγωγής κλπ.. Σαν να μην πιστεύουν ότι κάθε ζωή έχει αξία από μόνη της αλλά σαν να θεωρούν πως έχει αξία μόνον όταν εξυπηρετούνται οι ιδέες τους, οι συμπάθειές τους.. Πόσο τρομακτικό, αν το σκεφτεί κανείς..

Ο άτυχος Ντάνιελ Τράγκερμαν δεν θα μεγαλώσει ποτέ για να μάθει πώς και γιατί οι ισλαμοφασίστες τον σκότωσαν και του διέκοψαν τόσο πρόωρα το ταξίδι του στη γη, πως ήταν ο "εχθρός" γι αυτούς τους άνανδρους. Δεν θα μάθει ποτέ με ποιό δικαίωμα οι ισλαμοφασίστες τού αφαίρεσαν τη ζωή. Οι "μαχητές" της Χαμάς εκτόξευσαν τις ρουκέτες τους από ένα παλαιστινιακό σχολείο. Δεν είναι ανάγκη κάποιος να είναι στρατιωτικός για να καταλάβει πόσο εγκληματικό είναι αυτό.

Όπως και να 'χει, το θύμα δεν γυρίζει πίσω και το κακό που έγινε δεν ξεγίνεται, τουλάχιστον όμως οι δολοφόνοι θα έρθουν ενώπιον της Δικαιοσύνης. Όχι φυσικά σε κανένα Διεθνές Δικαστήριο, αλλά ενώπιον της δικαιοσύνης που θα τους συναντήσει πριν καν να το καταλάβουν.


Και φυσικά δεν θα τους περιμένει καμμία παρθένα μετά.

Εις μνήμην του μικρού Δανιήλ...

Στοχεύοντας στη βάση

Η κοινωνία της βάσης

Χθες λοιπόν βγήκαν οι περίφημες βάσεις. Μιας και μ' αρέσει η γλώσσα μας, θα ήθελα να μου επιτρέψετε να κάνω μερικά λογοπαίγνια. Για να περιγράψω, όσο γίνεται ελαφρά, μια κατάσταση που είναι όχι απλά σοβαρή αλλά και εξαιρετικά ζημιογόνα για την κοινωνία μας.

Μια κοινωνία χωρίς βάσεις, που ο στόχος της είναι απλά να πιάσει τη βάση, να πάρει ένα χαρτί, να πάρει το 5, να μπει στο δημόσιο ή να μπει "κάπου", να πάρει μια σύνταξη, να βάλει βύσμα για το παιδί. Μια κοινωνία που στοχεύει στο μέτριο είναι καταδικασμένη να απολαμβάνει πάντα αποτελέσματα πολύ κάτω από αυτό που θα ήθελε, πολύ κάτω δηλαδή και από αυτό το μέτριο. Να αρκείσαι με τα λίγα μάς έλεγαν. Όμως τελικά δεν είναι καθόλου αθώο αυτό..

Ακόμα και ηθικά είμαστε πολύ ελαστικοί με τον εαυτό μας, και φτάνουμε να έχουμε χάσει κάθε βάση, σχετικοποιώντας τα πάντα, χρησιμοποιώντας ως βάση το να μην έχουμε απαιτήσεις και έτσι να κάνουμε ηθικούς συμβιβασμούς. Δεν υπάρχουν πράγματα που αξίζουν, που πρέπει γι αυτό ν' αγωνιστούμε να τα τηρήσουμε. Απλά τα βασικά, μην κλέψεις, μη σκοτώσεις και είσαι καλός άνθρωπος. Αν δεν μου κάνουν κάτι είμαι πολύ καλός λέμε. Έτσι όμως ας μην περιμένουμε πολλά ούτε από τους άλλους, ούτε απ αυτήν την κοινωνία..

Ο Θεός, που μας κατασκεύασε (αν το πιστεύουμε), δεν μας έκανε για τα μέτρια, τέλειοι γίνεσθε λέει (1Κορ 14:20). Μας έκανε για τα τέλεια, μας θέλει τέλειους. Και ναι μεν η τελειότητα είναι χαρακτηριστικό μόνο του Δημιουργού, αλλά το θέμα είναι να προσπαθούμε να τον φτάσουμε, να του μοιάσουμε. (αυτό δεν είναι;) Η τελειότητα είναι μια πορεία. Πρέπει να την ποθήσουμε. Κοιτάζοντας προς το τέλειο προσπαθείς να γίνεις όσο το δυνατόν καλύτερος. Καμμία σχέση φυσικά με την λεγόμενη τελειομανία, όπου κοιτάζοντας προς το τέλειο αποθαρρύνεσαι και δεν προσπαθείς, εδώ κοιτάζεις προς το τέλειο και αυτό αποβαίνει δημιουργικό κίνητρο.

Και αν ακόμα δεν πιστεύουμε (αλήθεια στην σημερινή Ελλάδα πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε έχω μπερδευτεί) πως ο Θεός μάς έκανε, και απλά και μόνο υπάρχουμε (έτσι, το πώς και το γιατί δεν μας νοιάζουν) και πάλι η ζωή αν την κοιτάξουμε μάς το αποδεικνύει, όσο πιο χαμηλά βάζεις τον πήχη, τόσο πιο δύσκολο θα σου φαίνεται να τον περάσεις.

Εμείς πρέπει να σας δείχνουμε το Έβερεστ έλεγε ένας πνευματικός άνθρωπος του καιρού μας, όποιος μπορεί ανεβαίνει, όσο μπορεί προς τα εκεί.

ΥΓ: Διασκεδαστικό είναι αν σκεφτεί κανείς πως το κόμμα που ουσιαστικά εδραίωσε αυτόν τον θεσμό που υπήρχε από πριν και πέρασε από 40 κύματα, είχε ως ένα από τα βασικά του συνθήματα την δεκαετία του '70 και του '80 το Έξω οι Βάσεις του θανάτου (αναφερόμενο στις στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα)!

Η συνήθης φωτό με τα κοριτσάκια
που κοιτούν αγωνιωδώς τα αποτελέσματα
πλαισιώνει οποιοδήποτε άρθρο
σχετικό με τις Πανελλήνιες

#βάσεις

Δουλεύουμε για να περνάνε καλά στη Βόρεια Ευρώπη

Στιγμιότυπο από την πόλη

Στο λεωφορείο σήμερα κάπου στα πανεπιστήμια
βλέπω έναν 30άρη εργαζόμενο στον δήμο να λέει ε ρε δουλεύουμε εμείς για να περνάει καλά η βόρεια Ευρώπη. Δεν ξέρω πώς ακούγεται αυτή η λέξη, αλλά θα ήθελα να την πω με την αυθεντική της σημασία, τον συμπόνεσα. Ένοιωσα δηλαδή λίγο τον πόνο του. Στεναχωρέθηκα. Το βλέμμα του τα έδειχνε όλα. Το χειρότερο απ' όλα είναι όταν βλέπεις και νοιώθεις την απελπισία, μέσα σου ή γύρω σου..

Του λέει ένας άλλος μεγαλύτερος κύριος, μάλλον συνταξιούχος, στη δουλειά πας; άντε κάνε το σταυρό σου. Ποιό σταυρό να κάνω;! ήταν η απογοητευμένη απάντηση του νέου με την φόρμα εργασίας. 

Σκιάθος-Βρυξέλλες-Σκιάθος
με κυβερνητικό τζετ για τον αντιπρόεδρο
της κυβέρνησης.
«Το πήρα για να μη χάσω τις διακοπές μου»

Συμπυκνώνει την εικόνα της Ελλάδας που κληρονομήσαμε. Ούτε υλική ελπίδα, προοπτική να μπορεί να φτιάξει κανείς τη ζωή του, ούτε πίστη. Η καλύτερη προϋπόθεση για ένα έθνος και για τα μέλη του να αποτύχουν και για να ζουν δυστυχισμένα. Ο Θεός ας μας βοηθήσει.

Ας μου επιτρέψει μόνο ο ανώνυμος συνέλληνας να του απευθύνω τον λόγο και να του πω: Όχι αγαπητέ μου, αντίθετα με ό,τι το σύστημα για τους δικούς τους ευνόητους λόγους σε έχει κάνει να πιστεύεις (και όταν λέμε σύστημα αυτό φυσικά δεν περιορίζεται μόνο σε αυτούς που τυπικά αποτελούν την κυβέρνηση) 

δεν δουλεύεις για να περνάει καλά η Βόρεια Ευρώπη, δουλεύεις για να περνάει καλά ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ!

Μας θεωρούν χαζούς

Ρωσία: «ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ» πέρασαν τα σύνορα οι αλεξιπτωτιστές που συνελήφθησαν στην Ουκρανία

Οι Ρώσσοι όχι μόνο κάνουν προπαγάνδα αλλά την κάνουν και πολύ άγαρμπα. Μόνο χαζοί θα τους πίστευαν. Στην σημερινή εποχή αγαπητοί υπάρχει το Ίντερνετ, δεν είμαστε πια στον καιρό της ΕΣΣΔ.

Φαίνεται τους έχει μείνει από τότε, που έλεγαν ό,τι ήθελαν, και ο κόσμος τούς πίστευε εύκολα αφού δεν είχε και άλλη πηγή ενημέρωσης ούτε καν μόρφωσης,

ή ακόμα και αν δεν τους πίστευε δεν τολμούσε να δείξει πως δεν τους πιστεύει γιατί δεν ήξερε ποιός είναι αυτός που τον παρακολουθεί και πού μπορεί να βρεθούν μετά!


Καιρός να κάνετε ένα update λίγο τις μεθόδους σας εκεί στο Κρεμλίνο. Δεν απευθύνεστε σε χαχόλους.


Σειράχ. Αηδιασμένος από τα ψέμματα.

Τί στεναχωριέσαι;

Η συναισθηματική μας ανωριμότητα

-Μάνα δεν με θέλει/με άφησε/δεν τα πάμε καλά κλπ
-Τί στεναχωριέσαι γιε μου θα βρεις εκατό σαν κι αυτήν

Και κάπως έτσι μαθαίνουν τα αγόρια ότι "ο άντρας ο σωστός"
τον νοιάζει απλά να έχει κάποια δίπλα του (ή καλύτερα πάνω από μία)
και δεν "κολλάει", δεν θεωρεί ξεχωριστή δηλ. καμμία.. ούτε νοιάζεται να την κερδίσει,
να την καταλάβει, να την αγαπήσει βαθύτερα, ή να προσπαθήσει για την σχέση του ή τον γάμο του στις δυσκολίες αφού πάντα θα υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές...

Ελληνίδες μάνες...... Ελληνική οικογένεια......

Φαΐ όχι ποδόσφαιρο

Φαΐ όχι ποδόσφαιρο, λέει το σύνθημα στην ΕΤ3 που έγραψαν κάποιοι προφανώς νεαροί ενθουσιώδεις επαναστάτες που θέλουν να ξεφύγουν από τον συρμό παραλία καφές Μουντιάλ το οποίο τους φαίνεται πολύ ρηχό. Ίσως να είναι καλή τους αυτή η πρόθεση.

Ίσως τους ξεφεύγει όμως κάτι. Μιλάνε για φαΐ. Λέει ο κομμουνιστής θεατρικός συγγραφέας Μπ. Μπρεχτ αυτοί που είναι ψηλά θεωρούν ντροπή να μιλήσουν για το φαΐ. Ας αναλογιστεί κάποιος ποιοι τώρα άραγε είναι ψηλά στην κοινωνία μας και σε ποιους εφαρμόζεται αυτή η φράση.

Μιλάνε, φωνάζουν για φαΐ, για δικαιώματα. Όποτε ακούς κάποιον να φωνάζει, αν έχεις την στοιχειώδη σοφία και σύνεση θα πρέπει να βάλεις σχεδόν ενστικτωδώς δύο κόσκινα:

-Άραγε οι προθέσεις τους είναι καλές, είναι αγαθές, είναι αυτό που λένε χωρίς να κρύβεται κάτι άλλο από πίσω; Μια προσπάθεια να σε πάρουν με το μέρος τους εκμεταλλευόμενοι κάποιαν ανάγκη σου (η ανάγκη είναι συνήθως πολύ κακός σύμβουλος, εκτός αυτού ξέρουν αυτοί πραγματικά τις ανάγκες σου;) για να σε προσεταιριστούν, να σε πάρουν με το μέρος τους; Και μετά να σε χρησιμοποιήσουν για μέρος της δικής τους ευρύτερης ατζέντας παρά την θέλησή σου; ξέρουν το καλό σου; Ακόμα και καλός να είναι ο σκοπός τους θεωρητικά αρκεί αυτό για να δικαιολογήσει το να γίνεις χωρίς όρους υποστηρικτής τους;; Το δέχεσαι;

Αν υποτεθεί ότι περνάνε το 1ο κόσκινο
-Πρέπει να μπει ένα δεύτερο, πιο πρακτικό: το πρώτο δεν αρκεί, δεν φτάνει. Μιλάνε για φαΐ. Αυτά που προτείνουν άραγε φέρνουν φαΐ;; Φέρνουν ζωή και ευ ζην; Ή φέρνουν μήπως μιζέρια και δυστυχία όπου εφαρμόστηκαν μέχρι τώρα οι φανταχτερές ιδέες αυτών των ενθουσιωδών καλοθελητών ιδεολόγων;; Αξίζει μια μικρή έρευνα πριν να ακολουθήσει κανείς άκριτα ένα σύνθημα και μια ιδέα.. Αυτό μας διαφοροποιεί από τα ζώα.

Τί δικαιολογία θα είχαν να πουν;

Η Επιτροπή για την Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη
Τα ΚΚ και η ΕΣΣΔ ουσιαστικά χρησιμοποίησαν
τέτοιους "αγνούς" σκοπούς για να προωθήσουν τις θέσεις τους στις μάζες

Σαν σήμερα οι ΥΠΕΞ ναζιστικής Γερμανίας και Σοβιετικής Ένωσης υπέγραψαν το σύμφωνο μη επιθέσεως. Αναρωτιέμαι τί θα είχαν να πουν οι "φιλειρηνιστές" για την σημερινή επέτειο; Εντάξει απλά αγόραζε χρόνο ο Στάλιν για να προετοιμαστεί. Άλλωστε ήταν σοφός ο Στάλιν. Βέβαια για το πόσο 'σοφός' ήταν ας ρωτήσουμε τους Πολωνούς.. Για να μην πούμε πως η αντίσταση εκ μέρους τους στην Ελλάδα ξεκίνησε όταν έσπασε αυτό το σύμφωνο και όταν μπήκαν οι Γερμανοί στη Ρωσία και όχι όταν είχαν πιο πριν μπει στην Ελλάδα..

ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ...

Ρατσισμός

Ο Ben Carson για τον ρατσισμό

Πριν μερικά χρόνια μιλούσα σε μια συνέντευξη στο ραδιόφωνο. Η παρουσιάστρια σε κάποια φάση με ρώτησε: «Δρ. Κάρσον έχω παρατηρήσει πως δεν μιλάτε και πολύ για φυλετικά ζητήματα. Μπορείτε να μου πείτε γιατί»; Απάντησα: «Επειδή είμαι νευροχειρουργός».

Ακολούθησε μικρή παύση. Απ’ ό,τι κατάλαβα μάλλον δεν είχε καταλάβει το νόημα της απάντησής μου.

Έτσι προχώρησα εξηγώντας πως όταν βάζω έναν ασθενή στο χειρουργείο και τον ανοίγω στο κεφάλι, αποκαλύπτοντας τον εγκέφαλο, τότε ασχολούμαι με αυτό που πραγματικά είναι ο άνθρωπος. Τα μαλλιά, το κρανίο, τα εγκεφαλικά οστά είναι απλά το περιτύλιγμα για το πιο σημαντικό κομμάτι -τον εγκέφαλο- αυτός καθορίζει όλα τα σημαντικά στοιχεία στον άνθρωπο.

Μπορούμε να επικεντρωθούμε σε εξωτερικά χαρακτηριστικά που είναι μικρής ή και καθόλου σημασίας ή να επικεντρωθούμε στην πραγματική πηγή της φύσεώς μας, στις σκέψεις, την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα μας.

Νοιώθω πολύ χαρούμενος που ο Θεός μάς έχει δώσει φυλετική ποικιλία. Ποιός θα πήγαινε στον ζωολογικό κήπο αν όλα τα ζώα εκεί ήταν μόνο γαζέλλες; Ποιός θα πήγαινε στα ενυδρεία αν τα μόνα που θα μπορούσε να δει εκεί ήταν χρυσόψαρα; Ποιός θα έβγαινε ποτέ από το σπίτι του αν όλος ο κόσμος γύρω του ήταν ακριβώς ίδιος με αυτόν;;


Ο Δρ Κάρσον είναι επίτιμος καθηγητής νευροχειρουργικής, ογκολογίας, πλαστικής χειρουργικής και παιδιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Johns Hopkins και έχει αναγορευτεί επίτιμος διδάκτορας σε πάνω από 60 πανεπιστήμια. Έχει κάνει περισσότερες από 100 νευροχειρουργικές δημοσιεύσεις και έχει γράψει πέντε βιβλία γενικού ενδιαφέροντος.




www.newsmax.com/BenCarson/Neurosurgeon-Race-black-Jesus/2014/01/13/id/546745/#ixzz3B1oDPI9H

Ο Θεός μάς έδωσε την πολυμορφία ως δώρο.

Ο ελευθεριακός Προφήτης

Οι αρνητικές συνέπειες της ύπαρξης ισχυρής κεντρικής εξουσίας σύμφωνα με την Βίβλο

Το ακόλουθο βιβλικό απόσπασμα προέρχεται από την Α' Βασιλειών (Α' Σαμουήλ στο Μασοριτικό) 8:9-19 και περιγράφει την απάντηση τού προφήτου και κριτού Σαμουήλ στον λαό του Θεού σχετικά με το αίτημά τους να αποκτήσουν και αυτοί βασιλιά όπως τα άλλα έθνη. Είναι αρκετά αποκαλυπτικό για τις αρνητικές επιπτώσεις που θα έχει η κεντρική εξουσία στις ελευθερίες των Ισραηλιτών. Οι Ισραηλίτες εκυβερνώντο κατ' ευθείαν από τον Θεό, σε μία συνομοσπονδία φυλών, όπου όταν υπήρχαν προβλήματα ανελάμβαναν οι Κριτές, για να οδηγήσουν τον λαό στον πόλεμο, όχι όμως και να παραμείνουν ως οι απόλυτοι ηγέτες του μετά από αυτόν, όπως θα ήταν ένας βασιλιάς. Αυτό στην εποχή του Σαμουήλ αλλάζει. Οι συνέπειες για τους Ισραηλίτες δεν θα είναι και οι καλύτερες. Ο Κύριος προειδοποίησε.

Και τώρα άκουσε το αίτημά των. Μονον θα διαμαρτυρηθής εντόνως προς αυτούς και θα προβάλης τα δικαιώματα, τα οποία θα έχη επάνω των ο βασιλεύς”.

Ο Σαμουήλ ανεκοίνωσε τον λόγον αυτόν του Κυρίου στον λαόν, εις αυτούς που εζητούσαν βασιλέα

και τους είπεν• “αυτά θα είναι τα δικαιώματα του βασιλέως, ο οποίος θα βασιλεύση εις σας• Θα πάρη τους υιούς σας και θα βάλη αυτούς οδηγούς εις τα άρματά του, ιππείς στο ιππικόν του, προπορευόμενους εμπρός από τα άρματά του.

Θα πάρη από αυτούς και θα τοποθετήση προς εξυπηρέτησίν του άλλους μεν εκατοντάρχους και χιλιάρχους, άλλους δε εργάτας δια να θερίζουν τα σπαρτά του, να τρυγούν τα αμπέλια του, να κατασκευάζουν τα πολεμικά του όπλα και τα εξαρτήματα δια τα άρματά του.

Θα πάρη τας θυγατέρας σας, τας οποίας θα κάμη μυροποιούς, μαγείρισσας και αρτοποιούς.

Θα πάρη τους αγρούς σας και τα αμπέλια σας και τους καρποφόρους ελαιώνας σας, και θα τα δώση στους δούλους του.

Θα πάρη το δέκατον από την εσοδείαν των σπαρτών σας και των αμπελιών σας, και θα τα δώση στους ευνούχους και τους δούλους του.

Ακόμη δε θα πάρη τους δούλους σας και τας δούλας σας, τα παχειά βόδια σας και τους όνους σας και το δέκατον από τα εισοδήματά σας δια τα έργα του.

Και από τα ποίμνιά σας θα πάρη το δέκατον. Και επί πλέον σεις θα είσθε δούλοι του.

Κατά την εποχήν δε εκείνην καταπικραμμένοι σεις από την καταθλιπτικήν αυτήν μεταχείρισιν εκ μέρους του βασιλέως, τον οποίον οι ίδιοι δια τον εαυτόν σας έχετε εκλέξει, θα φωνάξετε προς τον Κυριον. Αλλά ο Κυριος δεν θα σας ακούση τότε, επειδή σεις αυτοβούλως εξελέξατε δια τον εαυτόν σας βασιλέα”.

Λογική και Δικαιοσύνη, όχι Ελεημοσύνη

Δεν θέλω ελεημοσύνη, δικαιοσύνη θέλω και λογική λέει η εγγονή του Παύλου Μελά (ειδήσεις Star Σάββατο 16/08) για τον ΕΝΦΙΑ και τα 1000€ που της χρεώνει το Κράτος για το εγκαταλελειμμένο πλέον σπίτι όπου έμενε ο Παύλος Μελάς και που έχει ανακηρυχθεί ως Εθνικό Μνημείο (από το ίδιο το Κράτος).

Αυτή ήταν η Ελλάδα. Με αξιοπρέπεια και καλλιέργεια. Δεν παρακαλάει, απλά ξέρει ποιό είναι το σωστό, ποιό είναι το δίκιο της και το διεκδικεί.

Δυστυχώς για την αγαπητή κυρία όμως αυτή η Ελλάδα, τις τελευταίες δεκαετίες έγινε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να σβήσει. Στο όνομα της ισότητας αντί να ανεβούμε και οι υπόλοιποι προς τα πάνω, μας κατέβασαν στο ύψος που ήθελαν κάποιοι για να μην αισθάνονται άσχημα.

Αυτοί που ζητιανεύουν και αυτοί που φωνάζουν για παράλογες απαιτήσεις είναι αυτοί που ικανοποιούνται και αυτοί που έχουν το δίκιο με το μέρος τους και την αξιοπρέπεια να το υπερασπιστούν πολιτισμένα, είναι πάντα οι χαμένοι. Άλλαξαν τα πράγματα. Δυστυχώς. Πάλι καλά όμως που υπάρχουν ακόμα κάποιοι τέτοιοι άνθρωποι και μας θυμίζουν πως δεν ήμασταν πάντα έτσι. Και πώς μπορούμε να (ξανα)γίνουμε.

Η Σημασία της Παναγίας για τον Άνθρωπο

Χωρίς την Παναγία μας θα ήτανε αδύνατη η σωτηρία μας. Ο Θεός θα έβρισκε βέβαια κάποιο άλλο πρόσωπο, θα πει κανείς. Προφανώς. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι πως ο Κύριος ζητάει την συγκατάθεση της Μαρίας για να γίνει το μέσον και ο συνεργός Του στην Ενανθρώπηση. Η ενεργητική και ελεύθερη συμμετοχή του ανθρώπου στην σωτηρία είναι πρωταρχικής σημασίας στην πίστη μας. Δεν θα μας σώσει ο Θεός αν δεν το θέλουμε. Αν δεν βάλουμε και εμείς λίγο το χεράκι μας. Αν δεν το απλώσουμε για να πάρουμε αυτήν την σωτηρία.

Η Παρθένος Μαρία όμως είπε το μεγάλο ΝΑΙ, στην πρόσκληση του Θεού για συνεργασία στην σωτηρία. Αυτό το ναι την καταξίωσε, αυτό το ναι ο Θεός ήξερε πως θα το πει, ήταν σίγουρο πως θα το πει, καθώς με την ζωή της και την ειλικρινή της πίστη στην μεσσιανική προσδοκία του λαού του Θεού είχε ελκύσει ήδη την χάρη και τον φωτισμό του Πνεύματος. Ας της προσφέρουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για αυτό το ΝΑΙ και ας προσευχηθούμε προς αυτήν ώστε να πραγματοποιήσουμε κι εμείς την πιο σημαντική αποστολή στη ζωή μας, να γίνουμε κι εμείς "θεοτόκοι", να γεννήσουμε (Ησ 26:18) μέσα στην ύπαρξή μας τον Λόγο του Θεού και να Τον αφήσουμε να μας μεταμορφώσει και να μας κάνει όμοιους με Αυτόν, "θεούς" κατά χάριν, κατάλληλους για την Βασιλεία Του.

Άλλωστε αυτός ο Ιησούς που πήρε το ανθρώπινο σώμα από την Μαρία, είναι ο ίδιος Ιησούς που αναστήθηκε και που βρίσκεται παρών διά του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας σε κάθε συγκέντρωση των πιστών, σε κάθε "εκκλησία". Και όλα αυτά χάρη σε έναν άνθρωπο, σαν κι εμάς. Που μπόρεσε να υπερβεί την φθορά, και να γίνει κάτι παραπάνω από μας, να γίνει αυτό για το οποίο ο Θεός μάς έπλασε. Που η Κοίμησή της είναι κυριολεκτικά κοίμηση, και όχι θάνατος, καθώς είναι η μόνη που έχει τέτοια παρρησία να πηγαίνει πλέον κοντά στον Θεό, που ως άνθρωπος είναι ο Υιός της! Ας την ευχαριστήσουμε!..

*Σύμφωνα με διδασκαλία, που αν δεν κάνω λάθος ανήκει στα "θεολογούμενα", δηλαδή στα όχι επίσημα διατυπωμένα εν συνόδω δόγματα της Εκκλησίας, η Θεοτόκος μετά την Κοίμησή της αναλήφθηκε με το σώμα της στον Ουρανό, γινόμενη έτσι ο πρώτος άνθρωπος μετά τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, που βρίσκεται στην Βασιλεία του Θεού εν σώματι, σε αντίθεση με όλους τους άλλους ανθρώπους που βρίσκονται στον Παράδεισο μόνο ως ψυχές και θα ανακτήσουν τα σώματά τους κατά την ημέρα της Τελικής Κρίσεως με την Ανάσταση των Νεκρών.

Γιατί δεν μας βοηθάνε οι ξένοι που είναι κακοί*

Και γιατί δηλαδή οι πλούσιες χώρες να μη δίνουν λεφτά στην Ελλάδα που είναι φτωχιά χώρα; 
Σάμπως τί θέλουμε κι εμείς; Ένα σπίτι, ένα εξοχικό, 1-2 αμάξια, 1-2 παιδιά, 2-3 φορές να βγαίνουμε τη βδομάδα να ξεσκάμε, 2-3 μήνες άδεια και να μπορούμε να πηγαίνουμε και κανένα ταξιδάκι στις Μαλδίβες.

Γιατί θέλουν να μας τα στερήσουν όλα αυτά οι κακοί ξένοι;;;



(όχι οι λαοί, οι κυβερνήσεις τους) :p

Χριστός ή Μαρξ;

Χριστός ή Μαρξ; Κάποιοι προσπαθούν να μείξουν τα άμεικτα

Φιλανθρωπία με το ζόρι

Είναι εντυπωσιακό πώς η πρόσφατη διαμάχη για την φτώχεια, με πρωταγωνιστές τον Rush Limbaugh και τον Πάπα Φραγκίσκο μάς αποκαλύπτει μια βασική διαφορά:
α. απ' τη μία η υποχρεωτική 'φιλανθρωπία' μέσω της κρατικής επιβολής από την αριστερή κοσμοαντίληψη και
β. από την άλλη η ελευθερία του καθενός ατόμου στην εθελοντική δωρεά και προσφορά και στο να μπορεί να παίρνει κανείς τις δικές του αποφάσεις για την ζωή, στην δεξιά.
Ξεχάστε όσα είπαν και ο Limbaugh και ο Πάπας. Οι διαφωνίες που ακολουθούν είναι πολύ πιο ουσιαστικές.

Οι προοδευτικοί παρερμηνεύουν συστηματικά την χριστιανική διδασκαλία για να κατακρίνουν την ελεύθερη («ασύδοτη») οικονομία και να προωθήσουν το ιδεώδες του σοσιαλισμού. Ανάμεσα σ' αυτούς, φυσικά δεν είναι μόνον Καθολικοί. Στην πραγματικότητα οι περισσότεροι απ' αυτούς -αν όχι όλοι- δεν είναι καν πραγματικοί χριστιανοί, αλλά απλά αριστεροί ιδεολόγοι οι οποίοι ελπίζουν να πάρουν με το μέρος τους και τους Χριστιανούς χρησιμοποιώντας χριστιανοφανή επιχειρήματα υπέρ των θέσεων τους (που τις έχουν εκ των προτέρων, ασχέτως χριστιανισμού).

Γεννώνται κάποια ερωτήματα: Πώς άραγε είναι δυνατόν να βοηθήσει κάποιος τους φτωχούς χωρίς να πρέπει να δημιουργήσει πρώτα ο ίδιος κάτι;! Χωρίς τον καπιταλισμό, την ελεύθερη επιχειρηματικότητα και αγορά, η φιλανθρωπία πάσχει (ΣτΜ: δεν μπορεί να γίνει οικονομολογικό μοντέλο η φιλανθρωπία, όπως θα έλεγε και ο π. Αθανάσιος). Ο καπιταλισμός αποτελεί την μηχανή η οποία κάνει την παροχή βοήθειας στους φτωχούς εφικτή. Με άλλα λόγια, οι προοδευτικοί που αυτοπαρουσιάζονται ως χριστιανοί κάνουν μια λανθασμένη επιλογή, επιμένοντας ότι φιλανθρωπία και καπιταλισμός είναι δύο εκ διαμέτρου αντίθετες έννοιες.

Αν οι πολίτες θέλουν από το Κράτος να στήνει δίχτυ ασφαλείας, δεν θα μπορούσαν οι ίδιες οι κοινωνίες να παρέχουν στο κράτος φιλανθρωπία για καθαρά πρακτικούς, μη θρησκευτικούς λόγους;

Φαίνεται πάντως πως αν με το να συζητάμε τον Χριστιανισμό προωθούμε μια προοδευτική ατζέντα, τότε μετράει. Αν ο Χριστιανισμός πάει κόντρα (αποδεικνύει λανθασμένη) αυτή την προοδευτική ατζέντα, τότε δεν μετράει (!) Και πώς καν τόλμησες να τον αναφέρεις; Ο Χριστός (η θρησκεία) πρέπει να εμπλέκεται στην πολιτική μόνο όταν (αν) αυτό βοηθάει στην προώθηση της κρατικής ατζέντας προγραμμάτων μεγαλύτερου δημοσίου, περισσότερων ρυθμιστικών διατάξεων, δανεισμού, χρέους και αναδιανομής του πλούτου.

Εξάλλου, ας ξεκαθαρίσουμε τουλάχιστον ένα πράμα: ο Πάπας Φραγκίσκος προσπαθεί. Και μπράβο του. Αυτό είναι πολύ περισσότερο από ο,τιδήποτε μπορεί να πει κανείς για πολλούς από τους προτεστάντες αστέρες της φιλανθρωπίας στην Αμερική.

Υψωμένες γροθιές ή χέρια
που δίνουν;

Στην δημόσια όμως αντιπαράθεση, απλά έτυχε να είναι αυτός το πρόσωπο που ξεκίνησε την συζήτηση τον Νοέμβριο του 2013 με μια Αποστολική Παραίνεση με τον τίτλο Evangelii Gaudium (H Χαρά του Ευαγγελίου). Το Βατικανό προκάλεσε μεγαλύτερη διαμάχη με την μετάφρασή της στα αγγλικά. Ο Rush Limbaugh την συνέχισε εκφράζοντας τη διαφωνία του με αυτήν.



Στην πραγματικότητα, αν το σκεφτεί κανείς, ο πρώτος Πάπας, ο Πέτρος ήταν ένας ‘καπιταλιστής’: Ο Πέτρος και ο Ανδρέας ήταν ψαράδες. Ο Πέτρος είχε κεφαλαιουχικό εξοπλισμό: πλοία, τα οποία ήσαν ιδιαιτέρως ακριβά εκείνη την εποχή και μεγάλα δίχτυα (153 ψάρια, Ιω 21:11). Έπρεπε να πιάσουν πολλά ψάρια απλά και μόνο για να κάνουν απόσβεση στην αρχική τους επένδυσή (χρόνος, κόπος, κόστος ευκαιρίας, χρήμα). Το σπίτι τους ήταν μεγάλο και βρισκόταν στην αρκετά εύπορη πόλη της Καπερναούμ. Τα Ευαγγέλια αναφέρουν πως ήταν στο σπίτι του Πέτρου όπου μαζεύονταν συνήθως οι μαθητές και οι πρώτοι χριστιανοί. Το μέγεθος αυτό του σπιτιού φαίνεται ακόμα και από το ότι και ο ίδιος ο Ιησούς μπορούσε να βγει έξω απαρατήρητος για να προσευχηθεί.

Ο Ιησούς Χριστός ήταν τέκτων (ξυλουργός), ελεύθερος επαγγελματίας, ουσιαστικά ένας καπιταλιστής. Ο νομιζόμενος (κατά τον Νόμο) πατέρας του Ιησού, ο Ιωσήφ, είχε μια ξυλουργική επιχείρηση. Ως πρωτότοκος, ο Ιησούς έπρεπε να μάθει την τέχνη του πατέρα του και να ασχοληθεί μ’αυτήν. Το ξύλο ήταν αρκετά πιο δυσεύρετο τότε για κατεργασία και χρήση στην οικοδομή. Εισήγετο συνήθως ως είδος πολυτελείας από τα όρη του Λιβάνου. Άρα ο Ιησούς θα έπρεπε να δουλέψει αρκετά τις δεξιότητές του πάνω στην τέχνη αυτήν και να έχει στην κατοχή του αρκετά ακριβά εργαλεία για να δουλεύει την μικρή αλλά υψηλής προστιθέμενης αξίας επιχείρησή του.

Σύμφωνα με τους χριστιανοσοσιαλιστές
το Κράτος δικαιούται να μας ξεζουμίζει,
αρκεί τα λεφτά να πηγαίνουν για καλό σκοπό

Η διαμάχη αυτή πάντως αποκαλύπτει ένα εντυπωσιακό χάσμα ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά: Ο Ιησούς Χριστός διδάσκει στους μαθητές Του να δίνουν στους φτωχούς. Οι προοδευτικοί όμως βλέπουν σε αυτό μια εντολή για μια οργανωμένη ακούσια (άρα βίαιη, άλλα χρόνια θα πούνε: και όμως..) αναδιανομή του πλούτου (το πώς έχει διανεμηθεί ο πλούτος στην Ελλάδα και πόσο αυτό έχει γίνει δίκαια μέσω δηλ. της ελεύθερης αγοράς και αμοιβαία ωφέλιμων και συναινετικών συναλλαγών είναι άλλη συζήτηση!!!) από το Κράτος. Οι χριστιανοί θα πρέπει να υποστηρίζουν μια σοσιαλιστική κυβέρνηση, που θα τα παίρνει από τον Α για να τα δώσει στον Β. Κάθε αναφορά στους φτωχούς χρησιμοποιείται ως μέσον για να σημάνει μεγαλύτερο κρατικό έλεγχο πάνω στην εθνική οικονομία.

Ας γίνουμε όμως πιο σαφείς: εδώ μιλάμε για χρήση βίας. Μιλάμε για το να βάζεις από καιρού εις καιρόν τα ΜΑΤ για να διαλύουν τους διαδηλωτές που δεν θα είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν φόρους. Η βία, ακόμα και η δολοφονία ανθρώπων από τα όργανα της τάξεως, είναι αυτή που ουσιαστικά εγγυάται την συλλογή των φόρων για το λεγόμενο κοινωνικό κράτος. Άρα δηλαδή; Επικροτεί ο Ιησούς την χρήση βίας από το Κράτος ώστε να μπορεί το Κράτος (η Κυβέρνηση) να πάρει από τον Α για να δώσει στον Β;

Οι συντηρητικοί συχνά διακρίνουν κάτι που οι προοδευτικοί δυσκολεύονται: πως ο Χριστός ασχολείται με τις ελεύθερες επιλογές των ανθρώπων. Ο χριστιανισμός ολόκληρος βασίζεται πάνω στην ελευθερία της βούλησης (στο αυτεξούσιο). Ο Καπιταλισμός βασίζεται επίσης πάνω σ' αυτήν την ελευθερία. Ο Ίδιος ο Θεός δεν εξαναγκάζει κανέναν (ΣτΜ: αν και προφανώς θα μπορούσε, για να παραθέσω εδώ και έναν καθηγητή μου η δύναμη του χριστιανικού Θεού έγκειται στην εκούσια αδυναμία Του) να υπακούσει σε Αυτόν, να Τον αγαπήσει ή να Τον υπηρετήσει. Όταν μια πόλη απέρριψε τον Ιησού, οι οπαδοί Του ήθελαν να τιμωρήσουν αυτήν την ανυπάκουη σκληροτράχηλη πόλη ζητώντας 'να πέσει φωτιά απ' τον ουρανό να τους κάψει' --να επαναληφθεί δηλ. το θαύμα του Προφήτου Ηλιού που έκαψε τους ιερείς του ειδωλολατρικού θεού Βάαλ. Ο Κύριος Ιησούς τούς το αρνήθηκε κατηγορηματικά.

Ο χριστιανός γίνεται Σαμαρείτης
με την

έμπνευση του Αγ. Πνεύματος
και την δική του απόφαση,
όχι με τις επιταγές του Κράτους

Οι συντηρητικοί διαβάζουν αυτές τις ίδιες βιβλικές περικοπές και αναγνωρίζουν πως ο Ιησούς μιλάει στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά για το πώς να ζει. Τίποτα σε καμμία διδασκαλία του Ιησού δεν μπορεί να υποστηρίξει την ιδέα ενός κράτους που θα μπορεί να παίρνει λεφτά ή ακίνητα από κάποιον για να τα δώσει σε κάποιον άλλον. (ΣτΜ: το ίδιο παράδοξο θα μας φαινόταν το δικαίωμα ή καθήκον ενός κράτους να φροντίζει ώστε οι υπήκοοί του να είναι πιστοί και να εφαρμόζουν γενικά στην ζωή τους το Ευαγγέλιο, τον ηθικό βίο ή την προσευχή.. Θα πει κανείς άλλο εκείνο, τα λεφτά μάς νοιάζουν περισσότερο, και αυτό επηρεάζει όμως, ο άνθρωπος δεν είναι μόνον ύλη, μόνο βιολογία, ουκ επ άρτω μόνον.. Αλλιώς οι προοδευτικοί χριστιανοί επηρεάζονται, χωρίς να το καταλαβαίνουν ίσως, και βλέπουν την ζωή μέσα από τα υλιστικά μάτια των αθέων ομοιδεατών τους (υλιστική αντίληψη περί ζωής και ανθρώπου).

Αλλά παρόλαυτα, παρά το πόσες φορές ξεκαθαρίζεται μέσα στα Ευαγγέλια η ατομική, ελεύθερη δηλαδή αποδοχή ή όχι, η επιλογή, η προσωπική ευθύνη κλπ, οι λεγόμενοι προοδευτικοί δεν μπορούν να το δουν.

Αναμασούν βιβλικά χωρία που αναφέρονται στους φτωχούς ωσάν να αυτά να δικαιολογούν αυτόματα κάποιο δικαίωμα για αναδιανομή του πλούτου εκ μέρους του κράτους. Για παράδειγμα την ιστορία του πλούσιου νεανίσκου (Μθ 19): ένας νεαρός άντρας ρωτάει τον Κύριο τί πρέπει να κάνει για να κερδίσει (να κληρονομήσει) την αιώνια ζωή. Ο άντρας αυτός περιγράφει στον Κύριο ότι έζησε όπως θα ήθελε ο Μωσαικός Νόμος (τας εντολάς εφυλαξάμην).

Εάν θέλεις να γίνεις τέλειος τού απαντά ο Ιησούς έλα και ακολούθησέ με --το οποίο σημαίνει να αφήσει πίσω την παλιά του ζωή και να μπει στον κύκλο των περιπλανώμενων μαθητών του Χριστού που κήρυτταν το Ευαγγέλιο της Βασιλείας του Θεού. Ο Ιησούς λέει στον πλούσιο άντρα να πουλήσει (να ρευστοποιήσει) όλα του τα τα περιουσιακά στοιχεία και να τα δώσει στους φτωχούς. Αλλά ο Ιησούς επέλεγε αυτόν τον άνθρωπο για ένα συγκεκριμένο ιεραποστολικό έργο, να γίνει μαθητής και απόστολός του, για μια πολύ ξεχωριστή ειδική αποστολή. Ο Ιησούς δεν ζητούσε τέτοιο πράγμα από τον καθένα! (Εύλογο, αλλιώς χριστιανοί θα ήταν μόνον οι μοναχοί --άτοπο! και απ' αυτούς όσοι δεν έχουν περιουσία!) Ο Ιησούς ήταν στην τελευταία του περιοδεία, πήγαινε προς τα Ιεροσόλυμα για να πεθάνει στον σταυρό (το ήξερε). Ο χρόνος ήταν πολύ λίγος. Προσκαλούσε αυτόν τον άντρα σε μια εντελώς διαφορετική ζωή, στο να κηρύττει το ευαγγέλιο εν μέσω διωγμών, οι οποίοι θα ακολουθούσαν σύντομα κατά των χριστιανών, μετά την σταύρωση του Δασκάλου τους.

Αλλά το πιο χρήσιμο για το θέμα μας, ο πλούσιος νεανίσκος αρνείται. Λέει όχι. Τί έγινε; Είπε ο Ιησούς στην θρησκευτική του αστυνομία να του επιτεθούν ή να του πάρουν την περιουσία με το ζόρι; Όχι. Ο Ιησούς τον καταδίκασε; Όχι. Ο Ιησούς μια φορά καταράστηκε μια συκιά και η συκιά εκείνη ξεράθηκε κατευθείαν. Ο Ιησούς απλά είπε στον άνθρωπο Εάν θέλεις να γίνεις τέλειος και ο άνθρωπος εκείνος απλά δεν το θέλησε.

Οι μαθητές μετά συζητούσαν με τον Κύριο για την επικίνδυνη περιπλοκή του πλούτου και την αμαρτία της απληστίας. Ο Χριστός τούς προειδοποιεί για τους κινδύνους που κρύβει ο πλούτος. Αλλά τελειώνει λέγοντάς τους πως ο πλούσιος νεανίσκος μπορεί παρόλαυτα να πάει στον παράδεισο καθώς Πάντα δυνατά τω Θεώ εστι.

Ο Ιησούς ήταν ένας ξυλουργός.
Φαίνεται ίσως λίγο "βλάσφημο"
να τονίζουμε τέτοια στοιχεία στον Κύριο,
όμως, ασυνείδητα, έτσι αρνούμαστε της Ενσάρκωση

Η λεγόμενη φιλελεύθερη ('προοδευτική') θεολογία --καθολική και προτεσταντική-- (ΣτΜ: φυσικά και η ορθόδοξη καθώς μιμείται τις δύο προηγούμενες) καταλήγει στο να φωνάζει και να ζητάει την εξάρτησή μας από το Κράτος, και όχι από τον Θεό ώστε να λυθούν τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Αντί να στηρίζεται στον ευαγγελισμό των ανθρώπων για να αλλάξει τον κόσμο --την κάθε ψυχή ξεχωριστά-- οι προοδευτικοί χριστιανοί (από όλες τις ομολογίες) πιστεύουν πως μόνο το Κράτος μπορεί να μας σώσει (ή η ΕΕ και ο ΟΗΕ!). Η ελπίδα τους είναι στο Κράτος, όχι στον Θεό. (Και η Αγία Γραφή λέει ξεκάθαρα πως είναι επικατάρατος, καταδικασμένος αυτός που εναποθέτει τις ελπίδες του στους ανθρώπους και όχι στον Θεό, Ιερ 17:5).

Οι προοδευτικοί Χριστιανοί αναγνωρίζουν πως η κοινωνία έχει ανάγκη έναν θεσμό που θα ζητάει απ' τους ανθρώπους να βοηθάνε τους συνανθρώπους τους. Εάν θα έπρεπε να υπάρχει ένας τέτοιος θεσμός που θα έπρεπε να διδάσκει στους ανθρώπους να αγαπούν και να φροντίζουν τους άλλους... ποιός άραγε θα έπρεπε να είναι αυτός ο θεσμός;! Κάποιος θα πει κατευθείαν: αυτό είναι η δουλειά του Κράτους!

Αυτοί όμως που ανησυχούν για τη φτώχεια και τους φτωχούς αναφέρονται ουσιαστικά στη δουλειά της Εκκλησίας, της όποιας Εκκλησίας, παντού. Και ξανά να τονίσουμε, τουλάχιστον ο Φραγκίσκος προσπαθεί. Στέλνει την φρουρά του Βατικανού στους δρόμους της Ρώμης για να βρουν τους άστεγους και τους φτωχούς. Και αυτό που κάνει είναι πολύ μπροστά από πολλούς άλλους.




americanthinker.com/2013/12/charity_by_force_jesus_vs_marx.html#ixzz2pADescEQ