Τρεις μεγάλες προσωπικότητες της Εκκλησίας μας

Ανοιχτο φέρετρο. Ο θάνατος δεν είναι taboo
για την Εκκλησία, αφού έχει νικηθεί,
στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

Ελογίσθη κάκωσις η έξοδος αυτών,

οι δε εισίν εν Ειρήνη...

Μέσα σε μια εβδομάδα τρεις μεγάλες μορφές της σύγχρονης Εκκλησίας μας, γνωστοί για το συγγραφικό και κοινωνικό τους έργο αναχώρησαν για την θριαμβεύουσα Εκκλησία. Ο πρώτος που έφυγε ήταν ο γέροντας Μωυσής. Λίγες ημέρες μετά ο γέροντας Νικόδημος Μπιλάλης, ιδρυτής της Πανελληνίου Ενώσεως Φίλων των Πολυτέκνων, και ανήμερα της Πεντηκοστής ο πολύ γνωστός π. Γεώργιος Καψάνης, ηγούμενος της Ιεράς Μονής Γρηγορίου.

Ο Γέρ. Μωυσής ο Αγιορείτης έζησε σε κουτλουμουσιανή σκήτη πολύ κοντά στις Καρυές. Έγραψε πολλά και σημαντικά βιβλία και άρθρα και έδωσε πολλές ομιλίες μέσα στον κόσμο. Έγινε γνωστός ως "ο λόγιος μοναχός" καθώς υπήρξε ίσως ο πολυγραφότερος και σημαντικότερος σύγχρονος Αγιορείτης συγγραφέας. Η βασική του συνεισφορά είναι πως έκανε γνωστή την αγιορείτικη πνευματικότητα στον πολύ κόσμο  μέσω των βιβλίων και των διαλέξεών του.

Την Κυριακή 1η Ιουνίου, ημέρα που η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των 318 Πατέρων της Α Οικ Συνόδου ο γέρων Μωυσής εκοιμήθη στην Καστοριά, όπου είχε εγκατασταθεί μερικούς μήνες πριν καθώς ήθελε να περάσει τους τελευταίους αυτούς μήνες της επίγειας ζωής του δίπλα στον αγαπημένο του φίλο μητροπολίτη Σεραφείμ, ο οποίος τον είχε βοηθήσει και με το έμφραγμα που είχε πάθει πριν μερικά χρόνια. Ο Μωυσής υπέφερε από τον πόνο από πολύ νέος, απ τα 19 του, και θα έλεγε κανείς πως η ζωή του αυτή μέσα στον πόνο θα ήταν η σκάλα που του θα τον ανέβαζε στον παράδεισο. 18χρόνια πριν υπεβλήθη σε μεταμόσχευση ήπατος στην Αμερική, ένα ταξίδι που μάλιστα αποτύπωσε σε ένα από τα βιβλία του. Όταν έμπαινε στο χειρουργείο, έκανε τον σταυρό του και είπε «Τώρα αφήνομαι στα χέρια του Θεού». Και ο Θεός δεν τον άφησε μετά την εγχείρηση, αφού τον βοήθησε να αναρρώσει γρήγορα και να επιστρέψει στην Ελλάδα. Σύμφωνα με μαρτυρία του Σεραφείμ κοινώνησε πριν την εκδημία του και είδε τρεις αγίους». «Μου μετέφερε προσωπικώς πως είδε την Αγία Σοφία της Κλεισούρας που τον ενδυνάμωνε όσο ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, τον άγιον Ιερώνυμο τον Σιμωνοπετρείτη και τον όσιο Γεώργιο Καρσλίδη (είχε γράψει και βιβλία για αυτούς τους δύο αγίους), ο οποίος και του είπε πως ήταν πολύ καλός βιογράφος του.

Ο Ηλείος π. Μπιλάλης υπήρξε ο ιδρυτής
του πολυτεκνικού συλλόγου ΠΕΦΙΠ

Ο γέροντας Νικόδημος Μπιλάλης έγινε κυρίως γνωστός ως λαικός (θεολόγος και φιλόλογος).Συνέγραψε πολλά βιβλία σχετικά με την πίστη (ως Βασίλειος Μπιλάλης). Το κύριο έργο του όμως υπήρξε η παροχή τροφής και ρούχων προς τις άπορες οικογένειες καθώς και η επανέκδοση των Απάντων του αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου. Το κελλί του στην Καψάλα ήταν κοντά στο κελλί όπου έζησε και ασκήτευσε κατά τον 18ο αι. ο άγ. Νικόδημος.


Ο αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης υπήρξε ακαδημαικός πρώτης τάξεως που προτίμησε να ζήσει ως μοναχός παρά ως καθηγητής. Στις αρχές της δεκαετίας του’70 μαζί με την αδελφότητά του μετέβησαν στο Άγιον Όρος και έδωσαν σπουδαία ώθηση στην γενικότερη αναγέννηση της Μοναστικής Πολιτείας. Κάποια από τα έργα του έχουν μεταφρασθεί ακόμα και στα Αγγλικά ενώ οι απόψεις που κατά καιρούς εξέφρασε για διάφορα κρίσιμα εκκλησιαστικά ζητήματα ελήφθησαν σοβαρώς υπ' όψιν από κληρικούς και λαικούς.

Κατά τα τελευταία έτη, ο γέροντας Γεώργιος υπέφερε από σοβαρά προβλήματα υγείας, τα οποία και τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει την ηγουμενία της μονής τον περασμένο Μάρτιο. Εξεδήμησε την Κυριακή της Πεντηκοστής, 8 Ιουνίου και η σορός του εκτέθηκε σε λαικό προσκύνημα στο Μετόχιο της Κοιμήσεως στην Σταυρούπολη της Θεσσαλονίκης, όπου πλήθος κόσμου μαζεύτηκε για να του δώσει τον τελευταίο ασπασμό. Στις 9 Ιουνίου έγινε η κηδεία του στην μονή Γρηγορίου, την μονή που υπηρέτησε ως ηγούμενος επί 35 ολόκληρα χρόνια.



Ας προσευχόμαστε ο Κύριος να τους αναπαύσει και να αναδείξει και άλλους τέτοιους εργάτες στην Εκκλησία μας, που τόσο πολύ τους έχει ανάγκη.

Με πληροφορίες από: http://www.johnsanidopoulos.com/2014/06/the-recent-repose-of-three-scholarly.html