Μήπως είναι καιρός να δούμε αυτές τις ρυθμίσεις απορρήτου στο Facebook;

Καθώς ανακοινώθηκαν σήμερα το πρωί (15 Ιανουαρίου) οι λεπτομέρειες για το Graph Search, οι χρήστες έβγαλαν έναν βαθύ στεναγμό ανακούφισης όταν έμαθαν πως το Facebook δεν θα αποκαλύπτει τα εσώψυχά μας με την τελευταία του καινοτομία  --η εταιρεία θα μπορεί απλά να ψάξει τις πληροφορίες που έχουμε ήδη (με την θέλησή μας) μοιραστεί, και να τις κάνει εύκολα προσβάσιμες σε φίλους.

Οι πληροφορίες σας. Εύκολα προσβάσιμες στους φίλους.

Στην νέα γραμμή αναζήτησης, ένας χρήστης του Facebook θα μπορεί να ψάξει για κάτι σαν : "Φίλοι που τους αρέσει το Star Wars και η μαγειρική". Αμέσως, το Facebook θα μπορεί να ψάξει ανάμεσα στα ενδιαφέροντα των επαφών του χρήστη και να κάνει τις σχετικές αντιστοιχίες. Το Facebook δεν μπορεί να ξέρει κατά έναν μαγικό τρόπο σε ποιους από τους φίλους σας αρέσουν τέτοια πράγματα, θα χρησιμοποιεί απλά τις πληροφορίες που θα του έχουν παρασχεθεί.

Αλλά περίπου το 2008, όταν το Facebook εισήγαγε τις Σελίδες που θα μπορούσες να πατήσεις 'μου αρέσει' (like) (όπως 'το να πίνω μπύρα' ή 'η Tyra Banks') ίσως να μην είχατε σκεφτεί πως αυτά τα likes θα μπορούσαν να μεταμορφωθούν αργότερα σε αρχειοθετημένα κομμάτια πληροφοριών που θα χρησιμοποιούνται σε ένα πανίσχυρο εργαλείο όπως το Graph Search.

Δεν νομίζω επίσης τα τραγούδια που ακούγατε να περιμένατε να εμφανίζονται στο Ticker (το fb μέσα στο fb), και σε ένα fun little module στο Χρονολόγιό σας, αλλά ότι θα ήταν επίσης εύκολα πλοηγήσιμα από τις επαφές σας.

Αυτά είναι μερικά μόνον από τα παραδείγματα του πώς το fb θα χρησιμοποιεί τις πληροφορίες σας εάν εκούσια υποκύψετε ώστε να κάνετε το νέο του εργαλείο αναζήτησης αποτελεσματικό και ακριβές, αλλά το Graph Search προχωράει ακόμη πιο πέρα από απλώς τα likes ή τα τραγούδια που έχετε ακούσει. Τα πάντα  --εννοώ, τα πάντα--  που έχετε μοιραστεί με τους φίλους σας στο fb θα συνεισφέρουν σε αυτόν τον κατάλογο.


Για παράδειγμα:

-Κοινοποιημένες πληροφορίες από τις εφαρμογές που χρησιμοποιείτε, όπως το Spotify (δεν χρησιμοποιείται ακόμα στο Graph Search, αλλά θα χρησιμοποιηθεί στο άμεσο μέλλον)

-Επισημασμένες φωτογραφίες (με tags), συμπεριλαμβανομένων και αυτών που περιέχουν τοποθεσίες και ώρες

-Ενδιαφέροντα, όπως μουσική, τηλεοπτικές εκπομπές και blogs

-check-ins

-Οι 'σχετικές με μένα' (Αbout me) πληροφορίες, όπως επάγγελμα, πού δουλεύετε, κατάσταση σχέσης, και θρησκευτικές ή πολιτικές απόψεις.


Ανεξαρτήτως του πόσο ασήμαντες θα είναι οι επί μέρους πληροφορίες, οι επαφές σας θα μπορούν και θα τις αναζητούν μέσω του Graph Search.

Είναι εύκολο να δαιμονοποιήσουμε το Graph Search, αλλά σε τελική ανάλυση πάντως, δεν είναι και τόσο κακό. Στην πραγματικότητα, στο μεγαλύτερο μέρος του είναι πολύ καλό. Γιατί να μην κάνετε γνωστό ότι ας πούμε σας αρέσει το τέννις, δίνοντας έτσι την δυνατότητα σε άλλους παίκτες να σας βρούνε μέσω αυτής της δυνατότητας; Ή, γιατί να μην αφήνετε να δουν οι φίλοι των φίλων σας πως είστε ελεύθερος, ανεβάζοντας έτσι τις πιθανότητές σας για ένα νέο ραντεβού;

Το Graph Search ανοίγει πόρτες για να εξερευνήσουμε το κοινωνικό μας δίκτυο με έναν εντελώς καινούργιο διαφορετικό τρόπο, μια δυνατότητα που ιδανικά θα μπορεί να μεταφραστεί σε πλουσιότερες αλληλεπιδράσεις στην πραγματική ζωή. (Και όχι απλά σε πιο προχωρημένες τεχνικές παρακολούθησης των άλλων (stalking) μέσω fb).

Oι θετικές παράμετροι του Graph Search είναι πολλές, παρόλαυτα, συνιστάται ακόμα, να προσεγγίσετε αυτό το εργαλείο με προσοχή, ρυθμίζοντας-προσέχοντας τις ρυθμίσεις απορρήτου ασφαλείας και το περιεχόμενό σας προτού ακόμα η εφαρμογή γίνει ενεργή και προσβάσιμη στον καθένα.

1. Εξετάστε το Αρχείο Δραστηριοτήτων σας (Activity Log)

Χάρις στο Activity Log, ένα συνεχές feed (ενημέρωση) του τί έχετε κάνει και τί έχετε μοιρασθεί στο facebook είναι διαθέσιμο με μία ματιά. Από την στιγμή που ξεκίνησε, το Facebook έχει βελτιστοποιήσει το εργαλείο αυτό ώστε να το κάνει ακόμα πιο εύκολο στην χρήση, επιτρέποντάς σας να φιλτράρετε την δραστηριότητά σας και το περιεχόμενο με διαφορετικές διαβαθμίσεις.



Για να έχετε πρόσβαση στο Αρχείο Δραστηριοτήτων σας (Activity Log), πηγαίνετε στο προφίλ σας και κάντε κλικ ακριβώς κάτω από την φωτογραφία εξωφύλλου.

Στην αριστερή μπάρα, μπορείτε να φιλτράρετε το αρχείο ανάλογα με την κατηγορία. Όταν επιλέξετε ένα, όπως "Οι Δημοσιεύσεις σας" ή "τα μου αρέσουν" (Likes), θα εμφανιστεί μία λίστα σχετικού περιεχομένου, η καθεμία με την αντίστοιχη ρύθμιση απορρήτου. Σε ορισμένες συγκεκριμένες περιπτώσεις, μπορείτε να ρυθμίσετε την ρύθμιση απορρήτου κάνοντας κλικ πάνω της. Άλλες φορές, παρόλαυτα, όπως με τα likes, ο μόνος τρόπος να κρύψετε την δραστηριότητα είναι αφαιρώντας την (ή κάνοντας un-like).

Mία από τις πιο χρήσιμες επιλογές στο Aρχείο Δραστηριοτήτων είναι αυτή στις Φωτογραφίες. Στην κορυφή, μπορείτε να φιλτράρετε το περιεχόμενο με το Κοινοποίηση σε, κάνοντας τις φωτογραφίες σας δημόσια ορατές ή με κάποια διαφορετική ρύθμιση.

Αφιερώστε χρόνο να ελέγξετε περιηγηθείτε στην δραστηριότητά σας, ρυθμίζοντας τις ρυθμίσεις κοινού και αφαιρώντας το περιεχόμενο που θα προτιμούσατε να μην είναι προσβάσιμο.

2. Περιορίστε τις εφαρμογές πληροφοριών που κοινοποιείτε.

Επί του παρόντος, το Graph Serach δεν περιλαμβάνει και τις εφαρμογές, αλλά καθώς το εργαλείο αυτό θα αναπτύσσεται, η δραστηριότητα από εφαρμογές όπως το Spotify και το Rdio θα μπορούν να είναι αρχειοθετημένες και διαθέσιμες προς αναζήτηση.

Αν προτιμάτε να μην κάνετε αυτές τις πληροφορίες προσβάσιμες, αλλάξτε αναλόγως τις ρυθμίσεις εφαρμογών σας. Από οποιαδήποτε σελίδα του Facebook, κάντε κλικ στο εικονίδιο με την κλειδαριά δίπλα στο "Home" στην επάνω μπάρα. Επιλέξτε μετά "Δες περισσότερες επιλογές". Στην αριστερή μπάρα επιλέξτε "Εφαρμογές".

Η μεσαία στήλη δείχνει το κοινό που μπορεί να δει την δραστηριότητα μέσω αυτής της εφαρμογής, όπως πχ 'Δημόσια' ή Φίλοι'. Εάν δεν θέλετε αυτή η δραστηριότητα να μπορεί να ανιχνευθεί/αναζητηθεί από οποιονδήποτε, θέλετε όμως να κρατήσετε την εφαρμογή στον λογαριασμό σας, κάντε κλικ στο Edit και αλλάξτε το Posts on your behalf σε Μόνο εγώ.


3. 'Κλαδέψτε' (περιορίστε) τα likes σας

Όταν φίλοι ψάχνουν για πράγματα όπως " Φίλοι που τους αρέσει η Γιόγκα και ζουν στο Σαν Φρανσίσκο" το facebook θα χρησιμοποιήσει τα likes και τα Ενδιαφέροντά σας για να βγάλει όσο γίνεται περισσότερα αποτελέσματα σε μια τέτοιου είδους αναζήτηση.

Βγαίνει έτσι το συμπέρασμα ότι ίσως είναι καιρός να ξαναδείτε τα πράγματα που έχετε κάνει like, υποθέτοντας ότι ίσως δεν θα θέλετε να υπάρχουν σε κατάλογο όλα τα προσωπικά σας ενδιαφέροντα.

Για να το κάνετε αυτό, πηγαίνετε στο Χρονολόγιό σας και σύρετε κάτω την μπάρα  (κάντε scroll down) στο εικονίδιο με τα "μου αρέσουν" στην δεξιά στήλη. Εκεί βρίσκονται μερικοί από τους τρόπους που θα μπορείτε να ρυθμίσετε τις ρυθμίσεις απορρήτου σας για τα Likes.

Η πρώτη επιλογή είναι να δείτε ξανά και να κάνετε un-like σε σελίδες που θα προτιμούσατε να μην σχετίζεστε μ' αυτές. Αυτό προφανώς σημαίνει να πάτε σε κάθε ξεχωριστή σελίδα και να κάνετε un-like. Η δεύτερη επιλογή είναι ν ακάνετε μία ολόκληρη κατηγορία likes (ενδιαφερόντων) εντελώς απόρρητη, αποτρέποντας έτσι αυτά τα δεδομένα από το να μπουν σε κατάλογο. να αρχειοθετηθούν.

Εάν διαλέξετε την δεύτερη επιλογή, κάντε κλικ στο Edit στην κορυφή και χρησιμοποιείστε την επιλογή κοινού με το πλήκτρο που υπάρχει στα δεξιά κάθε κατηγορίας. Για να κάνετε τα likes τελείως απόρρητα (ιδιωτικά) επιλέξτε "Μόνο εγώ".

4. Ενημερώστε το Σχετικά με Εμένα

Το Graph Search θα ανοίξει χωρίς αμφιβολία νέους δρόνους στο πώς θα χρησιμοποιούμε το Facebook, όπως για υην αναζήτηση εργασίας ή εργαζομένων από πλευράς εργοδοτών. Ένας από τους τρόπους που οι εργοδότες θα το κάνουν αυτό θα είναι ψάχνοντας πχ για ανθρώπους που ζουν στο Seattle και δουλεύουν στην Amazon". Ο μόνος τρόπος για να μπορεί να σας βρει ο υποψήφιος εργοδότης είναι εάν να έχετε επιλέξει να κοινοποιήσετε αυτήν την πληροφορία στο Σχετικά με Εμένα του Χρονολογίου.

Πέρα από αυτό, ίσως θα μπορούσατε να ξαναδείτεδείτε αναθεωρήσετε ακόμα επίσης και άλλα πράγματα που μοιράζεστε για τον ευατό σας, όπως τις θρησκευτικές ή πολιτικές σας απόψεις, μαζί με την κατάσταση σχέσης σας ή με το μέρος τοποθεσία όπου βρίσκεστε.

Όπως αναφέρθηκε, το Graph Search μπορεί να αποδειχθεί ωφέλιμο με πολλούς τρόπους (ίοπως βοηθώντας σας να μπορεί να σας ανακαλύψει κάποιος εργοδότης, αλλά είναι επίσης σημαντικό να διασφαλίσετε πως το Facebook καταχωρεί μόνο τα δεδομένα τα οποία θα συμφωνούσατε εσείς οι ίδιοι να καταχωρεί. θα αισθανόσασταν άνετα

5. Να είστε πιο υποψιασμένοι στο μέλλον

Είναι πλέον σημαντικότερο από ποτέ να έχετε κατά νου το τί δημοσιεύετε, και πώς το δημοσιεύετε. Κάθε φορά που πατάτε 'μου αρέσει' σε μία σελίδα, απλά επιβεβαιώστε ότι είστε εντάξει (δεν έχετε πρόβλημα) με το να μπορεί να φαίνεται αυτή η σχέση σας με ό,τι γενικώς εκφράζει η σελίδα. Και όποτε μοιράζεστε έναν σύνδεσμο ή προσθέτετε μία καινούργια λεπτομέρεια στο Σχετικά με Μένα, αφιερώστε λίγο χρόνο ώστε να ελέγξετε τις ρυθμίσεις απορρήτου (το ποιος ακριβώς δηλαδή θα μπορεί να το βλέπει).

Το Graph Search θα κάνει πιο εύκολο για φίλους, φίλους των φίλων σας και για ένα ευρύτερο κοινό να σας ανακαλύψουν, είναι λοιπόν καιρός να καθαρίσετε το προφίλ σας και να βεβαιωθείτε πως καταχωρείτε μόνο τα στοιχεία εκείνα που θα θέλατε εσείς οι ίδιοι να καταστήσετε ορατά και σε ποιους.

Όπως προαναφέρθηκε, το Graph Search είναι ένα θετικό πρόσθετο στο Facebook, άρα στον βαθμό που θα έχετε ελέγξει και καθαρίσει τις παλιές σας δημοσιεύσεις και δραστηριότητες, μη διστάσετε να προσθέσετε ενδιαφέροντα και likes, δίνοντας έτσι την δυνατότητα σε φίλους και γνωστούς σας να ανακαλύψουν λόγους για να επικοινωνήσουν μαζί σας.




howto.cnet.com
by Sharon Vaknin 01/15/2013

Η ιστορία του Ζακχαίου

Σήμερα η Εκκλησία (ΙΕ' Κυρ. Λουκά) μάς παρουσιάζει την ιστορία του Ζακχαίου (Λκ 19, 1-10). Δύο μηνύματα μπορούμε να πάρουμε από αυτήν.

1. Όσο αμαρτωλοί και να είμαστε, ο Χριστός μπορεί να μας μεταμορφώσει την ύπαρξη εκ βάθρων.

και 2. Ο Χριστός δεν ήρθε για να κάνει καμμία εξωτερική επανάσταση, δεν είπε στον Ζακχαίο "δεν σου μιλάω, είσαι εχθρός" αλλά ήρθε να κάνει επανάσταση στις καρδιές των ανθρώπων. Η Βασιλεία που εγκαθιδρύει είναι η βασιλεία της αγάπης, όχι του εξαναγκασμού. Ο Ζακχαίος μόνος του αποφάσισε να μετανοήσει, η επανάσταση αυτή της βασιλείας του Θεού στηρίζεται στο να μεταμορφώσει πραγματικά, οντολογικά, τα άτομα, και μέσω αυτής της μεταμόρφωσης να αλλάξει και η κοινωνία, να μπορούμε να έχουμε όντως 'κοινωνία' μεταξύ μας. Ο Χριστός δίνει το βάρος στον άνθρωπο,στο ανθρώπινο πρόσωπο και την ελευθερία του (μόνο τότε άλλωστε έχει αξία η αρετή, όταν γίνεται ελεύθερα) και όχι σε ομάδες και περίπλοκα συστήματα κοινωνικής οργάνωσης, όπως κάνουν οι περισσότερες ανθρώπινες άθεες φιλοσοφίες και ιδεολογίες.

Τίς πταίει;

Είναι πολύ συνηθισμένο και μέσα στην ανθρώπινη φύση μας για κάθε κακό να ψάχνουμε μιαν αιτία. Δεν μπορούμε να το αφήσουμε έτσι. Λίγο μας αναπαύει, αν ακόμα και αν δεν μπορούμε να βρούμε κάτι για να καλυτερέψουμε την κατάσταση να ψάχνουμε να βρούμε τί ή ποιός έφταιξε. Μέσα σ' αυτό πολλές φορές βρίσκουμε να ρίξουμε τις ευθύνες και σε πράγματα ή πρόσωπα που δεν έχουν απαραίτητα την κύρια ευθύνη για την συγκεκριμένη κατάστασή μας ή δεν έχουν καν ευθύνη.

Είναι μια φυσική όσο και όμορφη λειτουργία του ανθρώπου. Προσωπικά δεν θυμάμαι ποτέ να μπορώ να αποδεχτώ κάτι απλά 'επειδή έτσι'.. Πάντα έψαχνα να βρω μιαν απάντηση, δεν γίνεται, θα μπορούσε να είχε γίνει αλλιώς λέω, καλύτερα. Άμα κατέληγα ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς ηρεμούσα λίγο. Το κάθετι έχει την αιτία του. Ο λογικός άνθρωπος πάντα θα αναρωτιέται. Το ζήτημα είναι κατευθύνουμε αυτήν μας την τάση και παρόρμηση προς την αλήθεια; χρησιμοποιούμε την λογική μας για να βρούμε τις πραγματικές αιτίες; Ή αφηνόμαστε να μας παρασύρει το συναίσθημα ψάχνοντας απλά κάπου να τα φορτώσουμε όλα (αποδιοπομπαίους τράγους) έτσι για να ξορκίσουμε το κακό; Γιατί μπορεί αυτό να μας δίνει μία πρόσκαιρη ικανοποίηση στο θυμικό μας, αλλά ούτε προς κάτι δημιουργικό ωφελεί ώστε πχ να μάθουμε από τα λάθη μας και να τα αποφύγουμε στο μέλλον και θύματα διαφόρων δημαγωγών μπορεί να μας κάνει.. Ας προσέξουμε λοιπόν..

Το Αλφαβητάρι της Ζωής

 από τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο

Α  ναπτέρωσε το νου σου προς Θεό.
Β  ίο να τον ποθείς τον από μέσα δοξασμένο.
Γ  η να περπατάς αλλά τα γήινα μη τα φρονείς.
Δ  ίνε στο φτωχό το χέρι σου.
Έ  ργο γόνιμο, με δόξα, να ποθείς.
Ζ  ήτα την χαρά στις ελπίδες τις ουράνιες.
Η  γλώσσα σου ούτε πονηριές ούτε ψέμματα να μη λαλεί.
Θ  ήραμα στους δράκοντες τους δαίμονες μη γίνεις.
Ί  χνη των ασεβών να μην ακολουθείς.
Κ  λάψε με στεναγμό, με δάκρυα τα κρίματά σου πλύνε
Λ  όγους των σοφών να τους τιμάς, κι εσύ ο ίδιος ένας από δαύτους γίνε
Μ  η ζητάς τον έπαινο, αλλά το να σε κατακρίνουν
Ν  αό κάνε τον εαυτό σου, άγιο!
Ξ  ένους να τους φιλοξενείς με αγάπη και να τους φιλεύεις πλούσια
Ό  ρκο να τον βδελύσσεσαι
Π  λούτο και τις ομορφιές του βίου μίσησέ τες.
Ρ  ευστά, καθώς είναι, να τα θωρείς όλα, και αραχνούφαντα
Σ  άρκα αυτήν την αφέντρα λυώσ' την, με κόπους για τον Θεό, που θέλει
Τ  α όπλα σου τα του φωτός, να τα φοράς, αντί για ντύματ' ακριβά.
Υ  ψώνοντας όταν τον εαυτό σου, πρόσεχε! Γιατί πολύ βαριά μπορεί να πέσεις τότε.
Φ  όβο Κυρίου να 'χεις, να γονατίζεις μπρος σ' Αυτόν
Χ  αρούμενος διάβαινε προς το σπίτι το πάνω σου που έχεις
Ψ  εγάδι να σου βρίσκουν καταδέχου παρά εσύ να βρεις στον άλλον
Ω  παιδί μου φύλαξέ τα όλα αυτά και τρανός πολύ θα γίνεις!

(μετάφραση-παράφραση: 'Σειράχ')

Τί έμαθα στο 'Εκκλησία και Αριστερά'

Μια 'κακοπροαίρετη' κριτική



Μετά από ένα τέτοιο συνέδριο μπορώ να πω γυρνώ πιο πλούσιος
καθώς έμαθα μερικές πολύ σημαντικές 'αλήθειες':


-ότι ο Καπιταλισμός είναι δαιμονικό κατασκεύασμα

-ότι 'στα μπουντρούμια της χούντας' υπέφεραν οι αριστεροί μόνο

-ότι οι μεγαλύτεροι αντισταλινικοί ήταν οι αριστεροί, άρα δεν θα πρέπει να κατηγορούμε τον κομμουνισμό

-ότι οι χριστιανοί κανονικά πρέπει να ζουν σε κοινόβια και πως οι πρώτοι χριστιανοί είχαν κοινοκτημοσύνη (άπαντα κοινά)

-ότι με τον σταυρό στο χέρι δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να πλουτήσεις καθώς αυτόν τον πλούτο θα τον αφαιρείς αναγκαστικά από κάποιον άλλον
(λες και η 'πίττα' είναι πάντα δεδομένη ή λες και από τον 4ον αι. μΧ και τα ασκητικά συγγράμματα του Μ.Βασιλείου δεν έχει μεσολαβήσει καμμία βιομηχανική επανάσταση και άνευ προηγουμένου αύξηση και επάρκεια στα βασικά τουλάχιστον υλικά αγαθά (τροφή, ιατρική περίθαλψη κλπ) που για αιώνες ήταν ζήτημα η απλή και μόνο εύρεση και ύπαρξή τους (σοδειά κλπ) κάθε χρονιά..)

-ότι η Εκκλησία στην Σοβιετική Ένωση υπέστη διωγμούς επειδή ήταν στενά συνδεδεμένη με το καθεστώς των καταπιεστών (των 'κυρίων')..
(Παρεξήγηση δηλαδή οι διωγμοί..)

-ότι η Εκκλησία με την Αριστερά πρέπει να συμμετάσχουν και να πρωτοστατήσουν σε μια ευρεία συμμαχία κατά του νεοφιλελευθερισμού που απειλεί την ύπαρξη της ίδιας της ανθρωπότητας καθώς θέλει να μας μετατρέψει σε νούμερα

-και ότι είναι περίεργο πώς οι περισσότεροι χριστιανοί νοιώθουν πιο άνετα με τον καπιταλισμό παρά με τον σοσιαλισμό.
(Η ελευθερία δηλαδή δαιμονικό κατασκεύασμα! Ο Θεός την έδωσε, η χρήση της ελευθερίας επαφίεται στον άνθρωπο (σε τελική ανάλυση κυρίως στο πρόσωπο, όχι σε ομάδες) οι άνθρωποι μπορεί να την κάνουν 'δαιμονικη', την ελευθερία όμως μάς την έδωσε ο δημιουργός Θεός: ούτε Εκεινος 'τολμησε' να μην την δώσει σε μας, καθ' ότι μας δημιουύργησε φυσικά από αγάπη (ανενδεής ο Θεός) και όχι φυσικά απο κάποιαν ανάγκη να δοξάζεται η κάτι τέτοιο..(ανθρωποπάθεια))..Καμμιά φορά ο αριστερός ηθικισμός είναι πιο ανυπόφορος και από τον πιο ανυπόφορο θρησκευτικό ευσεβισμό.

Και όλα αυτά μέσα σε ένα πλαίσιο απεραντολογίας και κενολογίας που μου θύμισε τα νειάτα μου (που θα ζούσα αν θα ήμουν φοιτητής στη δεκαετία του '70)!.. Είπαμε να εκσυγχρονίσουμε την Εκκλησία, αλλά αυτό δεν θα γίνει με τις μουχλιασμένες φιλοσοφίες του Μαρξ.. Βέβαια στην Ελλάδα το 'χουμε κι αυτό, αντιλαμβανόμαστε τις τάσεις της εποχής με μια ..μικρή καθυστέρηση.

Βέβαια το να κάνεις κριτική από το ίντερνετ κλπ είναι 'σημείο της αποξένωσης των καιρών μας, της αλλοτρίωσης' κ.ά.π. Προφανώς η Αριστερά έχασε την αποκλειστικότητα δυνατότητας επιρροής σε ιδέες και αυτό της προκαλεί μια αμηχανία. Μαζί με το πανεπιστήμιο υπάρχει πλέον και το λαικό Ίντερνετ..

Φαντάζουμε για την 'αριστερή ορθοδοξία' (κατάλαβε όπως θες την έννοια του όρου) ως μίζεροι και πικρά επικριτικοί. Ας είναι.. Αλλά ας μην τους κάνουμε το χατήρι να μας πουν μίζερους..όχι ας μη μείνουμε σε ένα κλίμα, σε μία στάση μόνον αρνητικής (αμυντικής) αντιμετώπισης..Έχει και η χριστιανική 'δεξιά' (παρά τα λάθη και τις παραλείψεις της) τις δικές της αξίες, που αποτελούν δρόμους ζωής, και τις οποίες οφείλουμε να υπερασπιστούμε δυναμικά.

Και φυσικά (κατ' εξοχήν στον χριστιανισμό) πάνω απ' όλα δεν είναι οι ιδέες, αλλά αυτή η ίδια η ζωή, που μας έχει αποκαλυφθεί.

Όλα αυτά καθώς ο χρόνος ήταν πολύ 'σφιχτός' και επετράπησαν μόνο 4 ερωτήσεις από συγκεκριμένα άτομα της Αριστεράς και της Εκκλησίας (κληρικοί, καθηγητές της Θεολογικής) ή και των δύο χώρων μαζί, και οι οποίες πέρα από κάποιες ενδιαφέρουσες υπογραμμίσεις/παρατηρήσεις από μεριάς καθηγήτριας της Θεολογίας, αναλώθηκαν σε ευχολόγια, βερμπαλισμούς και αγαπολογίες, που επισφραγίστηκαν με θερμά χειροκροτήματα, επιβεβαιώνοντας το βιβλικό 'δόξαν παρ' αλλήλων λαμβάνοντες' (Ιω 5,44). Ζητήματα ουσίας που θα μπορούσαν να ξεφύγουν από αυτό το με το ζόρι 'πλαίσιο συμφωνίας' και να προκαλέσουν σύγκρουση ή έστω μία τριβή φυσικά απεφεύχθησαν.

ΥΓ1: Χάρηκα λίγο στο τέλος καθώς ο συμπαθής εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ (του αναγνωρίζω πως ήταν σχετικά σύντομος) στην 20λεπτη περίπου εισήγησή του ασχολήθηκε κυρίως με τον νεοφιλελευθερισμό και λιγότερο με την Αριστερά καθώς ανέφερε τους όρους νεοφιλελεύθερος, νεοφιλελευθερισμός περί τις 20 φορές...

ΥΓ2: Για το πόσο το 'είχον άπαντα κοινά' (Πρ 2,44) έχει διαστρεβλωθεί, το έχει αναπτύξει θαυμάσια ο π.Αθανάσιος Μυτιληναίος, στην 26η ομιλία του στις Πράξεις (Λάρισσα,1985) που προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε εδώ http://seirrax.blogspot.gr/2013/01/blog-post_8034.html

Αμερική European Style

Στις τελευταίες αμερικανικές εκλογές κέρδισαν οι Προοδευτικοί.

Δεν εννοώ τους ανθρώπους που ψήφισαν Ομπάμα και αυτοπροσδιορίζονται ως 'προοδευτικοί'. Φυσικά κέρδισαν και αυτοί.

Εννοώ τους Προοδευτικούς που έχουν ξεκινήσει μια ενός αιώνα περίπου προσπάθεια ώστε να μεταμορφώσουν την αμερικανικού τύπου διακυβέρνηση σε ένα ευρωπαικού τύπου κράτος.

Οι λέξεις 'κυβέρνηση' και κράτος' χρησιμοποιούνται συχνά εναλλάξ, αλλά είναι στην πραγματικότητα δύο διαφορετικά πράγματα. Σύμφωνα με το όραμα των ιδρυτών της Ένωσης, κυρίαρχοι είναι οι πολίτες και η κυβέρνηση ανήκει σε μας. Σύμφωνα με την ευρωπαική αντίληψη περί κράτους, οι πολίτες είναι δημιουργήματα του κράτους, σημαντικά μόνο ως μέρος του συνόλου.

Αυτή η ευρωπαική εκδοχή περί κράτους μπορεί να είναι καλή. Μπορεί κάποιος να ζει άνετα με αυτήν. Αρκετοί αξιόλογοι και ευφυείς άνθρωποι πιστεύουν πως αυτός είναι ο διανοητικά και ηθικά ανώτερος τρόπος για να οργανωθεί μια κοινωνία. Και για να είμαστε δίκαιοι, τα πράγματα δεν είναι άσπρο-μαύρο. Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ του ευρωπαικού και του αμερικανικού μοντέλου δεν είναι σαφής. Η Γαλλία δεν είναι μια δυστοπία του Huxley, ούτε η Αμερική είναι ή υπήρξε ποτέ μια αναρχική ουτοπία, ούτε καν οι συντηρητικοί θα ήθελαν να είναι τέτοια.

Η διάκριση μεταξύ των δύο κοσμοαντιλήψεων είναι κυρίως μια διαμάχη για τις φιλοσοφικές βάσεις, για το ποιοι θεσμοί θα πρέπει να έχουν το προβάδισμα στη ζωή μας. Είναι μία διαφωνία σχετικά με το ποιες θα πρέπει να είναι οι συνήθειες στις καρδιές των Αμερικανών. Πρέπει να ζούμε σε μια χώρα όπου το πρώτο καταφύγιό μας οφείλει να είναι η προσφυγή μας στο κράτος ή θα πρέπει το κράτος και η κρατική επέμβαση να μένει μόνο ως έσχατη λύση, όταν όλα τα άλλα δοκιμάστηκαν;

Αυτές οι διαπιστώσεις έχουν σχηματισθεί και τροφοδοτούνται από την πολιτική ρητορική. Ο πρόεδρος Ομπάμα έκανε μια προεκλογική εκστρατεία όπου τόνιζε πως οι Δημοκρατικοί πιστεύουν πως 'είμαστε όλοι μαζί σε αυτό' και πως οι Ρεπουμπλικανοί πιστεύουν πως θα πρέπει 'να είσαι μόνος σου', ό,τι δυσκολία και να αντιμετωπίσεις. Είμαστε οι οικονόμοι των αδελφών μας, σύμφωνα με τον Ομπάμα, και το κράτος είναι ο τρόπος που προσέχουμε ο ένας τον άλλον. Το εισαγωγικό βίντεο στην DNC διεκήρυττε: "Το κράτος είναι αυτό το ένα πράγμα στο οποίο ανήκουμε όλοι". (τρομακτικό!)

Ακριβώς 100 χρόνια πριν την επανεκλογή Ομπάμα (ΣτΜ: αλήθεια γιατί όχι κι άλλες φορές, δεν είναι όμως μονάρχης, και ο μονάρχης, και στο ΗΒ ακόμα, όμως δεν κυβερνά, όπως δεν κυβερνά κανονικά --έτσι όπως το εννοούμε εδώ-- ούτε και ο πρόεδρος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στις ΗΠΑ), ο Woodrow Wilson εξελέγη πρόεδρος για πρώτη θητεία. Ήταν πεποίθηση του Wilson πως η παλιά αμερικανική αντίληψη/κατανόηση του όρου διακυβέρνηση έπρεπε πια να 'εξευρωπαιστεί'. Το κλειδί για αυτήν την μεταμόρφωση ήταν το να πεισθούν οι Αμερικανοί πως όλοι πρέπει "να παντρέψουμε τα συμφέροντά μας με αυτά του κράτους".

Το κύριο εμπόδιο για την πραγματοποίηση αυτού του σκοπού είναι η οικογένεια. Η οικογένεια, όταν κατανοείται σωστά, είναι μία αυτόνομη ανεξάρτητη πηγή νοηματοδότησης στις ζωές μας και ο κύριος χώρος όπου θυσιαζόμαστε για άλλους και όπου συνεργαζόμαστε με άλλους. Είναι επίσης το θεμέλιο των τοπικών κοινωνιών και για την δημιουργία κοινωνικών σχέσεων. Όπως ο κοινωνικός επιστήμονας Charles Murray συνήθιζε να λέει, οι ανύπαντροι άντρες σπάνια θα προσφερθούν να είναι προπονητές εθελοντικά σε μια παιδική ποδοσφαιρική ομάδα.

Ο Προοδευτισμός πάντα έβλεπε την οικογένεια με σκεπτικισμό και κάποιες φορές ακόμα και με ανοιχτή εχθρότητα (ως 'θεσμό της πατριαρχίας'). Η μεταρρυθμιστής Charlotte Perkins Gilman ήλπιζε πως η υποστηριζόμενη από το κράτος απελευθέρωση των παιδιών θα κατέστρεφε "την ανεξέλεγκτη τυραννία... της ιδιωτικής οικογένειας". Ο Γουίλσων πίστευε πως ο σκοπός της εκπαίδευσης ήταν να κάνουν τα παιδιά όσο γίνεται διαφορετικά από τους γονείς τους. Η Χίλλαρυ Κλίντον, η οποία αποκαλεί τον εαυτό της προοδευτική (modern progressive) και όχι liberal, κάποτε είπε πως πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από την αντίληψη ότι υπάρχει "το παιδί κάποιου".

Ένα από τα πιο ξεκάθαρα συμπεράσματα που βγαίνει από την νίκη του Ομπάμα είναι ο βαθμός στον οποίον το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έχει γίνει πλέον ένα κόμμα για τους εγγάμους και τους θρησκευομένους. Εάν ψήφιζαν μόνον οι παντρεμένοι, ο Ρόμνευ θα είχε κερδίσει με διαφορά. Εάν ψήφιζαν μόνον οι θρησκευόμενοι, η έκφραση με διαφορά δεν θα έφθανε για να περιγράψει την νίκη του. Προφανώς και ο Ομπάμα πήρε επίσης κάποιες ψήφους από τους εγγάμους και τους θρησκευομένους (τέτοιας κατηγορίας άνθρωποι μπορούν επίσης να παντρεύουν τα συμφέροντά τους με το κράτος), αλλά ως μία γενίκευση, ο συνασπισμός του Ομπάμα εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τους ανθρώπους οι οποίοι δεν βλέπουν την οικογένεια ή την θρησκεία ως αντίζηλες ή ως ανώτερες πηγές υλικής βοήθειας και ηθικής αυθεντίας.

Ο γάμος, ειδικά ανάμεσα στους ανθρώπους της εργατικής τάξης, έχει φύγει από την μόδα. Το 1960 το 72% των ενηλίκων ήταν παντρεμένοι. Τώρα, το ποσοστό είναι περίπου στο μισό. Οι αριθμοί για τους μαύρους είναι ακόμα πιο έντονοι. Αυτοί που είναι ευκατάστατοι είναι και παντρεμένοι, και αυτός είναι και ένας πολύ σημαντικός λόγος για τον οποίον είναι ευκατάστατοι. "Είναι οι προνομιούχοι Αμερικανοί αυτοί που παντρεύονται, και ο γάμος τούς βοηθάει να παραμείνουν σε υψηλή θέση" λέει ο Andrew Cherlin, κοινωνιολόγος στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins.

Η θρησκεία επίσης παρουσιάζει δραματική πτώση στην Αμερική. Η εταιρεία Gallup στα ευρήματα της εταιρείας για την προσέλευση στις εκκλησίες είναι στο 43%. Άλλοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η αλήθεια μπορεί να βρίσκεται  και στο μισό αυτού του ποσοστού.

Στο τέλος της μαζικής αστικοποίησης και βιομηχανοποίησης της Αμερικής και υπό τον κίνδυνο μιας φρικτής οικονομικής ύφεσης, ο FDR υποσχέθηκε να αγωνιστεί για τον "ξεχασμένο άνθρωπο-άνδρα"  --τον Αμερικανό που ένοιωθε χαμένος εν τω μέσω του κοινωνικού χάους της εποχής. Ο Ομπάμα έκανε την εκστρατεία του για την 'Julia'  --την εύπορη ανύπαντρη μητέρα που δεν έχει καμμία οικογένεια και καμμία πίστη για να στηριχθεί.

Εν συντομία, οι Αμερικανοί άρχισαν να μοιάζουν σαν Ευρωπαίοι, και ως αποτέλεσμα θέλουν μία ευρωπαικού τύπου κυβέρνηση...


(Jonah Goldberg: Αmerica is transforming into a European-style state, 11/12/2012
unionleader.com)

Περί Αρετής

Αρετή: εκ του ρήματος αραρίσκω, ρίζα -αρ..
Αρχαία σημασία: ο όρος αρχικά δεν εχρησιμοποιείτο με την ηθική έννοια, που του δίνουμε σήμερα. Η αρετή, όπως και η λατινική virtus-utis δήλωνε πρώτα την σωματική ικανότητα, την γενναιότητα, την ανδρεία και αναφερομένη επί γυναικών την σεμνότητα.


Αρχαία Ελλάδα

Η πρωταρχική σημασία της αρετής ευρίσκεται στον Όμηρο, όπου στο πρόσωπο τόσο του Οδυσσέα, όσο και της Πηνελόπης προβάλλεται η σύμφωνα με τα προαναφερθέντα αρμόζουσα αναλόγως στα δύο φύλα αρετή. Ο Πίνδαρος αναζητεί την έννοια της αρετής στην σωματική διάπλαση και την αρτιότητα, στην επιδεξιότητα και στις αθλητικές ικανότητες. Στον Ησίοδο η αρετή παρουσιάζεται να έχει σχέση με το 'κύδος' και να έρχεται σε αντίθεση με την κακότητα. Κατά τους Πυθαγορείους η έννοια της αρετής συνδέεται με τους αριθμούς.

Από τον Σωκράτη και μετά η έννοια της αρετής καθίσταται πιο συγκεκριμένη, Ο Σωκράτης κάνει λόγο για τέσσερις αρετές, την σοφία, την ανδρεία, την σωφροσύνη και την δικαιοσύνη. Κατά τον Πλάτωνα, αυτές οι αρετές αντιστοιχούν στα τρία μέρη της ψυχής, η σοφία (φρόνησις) στο λογιστικόν (στην νόηση), η ανδρεία στο θυμοειδές (στην βούληση), και η σωφροσύνη στο επιθυμητικόν. Ως δικαιοσύνη νοείται η αρμονία μεταξύ των τριών μερών της ψυχής, όπου κανένα μέρος δεν ανακόπτει, δεν εμποδίζει την πλήρη ανάπτυξη του άλλου, δεν αναπτύσσεται εις βάρος του άλλου (33% x 3).

Κατά τον Αριστοτέλη οι αρετές διακρίνονται σε ηθικές και διανοητικές. Ως ηθικές αρετές ονομάζει την δικαιοσύνη, την ανδρεία, την εγκράτεια, την ελευθερία, την πραότητα, την φιλία κ.ά. ενώ ως διανοητικές τις εξής πέντε: τέχνη, επιστήμη, φρόνηση, σοφία και νους. Με την έννοια της αρετής συνδέονται πολύ στον Αριστοτέλη οι έννοιες της έξεως και της μεσότητος. Ως αρετή λογίζεται η μεσότητες μεταξύ δύο ακροτήτων (υπερβολή/έλλειψις).

Σύμφωνα με τον Αρίστιππο τον Κυρηναίο αγαθόν είναι η ηδονή. Αντίθετη σε αυτό έρχεται η άποψη του Αντισθένους που εκφραστηκε με την ρήση του (Μανείην μάλλον ή ησθείην'-Διογ. Λαέρτιος VI,ΙΙ). Eκεί ως αρετή θεωρείται η απόλυτη εγκράτεια, η αποχή από την ηδόνη. Σημαντικός σταθμός στην εξέλιξη της έννοιας της αρετής υπήρξε η παρουσία της στωικής φιλοσοφίας. Ο μέγας στωικός φιλόσοφος Ζήνων ο Κιτιεύς εδίδασκε ότι το να ζεις κατά φύσιν (τη φύσει) σημαίνει να ζεις με αρετή. Κατά τον Ζήνωνα υπάρχουν οι αρετές, οι κακίες και τα 'αδιάφορα', όπως η ζωή, ο θάνατος κλπ..



Στην Καινή Διαθήκη και την μεταγενέστερη χριστιανική γραμματεία


Στην ΚΔ ο όρος αρετή απαντάται πέντε φορές. Ο απ.Παύλος ζητεί από τους χριστιανούς ώστε να ζουν 'σωφρόνως (προς τον εαυτό τους) και δικαίως (προς τους άλλους) και ευσεβώς (προς τον Θεό)'.  Συνιστά επίσης να διώκουν την δικαιοσύνη, την πίστη, την αγάπη, την υπομονή. Στην κορυφή των αρετών ο απ.Παύλος θέτει την αγάπη (Α' Κορ. 13). Οι πατέρες της Εκκλησίας ομιλούντες περί της αρετής, αναφέρονται σε αυτήν, βασικά με την έννοια που αναφέρεται στην Αγία Γραφή. Σύμφωνα με τον Μ.Αθανάσιο, μόνος ο Ιησούς Χριστός 'ωμίλησεν απλώς και σαφώς περί του κατ' αρετήν βίου' PG 25,281).

Προκειμένου να τονίσουν τις επί μέρους αρετές οι Πατέρες παρουσιάζουν πρόσωπα της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης και μάρτυρες της Εκκλησίας, τους οποίους παρουσιάζουν ως υποδείγματα αρετής. Ο Μάξιμος ο Ομολογητής στον Ασκητικό του μάς προτρέπει να μιμηθούμε τις αρετές των αγίων, τις οποίες απαριθμεί (PG 90,956). Για τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο προβάλλει ως συνεχές πρότυπο αρετής, ως 'φωτεινόν μετέωρον αρετής' ο απόστολος Παύλος.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν αγνοούν όμως ούτε τις περί αρετής απόψεις των αρχαίων Ελλήνων. Ο Μ.Βασίλειος μάς αναφέρει ότι είχε ακούσει από μορφωμένο άνθρωπο να αναφέρεται στα έπη του Ομήρου ως "αρετής έπαινον" (V,E).

Η ελληνική (ανατολική) θεολογία ενώ δέχτηκε τις απόψεις και την προσφορά της αρχαίας φιλοσοφίας επί του θέματος, δεν δέχτηκε την 'διάκριση των αρετών' και την κατάτμηση της καθ' όλου αρετής. Στην σχολαστική Δύση, αντίθετα, υπάρχει γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ γενικών (κυρίων) και θεολογικών αρετών). Ως θεολογικές αρετές (οδηγούσες δηλαδή προς τον Θεό) θεωρούνται η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη ενώ ως γενικές η δικαιοσύνη, η σοφία (φρόνησις), η σωφροσύνη και η ανδρεία. Τον όρο 'γενικές αρετές' ήδη γνωστό από την αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιεί πρώτος στην Δύση ο Αμβρόσιος Μεδιολάνων. Ο όρος αυτός (Virtutes Cardinales) χρησιμοποιήθηκε και από τον Θωμά Ακυινάτη, και παρέμεινε γενικώς σε χρήση σε όλη την εξέλιξη της δυτικής θεολογίας.

Απαραίτητη προυπόθεση θεωρούν οι πατέρες την ελευθερία του ατόμου για να έχει νόημα η άσκηση της αρετής. Έτσι τονίζεται, τόσο από τον ι. Χρυσόστομο η σημασία της προαιρέσεως (περί αρετής και κακίας') όσο και από τον Μ. Βασίλειο όπου λέγει ότι τίποτα από όσα δεν τα εκλέγεις από μόνος σου, δεν αξίζει να επαινείται.

Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, τέλος, το μόνο τέλειο πρότυπο αρετής και άξιο προσπαθείας μιμήσεως από τους Χριστιανούς είναι η αρετή του Ιησού. Είναι το μόνο πρότυπο που αξίζει ο χριστιανός να ακολουθεί εντελώς απρουπόθετα, ώστε να μεταμορφωθεί οντολογικώς, 'σύμμορφοι της εικόνος...' Όπως πολύ ωραία τονίζει και ο Ιγνάτιος Αντιοχείας: "Μιμηταί του Κυρίου σπουδάσωμεν είναι.. εν πάση αγνεία και σωφροσύνη" (προς Εφεσίους 10,2). Σε ανάλογο πνεύμα κινείται και το εξαιρετικά διαδεδομένο έργο Μίμησις Χριστού του Θωμα Κεμπησίου (Thomas A. Kempis).

'Το καλόν ου καλόν εί εάν μη καλώς γένηται' (Μ.Bασίλειος)

Και είχον άπαντα κοινά

και είχον άπαντα κοινά (τα είχαν όλα κοινά)

Το γράμμα δεν μπορεί να αποδώσει πάντα την ακρίβεια. Τελεία γλώσσα δεν υπάρχει. Την ατέλεια αυτήν αναπληρώνει η αγάπη και η ταπείνωση. Ίσως μάλιστα ο Θεός αφήνει επίτηδες αυτήν την ατέλεια στις ανθρώπινες δυνατότητες επικοινωνίας ώστε να μένει χώρος που θα τον συμπληρώνει η αγάπη και η πίστη. Τί θα μπορούσαμε εκ πρώτης όψεως να κατανοήσουμε εάν βλέπαμε κατά γράμμα το "είχον άπαντα κοινά"; Τί ακριβώς είχαν από κοινού; Οι πρώτοι χριστιανοί στην πραγματικότητα δεν είχαν κοινή περιουσία ούτε φυσικά κοινή κοίτη (κοινό κρεββάτι, κοινοκτημοσύνη συζύγων). αλλά απλώς έκαναν κοινά δείπνα. Αυτό προέκυψε λόγω του ενθουσιασμού μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος την Πεντηκοστή και εξυπηρετούσε την συγκεκριμένη ανάγκη εκείνη την εποχή για τους χριστιανούς των Ιεροσολύμων. Το ίδιο γινόταν αλλά σε κάπως πιο αδύναμη εκδοχή και με τους Κορινθίους (ος μεν πεινά, ος δε μεθύη). Είχαν κοινό ό,τι αφορούσε στο τραπέζι, στα φαγητά. Αυτό το χωρίο έχει παρεξηγηθεί εξαιρετικά. Η παρεξήγηση αυτή δεν είναι καινούργια, αλλά ειδικά στην εποχή μας έχει τονισθεί ιδιαίτερα, καθώς η εποχή μας, ο 20ός αι. είναι εποχή κοινωνικών ανακατατάξεων.

και τα κτήματα και τας υπάρξεις επίπρασκον και διεμέριζον αυτά πάσιν καθότι αν τις χρείαν είχεν

Εδώ αγαπητοί μου βρισκόμαστε σε μία έξοχη θέση της ζωής της πρώτης Εκκλησίας αλλά και μια θέση εξαιρετικά παρεξηγημένη (στην εποχή μας κυρίως). Όταν μετά το κήρυγμα του Πέτρου κατά την ημέρα της Πεντηκοστής και της καθόδου του Αγ. Πνεύματος πίστεψαν στον Ιησού 3 χιλιάδες άνθρωποι ασφαλώς μέσα σ' αυτούς βρίσκονταν και φτωχοί και πλούσιοι. Η αγάπη εξεχύθη στις καρδιές τους και θέλησαν να εκφράσουν αυτήν την αγάπη με τα κοινά τραπέζια. Όπως λέγει και ο Κύριος στον Φαρισαίο: όταν ποιείς δοχήν...κάλεσαι πτωχούς αυτούς που δεν μπορούν να σου το ανταποδώσουν δηλαδή, ώστε να είναι ανιδιοτελές αυτό το μοίρασμα, αυτή η κοινωνία των αγαθών σου με τους άλλους. Το να καλείς κάποιον να φάει μαζί σου είναι δηλωτικό χαράς, κοινωνίας των προσώπων. Οι πρώτοι χριστιανοί θέλησαν να έχουν αυτήν την κοινωνία με τους φτωχότερους αδελφούς τους με μία κοινή τράπεζα, καθώς διαπιστώνουν όμως ότι άλλοι είχαν και άλλοι δεν είχαν να φάνε προσφέρονται ώστε να εκλείψει αυτό το πρόβλημα.
Μέχρι τότε ο καθένας κοιτούσε το σπίτι του. Το 1ο θαύμα της Πεντηκοστής είναι ότι πλέον ενδιαφέρονται και για τους άλλους, η αλλαγή ήθους μιας κοινωνίας είναι το σπουδαιότερο θαύμα που μπορεί να συμβεί, από οποιαδήποτε νεκρανάσταση. Το θαύμα του Αγίου Πνεύματος είναι ότι αλλοιώνονται οι καρδιές,γίνονται οι άνθρωποι καινούργιοι. Έτσι λοιπόν ό,τι εσημειώθη αποτελεί την θαυμαστή εκείνη παρόρμηση του πλήθους των πιστευσάντων: να πωλούν τα υπάρχοντά τους και να μοιράζουν τα αγαθά στους φτωχούς. Ας προσέξουμε όμως. Υπήρχε μία παρόρμηση. Από έναν ενθουσιασμό που γεννούσε η καινούργια πίστη, Το Πνεύμα του Θεού ήταν που τους ώθησε να το κάνουν αυτό. Αντικείμενο της πωλήσεως; 'Τα κτήματα' (η ακίνητη περιουσία) και 'αι υπάρξεις' η κινητή περιουσία.

Είναι αξιοσημείωτη η χρήση παρατατικού χρόνου (επίπρασκον): φαίνεται εδώ πως όλο αυτό ήταν μια πράξη συνεχείας,ένα φαινόμενο διαρκείας, και όχι κάτι που έγινε μία ημέρα ή για μία εβδομάδα. Πρέπει να δούμε αυτό το χωρίο βαθύτερα, για τους εξής 2 λόγους:
α)είναι πολύ σπουδαίο, καθώς δίνει μιαν εικόνα της ζωής και της πολιτείας  της πρώτης χριστιανικής εκκλησίας και ακόμα επειδή

β) η εποχή μας (την οποίαν χαρακτηρίζει πλησμονή κοινωνιολογικών προβλημάτων) έρχεται να παρεξηγήσει και να κακοποιήσει  και να βγάλει συμπεράσματα κακοποιημένα και αναληθή.

Πρέπει να ερμηνεύσουμε όσο είναι δυνατόν επειδή

1. εδόθηκαν ερμηνείες ανακριβείς και ανευλαβείς και
2.Το χωρίο έγινε χώρος για εκμετάλλευση ιδίων επιδιώξεων (ιδίως στην εποχή μας) από όσους προσπαθούν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο αυτό της 1ης χριστιανικής εκκλησίας των ιεροσολύμων ότι επρόκειτο περί μιάς κοινωνικής επαναστάσεως η οποία κατεπνίγη δυστυχώς από τα ιδιοτελή συμφέροντα των ολίγων (Ρωμαίων και πλουσίων Ιουδαίων). Ας προσέξουμε πολύ. Εχαρακτήρισαν τον αρχηγό της 'κινήσεως' αυτής (την ονόμασαν 'κίνηση', δηλ επανάσταση) τον Ιησού ως κοινωνιστή και ως αγωνιστή για την κοινωνική δικαιοσύνη.  Τέτοιες ερμηνείες δόθηκαν σε αυτήν την περικοπή.

μια όμως προσεκτικότερη ανάλυση του κειμένου
και μια ακριβής ιστορική γνώση της ζωής της 1ης εκκλησίας θα άλλαζε οπωσδήποτε ριζικά την εικόνα που δίνουν αυτοί οι ερμηνευτές.

Πράγματι, αν ρίξει κανείς μία ματιά στο συγκεκριμένο χωρίο (Πρ 2,44) θα βγάλει το συμπέρασμα ότι πρόκειται περί κοινοκτημοσύνης, περί ενός κοινοβίου, ότι δηλαδή απεπειράτο (γινόταν προσπάθεια) η δημιουργία μιας κοινοβιακής (στην γλώσσα μας σοσιαλιστικής) κοινωνίας. Μιας κοινωνίας όπου τα συμφέροντα και όλα θα είναι κοινά. Δεν πρόκειται όμως περί αυτού:

Διότι

--1ον. Η πώληση των κτημάτων δεν ήταν αναγκαστική αλλά ελευθέρα. Κανείς δεν ανάγκαζε κάποιον να πουλήσει την κινητή ή ακίνητη περιουσία του. Και εάν κανείς δεν επωλούσε την περιουσία του για να εισφέρει τα χρήματα στο κοινό ταμείο επ' ουδενί δεν θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως κακός χριστιανός, και να αποκοπεί από την Εκκλησία (από την δήθεν 'κίνηση').

Το Πνεύμα του Θεού προέβλεψε για να δώσει εν καιρώ τω δέοντι τις απαντήσεις προς εκείνους που θα επρόκειτο να κακοποιήσουν την αλήθεια. Τυπικό παράδειγμα γι αυτό: η ιστορία του Ανανία και της Σαπφείρης (Πρ 5): Δεν μπήκε τυχαία το συγκεκριμένο παράδειγμα μέσα στο βιβλίο των Πράξεων. Εδώ έχουμε ένα ζευγάρι, οι οποίοι έγιναν χριστιανοί, πούλησαν το χωράφι τους και σκέφτηκαν ότι δεν θα τα δώσουν όλα, αλλά μόνο μέρος από τα χρήματα, στο κοινό ταμείο. Θα δείξουμε έτσι ότι δεν υστερούμε από τους άλλους, θα έχουμε το 'δικαίωμα' να τρώμε στα κοινά τραπέζια. Θα πούμε όμως ότι προσφέρουμε όλα τα χρήματα που πήραμε από το χωράφι. Πηγαίνει ο Ανανίας, πράττει όπως συμφώνησε με την σύζυγό του και αναφέρει στον απ. Πέτρο πως αυτά είναι όλα τα χρήματα από το χωράφι.

Απ.Πέτρος: Γιατί ο σατανάς πλήρωσε την καρδιά σου...
1. ώστε να πεις ψέμματα στο Πνεύμα το Άγιον και
2. να καταχραστείς απο την τιμή του χωραφιού;

1. Εάν σου έμενε δεν ήταν δικό σου;
Δικαίωμά σου δεν ήταν να το πουλήσεις ή όχι;
2. Και εάν ακόμα το πουλούσες, στην εξουσία σου δεν ήταν να κρατήσεις τα χρήματα;

Πού ήταν άρα το αμάρτημα του Ανανία; Το αμάρτημα του Ανανία ήταν στο ψέμμα, και όχι φυσικά διότι εκράτησε μέρος των χρημάτων που πούλησε το χωράφι όπως θα συνέβαινε σε μία σοσιαλιστική κοινοβιακή κοινωνία, όπου θα ήταν υπόλογος εκείνος που θα κρατούσε για τον εαυτό του χρήματα, για να τρώει καλύτερα αυτός, προσβάλλωντας έτσι το κοινωνικό σύνολο. Δεν ήταν εκεί το αμάρτημα. Το αμάρτημα του Ανανία, που το πλήρωσε με την ζωή του ήταν ότι είπε ψέμματα. Στο ψεύδος ήταν η αμαρτία του και όχι στο ότι δεν έδωσε όλα τα χρήματά του στο κοινό ταμείο.
Σαφέστατος ο Πέτρος: ουχί μένον σοι έμενεν...

Συμπέρασμα: 1. Εάν ήθελε ο ιδιοκτήτης, πουλούσε
2. Εάν πουλούσε μπορούσε να κρατήσει όλο το αντίτιμο ή μέρος.

Δεν υπήρχε κανένας καταναγκασμός. Δεν έχουμε κοινοβιακή κοινωνία. Αφού ο καθένας πουλούσε κατά το δοκούν, όπως ήθελε και εάν ήθελε.


--2ον Αυτή η νομιζομένη κοινοκτημοσύνη δεν επεξετείνετο σε όλα τα αγαθά (όπως θα συνέβαινε σε ένα αληθινά κοινοβιακό σύστημα (όπως πχ σε ένα μοναστήρι) όπου δεν έχεις προσωπική περουσία, καθώς το υπόσχεσαι. Αυτό όμως είναι μόνον εάν το θέλεις. Γι' αυτό και δεν εξαναγκάζεται κανένας να γίνει μοναχός. Δεν είναι οπωσδήποτε ανάγκη ο κάθε πιστός να γίνει μοναχός. Συνεπώς ο πιστός δύναται να έχει την περιουσία του. Μπορείς να έχεις ένα σπίτι και ένα χωράφι. Να πουλήσεις το χωράφι και να κρατήσεις το σπίτι. Αλλά σε ένα κοινόβιο, σε μία κοινοβιακή (σοσιαλιστική) κοινωνία, η οποία έχει πολλές αποχρώσεις και πολλές κλιμακώσεις, δεν μπορεί ο ιδιοκτήτης να έχει επιλογές και προτιμήσεις, ή όλα θα ανήκουν στο κοινόβιο ή τίποτε, αλλιώς δεν θα έχουμε κοινοκτημοσύνη. Δεν μπορείς να πεις έχω 10 χωράφια, θα πουλήσω το ένα, και θα κρατήσω τα 9, δεν μπορείς να το πεις αυτό.

--3ον Η ιδιοκτησία δεν κατελύετο. Υπήρχε ιδιοκτησία στην 1η χριστιανική εκκλησία. Ουχί μένον σοι έμενεν.. Δεν ήταν δικό σου; 1. Αν δεν το πουλούσες 2. τα χρήματα δεν ήταν πάλι δικά σου;

Με αυτούς τους λόγους του Αποστόλου Πέτρου βλέπουμε ότι διατηρείται η ιδιοκτησία.

Είναι πολύ σημαντικά όλα αυτά (που λέμε αυτήν την στιγμή). Διευκρίνιση π. Αθανασίου: Δόξα τω Θεώ δεν έχω περιουσία, ως μοναχός, οπότε δεν θα μπορούσε κανείς εύκολα να πει πως αυτά τα λέω για να καλύψω προσωπικές μου επιλογές και επιδιώξεις. Μόνο τον Λόγο του Θεού ερμηνεύουμε. Γι αυτό καταγράφουμε τα αγιογραφικά χωρία και τα πατερικά όπου υπάρχουν για να δειχθεί ότι δεν λέμε ό,τι μας αρέσει,αλλά ό,τι λέγει ο Λόγος του Θεού.

Στον 3ον αυτόν λόγο, φαίνεται ότι πρόκειται περί μιας καθαρά προαιρετικής προσφοράς. Εάν ήθελες, προσέφερες. Δεν σου παίρνανε με το ζόρι το χωράφι. Έχουμε λοιπόν όχι κατάλυση της περιουσίας, της ιδιοκτησίας αλλά του εγωισμού, της ιδιοτελείας και της φιλαργυρίας. Διότι αυτό θέλει ο Κύριος. Είπε κάποτε στους Φαρισαίους οι οποίοι ήταν φιλάργυροι και εμυκτήριζον (κορόιδευαν) τον Κύριο τους είπε την παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου, επειδή ηταν φιλαργυροι:
Ο πλούσιος τρώει κ πίνει, και ο φτωχός κάθεται στον πυλώνα του και προσπαθεί να χορτάσει με τα ψιχουλάκια που τινάζει ο πλούσιος από το τραπέζι του. Προσέξτε όμως, θα πει κάποιος, ό,τι θα πει. Έχουμε και την άλλη όψη.

Μετά τον θάνατό τους, στον Παράδεισο είναι ο φτωχός Λάζαρος (στους κόλπους του Αβραάμ) ενώ στον Άδη είναι ο πλούσιος. Και ανοίγει τώρα ο διάλογος μεταξύ δύο πλουσίων (καθώς και ο Αβραάμ ήταν 'σφόδρα πλούσιος' (Γέν 13,2)). Ο ένας στον Ουρανό και ο άλλος στον Άδη. Πώς πήγε στον Παράδεισο ο Αβραάμ;
Ο Αβραάμ δεν κολλούσε στα χρήματα ήταν γενναιόδωρος, φιλόξενος. Δεν είναι ο πλούτος, η ιδιοκτησία καθ εαυτήν που ρίχνει τον άνθρωπο στην κόλαση, αλλά είναι η στάση που θα πάρει κανείς απέναντι στα χρήματα. Γι αυτό και οι Μαθητές μετά το περιστατικό με τον πλούσιο νεανίσκο λένε στον Κύριο και τίς δύναται σωθήναι;  και Εκείνος τους απαντά: .Τα αδύνατα παρ' ανθρώποις..Το θέμα είναι εάν γίνεις πνευματικός άνθρωπος θα βρεις τον τρόπο. Άρα βλέπουμε πως δεν πρόκειται περί καταλύσεως της ιδιοκτησίας, αλλά του εγωισμού, της φιλαργυρίας και της ιδιοτελείας.

Αναιρούμε την κακοποίηση της περικοπής που έχουν κάνει οι σύγχρονοι ερμηνευτές. Και μάλιστα αυτές οι κακοποιημένες ερμηνείες κυκλοφορούν ευρύτατα...


--4ον Η κάθε προσφορά δεν είχε διάσταση κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά διάσταση ελεημοσύνης. Δεν βάζουμε κάτω το κριτήριο της κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά της ελεημοσύνης. Ενώ σε ένα κοινοβιακό κοινωνικό σύστημα δεν μπορεί να μπει το στοιχείο της ελεημοσύνης. Η ελεημοσύνη θεωρείται ως προσβολή της αξιοπρεπείας της προσωπικότητος. Είναι πολύ φυσικό να υπάρχει αυτό, διότι στους ανθρώπους τους αποξενωμένους από το Πνεύμα του Θεού είναι άγνωστη και η αγάπη, και η ελεημοσύνη και η ταπεινοφροσύνη.
Διότι, αν γίνει βέβαια σωστή χρήση της ελεημοσύνης, εκείνος που δίνει δείχνει την αγάπη του και εκείνος που λαμβάνει την ταπεινοφροσύνη του. Και ο ένας και ο άλλος ωφελείται πνευματικά.
Εάν υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη όπως σε ένα κοινοβιακό σύστημα, θα υπήρχε μία σκληρότητα αισθημάτων. Θα υπήρχε η απαιτητικότητα, όχι η λεπτότητα των αρετών που θα χαρακτήριζε τους χριστιανούς.


--5ον Η εκουσία πτωχεία εθωρείτο αρετή και συνεπώς επιθυμητή. Αναφέρεται το παράδειγμα του Βαρνάβα  (Υπάρχοντος αυτώ αγρού...) Γιατί; Διότι ο Βαρνάβας ήθελε να αφιερωθεί στο έργο του Θεού. Ζητούσε την εκουσία πτωχεία, γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο. Είχε ένα χωράφι το πούλησε, ξόφλησε με την περιουσία εκούσια, θεληματικά.
Όπως και οι Απόστολοι, θεληματικά είναι πτωχοί, όπως φαίνεται και στο περιστατικό της θεραπείας του χωλού από τον απ. Πέτρο: αργύριον και χρυσίον ουχ υπάρχει μοι... (όχι ξέχασα να πάρω, ξέχασα τα λεφτά στο σπίτι) αλλά αυτό που έχω αυτό σου δίνω..

Είχε χρήματα, είχε καράβια, δίχτυα όπως και ο Ιωάννης, όμως τα άφησαν και ήσκησαν την εκουσία πτωχεία. Σε ένα κοινοβιακό σύστημα οι κυβερνώντες φυσικά δεν μένουν απένταροι ούτε πτωχοί --ούτε όμως ευοδούται η εκουσία πτωχεία. Διότι η βάση σε ένα κοινοβιακό κοινωνικό σύστημα είναι η απόλαυση των υλικών αγαθών, για αυτά τα αγαθά αγωνίζεται μια τέτοια κοινωνία, και αγωνιζομένη γι αυτά εποφθαλμιά τα αγαθά των άλλων, καθώς μπροστά τους βλέπουν μόνο την ευημερία..τί θα φάω τί θα πιω..να μη φας εσύ παραπάνω από μένα, αυτό που τρως εσύ να το φάω κι εγώ.. Πόσο διαφορετικά είναι αυτά..Διαμετρικά αντίθετα.. Το ένα εκούσιο το άλλο ακούσιο.. Ο φτωχός σε ένα κοινοβιακό σύστημα γκρινιάζει, μεμψιμοιρεί, ζηλεύει αυτόν που έχει και περιμένει την ώρα να του κόψει το λαρύγγι για να του πάρει τα λεφτά. Ή δεν είναι έτσι; Μέσα στην Εκκλησία θεληματική η πτωχεία..θέλω να είμαι πτωχός..Μοιάζουν αυτά τα πράγματα; Δε νομίζω να μοιάζουν. Γι' αυτό σας μιλώ για κακοποίηση της αληθείας.


--6ον Ο σκοπός της Εκκλησίας δεν ήταν η κοινοκτημοσύνη, αλλά η κάλυψη στοιχειωδών υλικών αναγκών χάριν της αγάπης. Δεν ήρθε ο Χριστός στη γη για να κάνει κοινοκτημοσύνη! Αν ο Χριστός, που πιστεύουμε ότι είναι ο Παντοδύναμος Θεός, ήρθε να δημιουργήσει μια κοινωνική δικαιοσύνη και μια πανανθρώπινη κοινοκτημοσύνη, τότε θα έπρεπε όσο ζούσε επάνω στη γη να τάιζε τον κόσμο καθημερινά. Είχε την δύναμη; Πώς δεν την είχε; Δυο φορές χόρτασε 5 χιλιάδες και 4 χιλιάδες ανθρώπους. Όχι μόνο αυτό δεν έκανε, αλλά ούτε και στην Εκκλησία του άφησε τέτοιες παρακαταθήκες. Δεν είπε θα χορταίνετε τον κόσμο με ψωμί και κοινωνικές δικαιοσύνες, δεν είπε ο Χριστός τέτοια πράγματα. Αντιθέτως, όταν πήγαν και τον αναζητούσαν οι Καπερναίτες τους λέει επειδή χορτάσατε γι' αυτό με ζητάτε; (ζητάτε το Ευαγγέλιο για να επιβάλλεται κοινωνικές δικαιοσύνες;) Θα φάτε απ' αυτό το ψωμί και θα πεθάνετε. Ζητείτε τον Ουράνιον Άρτον..Τους φάνηκε 'σκληρός ο λόγος', τον άφησαν και δεν τον ακολούθησαν (αν ο Χριστός ήταν πλάνος και με πολιτικές επιδιώξεις προφανώς θα ήταν αποτυχία του ότι τους έδιωξε). Συνεπώς, όταν ο Κύριος χόρτασε τους πεντακισχιλίους εκάλυψε μια στοιχειώδη δική τους ανάγκη.
Στα κοινά εκείνα τραπέζια οι πρώτοι χριστιανοί δεν αναζητούσαν την πολυτέλεια στο φαγητό, αλλά την κοινωνία των προσώπων.


--7ον Ο κύριος σκοπός της Εκκλησίας είναι πνευματικός και σωτηριολογικός, δεν ήρθε εδώ ο Χριστός για να μας στρώσει τραπέζια να φάμε. Είναι η επιστροφή στον Θεό. Ο απ. Πέτρος στην ομιλία του μετά την θεραπεία του χωλού: Μετανοήσατε και επιστρέψατε εις το εξαλειφθήναι υμών τας αμαρτίας.. Αυτό είναι το κύριο μέλημα της Εκκλησίας, να επιστρέψει ο κόσμος στον Θεό, όχι να χορτάσει ο κόσμος.
Ο Κύριος προσετίθει τους σωζομένους..Σώσιμο είναι και το να κερδίσω λεφτά στο λαχείο.Η Εκκλησία όμως προσφέρει πνευματικό, όχι υλικό σώσιμο..


Εάν ήθελε κανείς να κρίνει οικονομολογικά αυτό το σύστημα της πρώτης Εκκλησίας ήταν εκ προδιαγραφής αποτυχημένο και θα οδηγούσε τάχιστα σε οικονομικό αδιέξοδο, διότι:

-άν όλοι όσοι είχαν σπίτια και τα πουλούσαν για να θρέψουν τους φτωχούς σε τί σπίτια θα έμεναν;
-άν όλοι όσοι είχαν χωράφια --τα χωράφια όμως είναι παραγωγικές πηγές-- τα πουλούσαν για να θρέψουν τους φτωχούς πώς θα ανανεωνόταν η παραγωγή και ο πλούτος για τα έσοδα του κοινοβίου;
Δεν θα υπήρχε πιο ανόητη οικονομικά λύση από το να πουλήσεις το χωράφι σου. Θα το πουλήσεις. Και μετά τί θα γίνει; θα γίνεις κι εσύ φτωχός, όπως και οι άλλοι. Γι' αυτό σας είπα αποτυχημένο οικονομικό σχέδιο, εάν υποτεθεί ότι επρόκειτο για κοινοβιακό σύστημα. Όλα αυτά δείχνουν φανερά ότι δεν επρόκειτο ούτε
περί κοινοκτημοσύνης
ούτε περί καταργήσεως της ιδιοκτησίας
ούτε για επαναστατικό κοινωνικό σύστημα που πνίγηκε δήθεν από το 'κατεστημένο' (Ρωμαίων και 'πλουσίων Ιουδαίων').

Αλλά ήταν το μεγάλο γεγονός της απελευθερώσεως του ανθρώπου από αυτές ακριβώς τις πολύπλοκες γήινες ενασχολήσεις
ήταν μια αληθινή σχέση του ανθρώπου πια με τον Θεό
ήταν η άρνηση της αμαρτίας και της αλλοτριώσεως από τον Θεό
ήταν η παρουσία του Αγίου Πνεύματος που τα κάνει όλα καινούργια, που ενθουσιάζει, που εμπνέει, που κατανοεί την αγάπη και τοποθετεί σωστά την θέση των υλικών και των πνευματικών αξιών, που λέει 'τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη', το χρήμα χρήμα και το πνεύμα πνεύμα. Είναι αυτό που έκανε τους φωτισθέντας να νοιώσουν ότι ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν.., συνεπώς δεν έχουμε ούτε την διάθεση ούτε τον καιρό να ζητούμε να εγκαθιδρύσουμε τους γηίνους παραδείσους που επιδιώκουν τα κοινωνικά κοινοβιακά συστήματα.


Όσα κοινωνικά/οικονομικά συστήματα και να εφαρμόστηκαν στην ανθρώπινη ιστορία δεν είναι καθ' εαυτά ούτε καλά ούτε κακά, το κριτήριο είναι πάντοτε ο άνθρωπος, ή ακριβέστερα ο Θεάνθρωπος, το εάν δέχεσαι τον Ιησού Χριστό ή όχι. Από εκεί εξαρτάται το τί χρήση των υλικών αγαθών θα κάνεις.

Γι' αυτό κύριο μέλημα της αγωγής είναι η μόρφωση των προσώπων και όχι των ομάδων. Η ψυχολογία της ομάδος κινείται πάντοτε κατά το δοκούν εκείνων που την διέπουν. Ενώ η ψυχολογία του προσώπου είναι η ψυχολογία του ελευθέρου ανθρώπου που σκέφτεται, που αποφασίζει, που κρίνει το ορθό από το μη ορθό, που προσφέρει, που αυτοθυσιάζεται, επειδή είναι εικόνα του Χριστού και έχει πρότυπό του τον Ιησού Χριστό.



(Από Αρχιμ.π.Αθανασίου Μυτιληναίου, Ομιλίες στις Πράξεις των Αποστόλων: 26η ομιλία, 14/10/1985)

Οξφόρδη 1967

2 Σεπτεμβρίου 1967

Εμείς, οι Φιλελεύθεροι από 20 χώρες, μαζευτήκαμε στην Οξφόρδη στην επέτειο των 20 χρόνων του Φιλελεύθερου Μανιφέστου και της ίδρυσης της Φιλελεύθερης Διεθνούς:

επιβεβαιώνουμε την πίστη μας στις αρχές του φιλελευθερισμού όπως αυτές καθορίζονται με το Φιλελεύθερο Μανιφέστο

-καλωσορίζουμε την εγκόλπωση αυτών των αρχών από διακηρύξεις των Ηνωμένων Εθνών και την ενσωμάτωσή τους στα συντάγματα αρκετών από τα προσφάτως ανακηρυγμένα νέα ανεξάρτητα κράτη.

-διατρανώνουμε υπό το φως αυτών των αρχών την εκπεφρασμένη μας άποψη στις εξελίξεις των τελευταίων 20 χρόνων.

Το καθήκον των Φιλελευθέρων στην Τρέχουσα Επανάσταση στην Κατάσταση του Ανθρώπου


1. Η Επανάσταση που έχει αλλάξει  την κατάσταση του ανθρώπου κατά τους τελευταίους αιώνες έχει αποκτήσει και συνεχίζει να αποκτά όλο και αυξανόμενη δυναμική και ένα εντυπωσιακό momentum.

2. Ο αυξανόμενος ρυθμός των επιστημονικών και τεχνολογικών αλλαγών, της κυβερνητικής και του αυτοματισμού, η πυρηνική δύναμη για ειρηνικούς ή πολεμικούς σκοπούς, τα ΜΜΕ, η δημογραφική έκρηξη, η επανάσταση στις προσδοκίες των ανθρώπων για την κοινωνική πρόνοια και τις δημόσιες υπηρεσίες, η παγκόσμια ανάπτυξη μιας βιομηχανικής τάξης που αντικαθιστά μία κατά βάσιν αγροτική στατική κοινωνία, η επίτευξη της ανεξαρτησίας από πολλούς ανθρώπους --όλες αυτές οι τεράστιες ανοιχτές νέες δυνατότητες της ανθρώπινης προόδου. Κατά την ίδια στιγμή, και σ' έναν κόσμο με ένα αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών και των χωρών που πλήττονται από την πείνα και την φτώχεια, και όπου η καταπίεση των ελευθεριών, οι διακρίσεις και ο επιθετικός εθνικισμός είναι ισχυροί, δημιουργούν επίσης ροπή προς μία συγκέντρωση της εξουσίας, καταπίεση και καταστροφή σε μια κλίμακα μεγέθους που την οποίαν ο κόσμος δεν έχει ποτέ μέχρι τώρα γνωρίσει ή καν φανταστεί.

3.To θεμελιώδες καθήκον της εποχής μας είναι να κατευθύνουμε αυτές τις δυνάμεις προς την υπηρεσία της ανθρωπότητας. Το μέσον για να τις κατευθύνουμε δεν είναι υλικό, αλλά βρίσκεται στην προοδευτική ανάπτυξη παντού ελευθέρων κοινωνιών με φωτισμένους και υπεύθυνους πολίτες, η οποία θα περιφρουρείται ικανοποιητικά από τις κοινές τους προσπάθειες εναντίον του φόβου και εναντίον οιασδήποτε εσωτερικής ή εξωτερικής καταπίεσης. Τέτοιες ελεύθερες κοινωνίες μπορούν να δημιουργηθούν και να διατηρηθούν μόνο με απόλυτη αφοσίωση στις φιλελεύθερες αρχές.

Αποκέντρωση και Ελευθερία


4.Η συνεργασία και η αλληλεγγύη μεταξύ ελευθέρων ανθρώπων αποτελεί ολοένα και μια αυξανόμενη αναγκαιότητα στον σύγχρονο κόσμο. Παρόλαυτα, η τάση προς έναν μη υγιή συγκεντρωτισμό έχει ενθαρρύνει την υποβάθμιση των κοινοβουλευτικών θεσμών, την υπερβολική εξάρτηση του ατόμου από το Κράτος και την ανάπτυξη νέων μορφών ολοκληρωτισμού και ανεύθυνων κέντρων εξουσίας μέσω μιας ανεξέλεγκτης γραφειοκρατικής ανάπτυξης, τον σχηματισμό κρατικών και ιδιωτικών μονοπωλίων και τους περιορισμούς σε κάποιους συνδυασμούς υπαλλήλων, εργατών ή και των δύο ταυτόχρονα.

5.Πιστεύουμε πως αυτές οι τάσεις μπορούν να αποφευχθούν μόνο με πλήρη συγκέντρωση στην υπερισχύουσα υπερέχουσα ανάγκη για την ελευθερία, σε όλες της τις παραμέτρους, και πιο συγκεκριμένα με:

α) την μεγαλύτερη δυνατή αποφασιστικότητα και διάχυση των εξουσιών στο οικονομικό, το κοινωνικό και το κυβερνητικό πεδίο, κυρίως με στοχευμένες δράσεις κατά των μονοπωλίων.

β) διατήρηση της ευρύτερης δυνατής πολυφωνίας της έκφρασης και των κινήτρων σε όλα τα θέματα εκπαίδευσης και πολιτισμού, συμπεριλαμβανομένων των μέσων μαζικής ενημέρωσης και επικοινωνίας

γ) κάνοντας όλη την απαραίτητη ενημέρωση-πληροφορία διαθέσιμη σε κάθε πολίτη ώστε να μπορεί να σχηματίζει μία αντικειμενική γνώμη για όλα τα θέματα του δημοσίου ενδιαφέροντος

δ) προστασία των δικαιωμάτων των μειονοτήτων ώστε να απολαμβάνουν τις βασικές ουσιώδεις ελευθερίες όπως αυτές περιγράφονται στο Φιλελεύθερο Μανιφέστο

ε) κατάργηση-εξάλειψη όλων των φυλετικών και κάθε είδους μορφών καταπιεστικών διακρίσεων

στ) προστασία του ατόμου και της ομάδας από κάθε μη νομίμως εξουσιοδοτημένη εισβολή της προσωπικής ιδιωτικής ζωής, όπως της μηχανοποιημένης αυτόματης κατασκοπίας.


Οικονομική Πολιτική και Σχεδιασμός


6. Πιστεύουμε πως ο σχεδιασμός από τις κυβερνήσεις των δικών τους οικονομικών δραστηριοτήτων είναι μία αναγκαιότητα, δεδομένου φυσικά ότι αυτός δεν θα χρησιμοποιείται ώστε να παρενοχλεί την αυτονομία του ιδιωτικού τομέα και του μηχανισμού τιμών της ελεύθερης αγοράς η οποία προυποθέτει επίσης την διατήρηση του ελεύθερου ανταγωνισμού. Αυτά όλα είναι θεμελιώδη ώστε να κάνουν σίγουρη την οικονομική ανάπτυξη, να μεγιστοποιήσουν τόσο την παραγωγή όσο και την κατανάλωση ούτως ώστε να προσφέρουν τα αγαθά και τις υπηρεσίες που χρειάζονται για την κοινωνική πρόοδο, στις χώρες όλου του κόσμου.

7. Πιστεύουμε πως η κοινότητα έχει μια ιδιαίτερη ευθύνη στην προστασία των φυσικών πηγών, των πολιτιστικών θησαυρών και στην ομορφιά των πόλεων και της υπαίθρου από την αδιάκριτη ανάπτυξη, είτε από κρατικά είτε από ιδιωτικά συμφέροντα.

8. Ένας συνεχώς αυξανόμενος πληθυσμός που απαιτεί μία δυσανάλογη αύξηση στην κατανάλωση θα προκαλέσει πληθωρισμό, και θα θέσει σε κίνδυνο τα κοινωνικά και οικονομικά επιτεύγματα και την πρόοδο προκαλώντας νομισματική αστάθεια. Σε ένα ελεύθερο πολίτευμα αυτό μπορεί να αποφευχθεί μόνο με ένα σύστημα εθελοντικής, ισορροπημένης αυτοσυγκράτησης από μεριάς του κράτους και όλων των κοινωνικών ομάδων. Οι προσπάθειες προς μία τέτοια πολιτική πρέπει να είναι υψηλής προτεραιότητας για όλες τις χώρες.

Διεθνής Οικονομική Συνεργασία


9. Πιστεύουμε στην ανάγκη για ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων, αγαθών, κεφαλαίων και υπηρεσίων, για τον διεθνή καταμερισμό της εργασίας και την διεθνή συνεργασία στην ευρύτερη δυνατή κλίμακα σε νομισματικά, κοινωνικά και τεχνολογικά ζητήματα.

10. Υποστηρίζουμε τις περιφερειακές οικονομικές συσσωματώσεις υπό την προυπόθεση ότι δεν θα γίνουν εργαλεία για έναν περιφερειακό προστατευτισμό ή για οικονομική εκμετάλλευση άλλων κρατών από μία χώρα και δεν θα εκφυλισθούν σε γραφειοκρατίες τεχνοκρατών που θα λειτουργούν με ένα σύστημα εκτός δημοκρατικών ελέγχων.

Ισότητα και Κράτος Πρόνοιας


11.Πιστεύουμε πως ένα σημαντικό μέρος του αυξημένου πλούτου πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την προώθηση της ισότητας των ευκαιριών, τόσο για άτομα όσο και για έθνη, σε όλον τον πλανήτη.

12. Όσον αφορά στο άτομο, αυτό περιλαμβάνει ασφάλεια από τους κινδύνους της αρρώστιας, της ανεργίας, της αναπηρίας και του γήρατος, και την δυνατότητα απόκτησης αξιοπρεπούς χώρου διαβίωσης.

13. Απαιτεί την παροχή των κατά το δυνατόν καλύτερων εκπαιδευτικών εγκαταστάσεων, αθλητικών όσο και διανοητικών, ανθρωπιστικών όσο και τεχνικών, για τον καθένα, ανεξαρτήτως της γέννησης ή των μέσων που διαθέτει. Προς αυτόν τον σκοπό υποστηρίζουμε την ευρύτατη ποικιλότητα και επιλογή εκπαιδευτικών συστημάτων, υποκείμενων σε ικανά ακαδημαικά standards και προς την ικανότητα του σχολείου να παράγει ελεύθερους υπεύθυνους πολίτες.

14. Περιλαμβάνει επίσης την ανάγκη αγώνα ενάντια στο αίσθημα της αποξένωσης στους υπαλλήλους δίνοντάς τους το δικαίωμα να συμμετέχουν με ευθύνες στην λειτουργία, σταθερότητα και ανάπτυξη των επιχειρήσεων στις οποίες εργάζονται και δίνοντάς τους την δυνατότητα να αποκομίζουν οικονομικά οφέλη από αυτό.

15. Ο οικογενειακός προγραμματισμός πρέπει να θεσμοποιηθεί με απόλυτο όμως σεβασμό προς την υπευθυνότητα και την ελευθερία επιλογής του κάθε ζευγαριού.

16. Διεθνώς, περιλαμβάνει, από μέρους των πιο βιομηχανοποιημένων εθνών, μια φιλελεύθερη πολιτική εμπορίου που θα δίνει την απαραίτητη προσοχή στις εξειδικευμένες ανάγκες των φτωχότερων περιοχών του κόσμου και θα προβλέπει την οικονομική και τεχνική βοήθεια στο να τις υποστηρίξει να εγκαθιδρύσουν τα συστήματα εκπαίδευσης και κοινωνικής ασφάλισης, δημιουργώντας την απαραίτητη υποδομή για την οικονομική επέκταση και την παραπέρα αγροτική και βιομηχανική ανάπτυξη.

17. Πιστεύουμε πως η βοήθεια προς φτωχότερες περιοχές δεν πρέπει να δίνεται με βάση ιδιοτελή πολιτικά ή οικονομικά κίνητρα και τονίζουμε την ανάγκη για συνεργασία των αρχών και των κατοίκων αυτών των περιοχών και για την ανάπτυξη  της αίσθησης ελευθερίας, υπευθυνότητας και πρωτοβουλίας. με τους ίδιους στόχους υπ ' όψιν, πιστεύουμε πως η στενή συνεργασία μεταξύ κυβερνητικών υπηρεσιών, ιδιωτικών επιχειρήσεων και εθελοντικών οργανισμών είναι απαραίτητη.

Ειρήνη και Ελευθερία


18. Πιστεύουμε ότι τα Ηνωμένα Έθνη, βασισμένα σε φιλελεύθερες δημοκρατικές αρχές και στην ανάπτυξη κοινού διεθνούς ήθους, παρόλες τις παρούσες αβελτηρίες, αξίζουν της υποστήριξης όλων των λαών της γης, ούτως ώστε να γίνουν μία αποτελεσματική παγκόσμια αρχή, με σαφώς καθορισμένες αρμοδιότητες και πραγματική δύναμη, ικανή να επιβάλλει τον νόμου του δικαίου στις διεθνείς σχέσεις.

19. Πιστεύουμε ότι τα συμφέροντα όλων των εθνών, συμπεριλαμβανομένων και των κρατών που τώρα παίρνουν την θέση τους στον σύγχρονο τεχνολογικό πολιτισμό, θα εξυπηρετηθούν με τον καλύτερο τρόπο μέσω της αυτοδιάθεσής τους σύμφωνα με τις αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας.

20. Επαναλαμβάνουμε την συχνά εκπεφρασμένη μας πεποίθηση ότι η διαρκής μακρόχρονη ειρήνη μπορεί να διασφαλιστεί μόνο μέσω της ελευθερίας, και ότι η φιλελεύθερη εξωτερική πολιτική πρέπει να στοχεύει πρωτίστως στην διεύρυνση του συνολικού χώρου της ελευθερίας στον κόσμο.

21. Πιστεύουμε στην ανάγκη να επιδιωχθεί ο εξαιρετικά δύσκολος στόχος μιας ισοζυγισμένης, ελεγχόμενης και αποτελεσματικής μείωσης όλων των εξοπλισμών. Έως ότου αυτό κατορθωθεί, πιστεύουμε ότι τα ελεύθερα έθνη πρέπει να συνεργάζονται ώστε να παρέχουν ισχυρή προστασία εναντίον οποιασδήποτε πυρηνικής ή συμβατικής απειλής.

22. Καλωσορίζουμε όλες τις περιφερειακές συσσωματώσεις σε όλες τις ηπείρους, οι οποίες βασίζονται στην αμοιβαία συνεργασία ελεύθερων κοινωνιών, και οδηγούν στην συγχώνευση των εθνικών κυριαρχιών. Με αυτήν την οπτική, η επίτευξη της Ευρωπαικής ενότητας, ανοιχτής σε όλα τα δημοκρατικά Ευρωπαικά έθνη, αποτελεί επιτακτικό καθήκον για τους ίδιους τους Ευρωπαίους με σκοπό να καταστούν πιο ικανοί να συνεισφέρουν αποτελεσματικά στην ειρήνη, την ελευθερία και την ευημερία της ανθρωπότητας.

Τέλος, θέλουμε να υπογραμμίσουμε για μία ακόμη φορά την εύλογη πεποίθησή μας ότι το καθήκον της κατεύθυνσης της παγκόσμιας επανάστασης προς το όφελος του ανθρώπου είναι ένα φιλελεύθερο καθήκον. Απαιτεί ανεκτικότητα και συνεργασία εν ελευθερία. Απαιτεί μία φιλελεύθερη συνειδητοποίηση των αυξανόμενων ανθρώπινων αναγκών της οποίας η εκπλήρωση είναι επιτακτικές, φιλελεύθερες ιδέες, φιλελεύθερες πρωτοβουλίες. Απαιτεί από τα φιλελεύθερα πολιτικά κόμματα την ικανότητα να επηρεάζουν την πολιτική των χωρών τους κατά ένα σημαντικό τρόπο.

Καλωσορίζουμε, οπότε, την αυτοαναζήτηση και τις τάσεις που είναι ορατές στις μη φιλελεύθερες χώρες και κινήματα, ως μία ένδειξη ότι η ανάγκη για ελευθερία επιβεβαιώνει την ύπαρξή της ακόμα και υπό τις πιο δύσκολες περιστάσεις. Αποτελεί καθήκον δικό μας και δική μας επιθυμία να κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε να βοηθήσουμε αυτήν την πορεία.

Όταν μου κρατάς το χέρι...

Το να κρατάς τα χέρια του άλλου μπορεί να φαίνεται ως μία αθώα χειρονομία, αλλά στην πραγματικότητα μπορεί να δείξει πολύ περισσότερα πράγματα από ένα απλό αμοιβαίο κλείδωμα των δαχτύλων. Τα χέρια σας είναι από τα πιο σημαντικά μέρη του σώματός σας: με αυτά χτίζετε, με αυτά τρέφεστε, με αυτά κρατάτε, με αυτά αγγίζετε, με αυτά μαλώνετε, είναι τα εργαλεία του ανθρωπίνου σώματος. Το να πιάσεις το χέρι κάποιου άλλου ανθρώπου σημαίνει πως σταματάς να ζεις μόνος σου. Συνδέεις έτσι τον εαυτό σου με κάποιον άλλον, ενώνεις, συμπλέκεις για μια στιγμή την ζωή σου με αυτήν κάποιου άλλου,υπόσχεσαι για μια στιγμή, πως δεν χρειάζεται να αντιμετωπίσεις τον κόσμο μόνος. Πιο απλή, πιο φαινομενικά απλοική από άλλες εκδηλώσεις τρυφερότητας, όπως το φιλί, την αγκαλιά ή την ερωτική διέγερση του άλλου, η πράξη τού να κρατάς τα χέρια του άλλου συχνά απογυμνώνεται από την βαθύτερή της σημασία. Όπως είχαν πει κάποτε και οι Beatles: "Το μόνο που θέλω είναι να σου κρατήσω το χέρι".




emilyemiko87.blogspot.com

Η άνοδος των Christian libertarians

Προς μεγάλη μου ευχαρίστηση την προηγούμενη εβδομάδα (το άρθρο γράφτηκε Ιανουάριο του 2012) είδα ότι η δημόσια κατακραυγή για τα νομοσχέδια ουσιαστικής λογοκρισίας του 'Ιντερνετ (PIPA και SOPA) εμφανίστηκαν στις ενημερώσεις μου στο Facebook και το Twitter.Ακόμα περισσότερο χάρηκα καθώς η κατακραυγή προερχόταν τόσο από Δημοκρατικούς όσο και από Ρεπουμπλικανούς.

Συμφώνησα με την οργή τους.Ασχέτως του πόσο η μουσική βιομηχανία τα υποστήριξε ή και εγώ η ίδια ως συγγραφέας εκτιμώ την προσπάθεια να προστατεύονται τα πνευματικά δικαιώματα,τέτοια νομοσχέδια,τα οποία μας κάνουν όλους εν δυνάμει εγκληματίες,πήγαν πολύ πιο πέρα από τον επιθυμητό στόχο.

Οι φίλοι μου δεν είναι οι μόνοι που το αντιλαμβάνονται.Παρόλο που το Libertarian Party παραμένει μία κατ'ουσίαν ασήμαντη δύναμη στην πολιτική σκηνή,η libertarian φιλοσοφία έχει καταστεί η κινητήριος δύναμη στις ιδεολογικές ζυμώσεις μέσα στο GOP.Και η εκπληκτική άνοδος του Ron Paul ανάμεσα στους νέους -και ανάμεσα στους χριστιανούς νέους- δεικνύει ότι αυτή η libertarian κλίση δεν είναι κάτι ευκαιριακό.


Η συνάντησή μου με την libertarian φιλοσοφία ήρθε ως αποτέλεσμα του μίσους μου για τα λεγόμενα εγκλήματα μίσους (hate crimes),ή πιο σωστά για την νομοθεσία περί εγκλημάτων μίσους.Η ιδέα τού να τιμωρείς κάποιον με βάση το τι σκεφτόταν όταν διέπραττε ένα έγκλημα με έσπρωξε στα άκρα -πολιτικά.Όλο αυτό,μαζί με την ήδη σταθερή μου δυσπιστία προς τους εθισμένους στην εξουσία πολιτικούς,για την συνήθως μη αποτελεσματική πολιτική παροχών του Δημοκρατικού Κόμματος και την πολλάκις απογοητευτική έλλειψη οικογενειακών αξιών του Ρεπουμπλικανικού.

Για αρκετό καιρό,μάλλον βρισκόμουν στις τάξεις των διαβόητων μετριοπαθών,μέχρις ότου ανεκάλυψα τον Libertarianism (φιλοσοφία της ελευθερίας) εδώ και μία δεκαετία.Βρήκα μια λέξη έτσι που να περιέχει,να περιγράφει τις πολιτικές μου απόψεις,παρόλαυτα είναι αμφιλεγόμενη.

Πλέον έχω συνηθίσει να ακούω από φίλους και εχθρούς 'εκατέρωθεν του διαδρόμου' (δεξιούς και αριστερούς) να μου λένε ότι είμαι υπερβολική,τρελή,αφελής ή μη επαρκώς πληροφορημένη για τις φιλελεύθερές μου απόψεις.Ακόμα χειρότερα πάει το πράγμα όταν οι αδελφοί και οι αδελφές μου εν Χριστώ το πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα:μα πώς γίνεται να λες ότι είσαι χριστιανή και να κλίνεις προς τον φιλελευθερισμό (libertarianism);


Oι Δημοκρατικοί ερωτούν πώς οι Libertarians μπορούν να αγνοούν τους φτωχούς και τους καταπιεσμένους.Πώς μπορεί να τους αφήνουν στο έλεος εγωκεντρικών ατόμων και άπληστων εταιρειών.Αναρωτιούνται πώς χριστιανοί μπορούν να ισχυρίζονται ότι αγαπούν και ακολουθούν τον Ιησού Χριστό και την ίδια στιγμή να μη ψηφίζουν τους ανθρώπους εκείνους που θα πρότειναν μέτρα για να μας αναγκάσουν ώστε να κάνουμε αυτά που είπε ο Χριστός -να δώσουμε στους φτωχούς και να παλέψουμε για να υπάρχει δικαιοσύνη για όλους.

Οι Ρεπουμπλικανοί ρωτάνε πώς οι Libertarians μπορούν να αγνοούν τις 'παραδοσιακές' οικογενειακές αξίες.Αναρωτιούνται πώς μπορούν να ισχυρίζονται ότι αγαπούν και ακολουθούν τον Ιησού Χριστό και να μη ψηφίζουν τους ανθρώπους εκείνους που θα πρότειναν μέτρα που θα επέβαλλαν στους ανθρώπους να ακολουθούν τις επιταγές της Αγίας Γραφής,να θεωρούν την ομοφυλοφιλία αμαρτία ή ας πούμε να κρατούν την πορνεία και την χρήση ναρκωτικών παράνομη.


Το να είσαι κοινωνικά liberal και οικονομικά conservative δεν λέει και πολλά σε πολλούς χριστιανούς.Για τους χριστιανούς Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικανούς,οι Libertarian απόψεις μοιάζει να έρχονται σε πλήρη αντίθεση με αυτό που θεωρούν αυτοί ως την επίδραση που πρέπει να έχει η πίστη στην πολιτική.Αλλά όπως θα βλέπετε από το news feed σας στο Facebook αυτό σε πολλούς έχει αρχίσει να αλλάζει.



Για ποιον λόγο πολλοί χριστιανοί προσελκύονται τώρα στον φιλελευθερισμό (libertarianism);

Ο Θεός περιμένει πολλά από τους δικούς του --ειδικά από εκείνους που τους έχει δοθεί ελευθερία και πλούτος που όμοιά του δεν έχει ξαναδεί ο κόσμος.Πολύ μακρυά από το να θέλουν να βλέπουν ανθρώπους που υποφέρουν να αφήνονται στην τύχη τους,πολλοί libertarians πιστεύουν τόσο βαθειά σ' αυτό το κάλεσμα για την αναζήτηση της δικαιοσύνης και του ελέους και στο αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν που είναι εξαιρετικά απρόθυμοι να αφήσουν ένα υπερτροφικό,μη αποτελεσματικό και απόμακρο κράτος να μπαίνει στον δρόμο τους για την πραγματοποίηση αυτής της εντολής του Χριστού.


Αντίθετα προς ό,τι είναι διαδεδομένο,το να είσαι libertarian δεν σημαίνει ότι θέλεις οι φτωχοί άνθρωποι να πεθάνουν από την πείνα.Δεν σημαίνει ότι θέλεις οι εταιρείες να εκμεταλλεύονται και να κακομεταχειρίζονται το προσωπικό τους.Δεν σημαίνει να θέλεις να ισοπεδωθούν όλα τα βουνά και να γίνουν καλλιεργήσιμη γη.Δεν σημαίνει ότι θέλεις να κυκλοφορούν περισσότερα όπλα.Δεν σημαίνει να θέλεις να εξαναγκάσεις τις εκκλησίες να παντρεύουν άτομα του ιδίου φύλου.Δεν σημαίνει ότι θέλουμε μια ελευθεριάζουσα μορφή της οικογένειας ή να γενικευτεί περισσότερο η χρήση της κάνναβης.

Πολλοί Libertarians θα πουν ότι είναι δύσκολο να αγαπάς τους ομοφυλόφιλους πλησίον σου την ίδια ώρα που τα βάζουμε με αποτροπιασμό με την επιθυμία τους να παντρεύονται.Θα λέγανε ότι είναι δύσκολο να αγαπάμε τους φτωχούς συνανθρώπους μας απλώς και μόνο εάν τους αφήνουμε στην φροντίδα των δημοσίων υπηρεσιών πρόνοιας, είναι δύσκολο να είσαι δίκαιος όταν λέμε πως μόνο οι πιο δυνατοί --το κράτος-- μπορούν να προστατέψουν τους εαυτούς τους.Αναρωτιούνται πώς μπορείς να είσαι ελεήμων όταν τιμωρείς σκέψεις,πώς μπορείς να δίνεις γενναιόδωρα και με χαρά όταν αυτό που δίνεις έχει αφαιρεθεί από μισθούς;

Ίσως η μεγαλύτερη ντροπή γι' αυτό το έθνος υπό τον Θεό να είναι ότι το κράτος καλείται να βοηθήσει αυτούς που θα έπρεπε να βοηθήσει η Εκκλησία,να κάνει αυτό το οποίο η Εκκλησία καλείται να κάνει ως εκ της φύσεώς της (ο Χριστός ίδρυσε την Εκκλησία από αγάπη για τους ανθρώπους).Η Εκκλησία απέτυχε,και το κράτος μπήκε για να καλύψει το κενό.Ο λόγος ίσως που πολλοί πλέον κλίνουν προς τον φιλελευθερισμό ίσως να είναι ότι επιθυμούν η Εκκλησία να ξαναπάρει και να πάρει στα σοβαρά την αποστολή της να μεταμορφώσει τον κόσμο.Είναι ο Ιησούς Χριστός,όχι ο θείος Σαμ προς στον οποίον οι άνθρωποι πρέπει να προσβλέπουν και να ξέρουν ότι από αυτόν απορρέουν όλες οι ευλογίες,η δικαιοσύνη,η αγάπη και το έλεος.



Δεν υπάρχει χριστιανικό κόμμα

Σε τελική ανάλυση το θέμα είναι πως το να ακολουθούμε τον Ιησού Χριστό είναι κάτι το οποίο υποτίθεται ότι είναι κάτι το οποίο το πράττουμε,δεν το ψηφίζουμε.Ειδικά από την στιγμή που καμμία πολιτική φιλοσοφία ή κόμμα δεν θα ταιριάζει ποτέ απόλυτα με την Αγία Γραφή.Ούτε θα έπρεπε να είναι έτσι --σε μια ελεύθερη κοινωνία.Οι πολιτικές μας προτιμήσεις έχουν να κάνουν τόσο πολύ και με την προσωπικότητά του καθενός μας, με τις εμπειρίες μας, με την οικογένεια όπου μεγαλώσαμε και άλλα πολλά, όσο έχουν να κάνουν και με την πίστη μας.Ας είμαστε ειλικρινείς.

Ας είστε χαρούμενοι για τους χριστιανούς σας φίλους σε όλο το πολιτικό φάσμα.Μας κρατάει όλους σε εγρήγορση να σκεφτόμαστε, μας κάνει οξυδερκείς.Εάν όλοι είμαστε ανοιχτοί να ακούμε ο ένας τον άλλον, ανοιχτοί στο να ψάχνουμε τις καλύτερες λύσεις και καταλαβαίνουμε πως ο Θεός μάς έδωσε αυτές τις διαφορετικές πολιτικές οπτικές,τότε ίσως --με κάποιον τρόπο-- μπορεί να λειτουργήσουν προς το καλύτερο και όλες μαζί.Με κάποιον παράξενο τότε, αγιοπνευματικό τρόπο, πέρα και πάνω από τα στενά πολιτικά πλαίσια, μπορεί να έχουμε γίνει οι άνθρωποι που καλούμαστε από τον Ιησού να είμαστε.

by Caryn Rivadeneira 27/01/2012
relevantmagazine.com

Ναι είμαστε περήφανοι για την φοροαποφυγή!

Eric Schmidt (πρόεδρος Google): 'Αυτό λέγεται καπιταλισμός'


Ο ισχυρός άνδρας του ιντερνετικού γίγαντα Google υποστήριξε επιδεικτικά την στρατηγική φοροαποφυγής της εταιρείας του δηλώνοντας 'υπερήφανος' για τις κινήσεις που έκανε ώστε να περικόψει τα φορολογικά της έξοδα, το οποίο χαρακτήρισε ως απλά 'καπιταλισμός'.

Σε συνέντευξη που έδωσε στον Eric Schmidt στην New York, o πρόεδρος της Google, επιβεβαίωσε πως η εταιρεία δεν έχει καμμία πρόθεση να πληρώσει επιπλέον χρήματα στο βρετανικό υπουργείο οικονομικών.  Έγγραφα που αρχειοθετήθηκαν τον προηγούμενο μήνα δείχνουν πως η Google εμφάνισε κέρδη περί τα 2,5 δισεκατομμύρια λίρες στις πωλήσεις στο ΗΒ την προηγούμενη χρονιά αλλά πλήρωσε μόνο 6 εκατομμύρια σε εταιρικούς φόρους.

Ο βασισμένος στην Καλιφόρνια τεχνολογικός γίγαντας αποκάλυψε ακόμα πως τοποθέτησε περίπου 10 δισ. από τα κέρδη του στην Βερμούδες επιτρέποντάς κάνοντας εύκολη έτσι μία ελάφρυνση 2 δισ. σε φόρο εισοδήματος παγκοσμίως.

Αλλά ο κος Schmidt τόνισε πως αυτές οι ενέργειες που έχουν γίνει είναι καθ' όλα νόμιμες και πως η εταιρεία πλήρωσε φόρους σύμφωνα "με όσα προβλέπονται από τον νόμο".


"Δηλώνω εξαιρετικά υπερήφανος για την δομή που έχουμε δημιουργήσει. Το πράξαμε βασιζόμενοι στα κίνητρα που μας προσφέρουν οι κυβερνήσεις να λειτουργούμε" είπε.

Το αφεντικό της εταιρείας της Silicon Valley προχώρησε ώστε να προτείνει πως η Google δεν θα απορρίψει την δυνατότητα να προσπαθεί να εξοικονομεί μεγάλα ποσά με επιτρεπόμενες νόμιμες ενέργειες στις χώρες όπου δραστηριοποιείται: " Αυτό είναι καπιταλισμός. Είμαστε περήφανοι που είμαστε καπιταλιστές. Δεν έχω κανένα δισταγμό για αυτό".

Απέρριψε επίσης να ακολουθήσει τα Starbucks που επέλεξαν εθελοντικά να δώσουν περισσότερα χρήματα στην βρετανική κυβέρνηση.

"Υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα να είναι κανείς στην Μεγάλη Βρετανία", είπε.

Είναι πολύ καλό για μας, αλλά το να πάμε πίσω να γυρίσουμε στους μετόχους μας και να πούμε: "Κοιτάξαμε σε 200 χώρες αλλά νοιώσαμε οίκτο για αυτόν τον λαό (τους Βρετανούς), και θέλουμε (γι αυτό) να πληρώνουμε περισσότερα, πιθανόν να υπάρχει ακόμα και κάποιος νόμος που θα έπρεπε να μη μας επιτρέπει να κάνουμε κάτι τέτοιο".

Η άτεγκτη στάση του κου Schmidt δύσκολα πρόκειται να βρει υποστηρικτές ανάμεσα στους κυβερνητικούς κύκλους και των δύο όχθεων του Ατλαντικού, οι οποίοι αναζητούν τρόπους ώστε να εξαναγκάσουν τις 'χωρίς κράτος' διαδικτυακές εταιρείες, όπως την Google να πληρώνουν περισσότερους φόρους.

Το θέμα θα τεθεί από τον George Osborn όταν η Βρετανία αναλάβει την προεδρία του G8 και θα διερευνηθεί από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).

Την προηγούμενη εβδομάδα ο Υπουργός των Οικονομικών Osborn είπε ότι έχει θέσει τον εαυτό του στο να 'ηγηθεί μιας παγκόσμιας καμπάνιας' που θα απαγορεύει στις πολυεθνικές εταιρείες να μεταφέρουν τα κέρδη από τις μείζονες οικονομίες, όπως την Βρετανία, σε φορολογικούς παραδείσους.

"Θα διαθέσουμε περισσότερες δυνάμεις ώστε να διαφαλίσουμε ότι οι πολυεθνικές εταιρείες θα πληρώνουν το ποσοστό φόρων που τους αναλογεί", είπε. "Μαζί με την Γερμανία και τώρα την Γαλλία, έχουμε αιτηθεί στον ΟΟΣΑ να προχωρήσει αυτήν την εργασία και θα την καταστήσουμε μία από τις προτεραιότητές της Προεδρίας μας στο G8 του χρόνου".

Απόψε η Margaret Hodge, πρόεδρος της πανίσχυρης Επιτροπής Δημοσίων Οικονομικών της Βουλής των Κοινοτήτων, η οποία εξήτασε προσφάτως τα φορολογικά της Google UK υποστήριξε ότι ο κος Schmidt θα έπρεπε να ντρέπεται παρά να είναι υπερήφανος για τους φόρους που πληρώνει η εταιρεία του.

"Για τον κο Schmidt το να λέει ότι είναι 'υπερήφανος' για την πολιτική της εταιρείας του ως προς το θέμα της πληρωμής φόρων είναι απλά αλαζονικό, εκτός πραγματικότητας και συνιστά προσβολή στους πελάτες του στο Ηνωμένο Βασίλειο", είπε.

"Οι απλοί άνθρωποι που πληρώνουν τους φόρους τους αδιαμαρτύρητα έχουν πλέον βαρεθεί να βλέπουν εξαιρετικά κερδοφόρες επιχειρήσεις όπως την Google να χρησιμοποιούν κάθε δυνατό μέσον ώστε να αποφύγουν να πληρώσουν το δικό τους δίκαιο (sic) μερίδιο.

Η Google πρέπει να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της σε χώρες όπως το ΗΒ από τις οποίες λαμβάνει τόσο μεγάλα οφέλη, και να πληρώνει τον ανάλογο εταιρικό φόρο επί των κερδών που αποκομίζει από τις εδώ οικονομικές της δραστηριότητες. Θα έπρεπε να ντρέπεται, όχι να είναι περήφανη, για ο,τιδήποτε λιγότερο".



Σχόλιο:

Κατ' αρχάς ας συμφωνήσουμε ότι μία εταιρεία ή ένα φυσικό πρόσωπο χρησιμοποιεί αμέσως ή εμμέσως τις υποδομές του κράτους (άμυνα,ασφάλεια,δικαιοσύνη κλπ) όπου βρίσκεται και δραστηριοποιείται (η κοινωνία χωρίς καθόλου φόρους είναι ίσως μια ουτοπία, αν και αυτό τίθεται υπό συζήτηση) άρα πρέπει να αποδίδει και σε αυτό κάποιο μερίδιο. Το θέμα είναι ποιος καθορίζει και αν είναι δίκαιο αυτό το μερίδιο.

Συνήθως βλέπουμε τους κρατικούς αξιωματούχους να επιδίδονται σε ηθικιστικά κηρύγματα, ενώ στην πραγματικότητα τα κίνητρά τους μπορεί να είναι πολύ πιο ταπεινά. Όντως το κράτος είναι χρήσιμο ίσως έστω και απαραίτητο για κάποια πράγματα, πολλές φορές όμως η ελεύθερη αγορά λύνει και ξεπερνάει τα προβλήματα καθιστώντας το κράτος όχι τόσο ή και τελείως άχρηστο σε συγκεκριμένους τομείς (πχ το ελεύθερο εμπόριο και η ειρήνη καθιστούν όχι απαραίτητες τις μεγάλες αμυντικές δαπάνες ή η τεχνολογική εξέλιξη καθιστά πολλές φορές εντελώς άχρηστες διάφορες κρατικές υπηρεσίες). Φυσικά, η όλη κρατικοδίαιτη γραφειοκρατία και τάξη συμφερόντων δεν θα αφήσει να παραμεριστεί έτσι και να χαθεί χωρίς αντίσταση από μέρους της. Για να φανεί αυτό πιο 'όμορφα' στο ευρύ κοινό φυσικά χρειάζεται να το επενδύσει με ιδεαλιστικά 'οράματα' (προγράμματα για τους φτωχούς, πάρκα,σχολεία κλπ). Αν το σκεφθεί κανείς όμως λογικά και πιο ψύχραιμα αυτά δεν είναι παρά ένα άλλοθι, το τυράκι για την κοινή γνώμη...

Τέλος απλά σκεφτείτε τί μάς προσφέρει καθημερινά και τί έχει επιτύχει για την ανθρωπότητα η Google (και η κάθε Google) και τί το Κράτος (ακόμα και το καλύτερο, για το ελληνικό δεν το συζητούμε): τα λεφτά αυτά θα γίνουν μίζες, διαφθορά, άχρηστα και πομπώδη δημόσια έργα, μισθοί 'ημετέρων' που δεν θα σου προσφέρουν καμμία ουσιαστική υπηρεσία για την ζωή σου και όπλα για 'ανθρωπιστικούς πολέμους'..Το προτιμούμε; Δε νομίζω..

ΥΓ: Η Αγγλία έχει συντηρητική κυβέρνηση...


independent.co.uk 13/12/2012

Ξανά 'Ελευθεροτυπία';..

Βοήθειά μας!

Επανακυκλοφορεί η Ελευθεροτυπία! Πλέον δε χρειάζεται να γράφουμε γνώμες σε μπλογκς, facebook κλπ.. Η ανεξάρτητη εφημερίδα του λαού και της προοδευτικής ελιτίστικης ιντελλιγκέντσιας ξαναήρθε.. Η εφημερίδα που ενσαρκώνει την μεταπολιτευτική ιδεολογική χρεωκοπία με την καθεστωτική αριστερόστροφη σκέψη.. Η εφημερίδα που μόρφωσε με τα κλισέ της, τους Ιούς κ.ά. γενιές κουλτουριάρηδων νεο-Ελλήνων είναι και πάλι εδώ.. Η Αυγή αποκτά ανταγωνισμό.. Και μη χειρότερα.. Ας ελπίσουμε όχι με κρατικά λεφτα, δάνεια και διαφημίσεις ΔΕΚΟ, βλέπε ΔΕΗ.. Ξέρουμε άλλωστε ποιοι θα την διαβάζουν.. Ας ελπίσουμε ότι δεν υπάρχει πλέον χώρος γι αυτήν στην Ελλάδα του 2013, άλλωστε υπάρχουν πολλοί ιδεολογικοί επίγονοι που έχουν πάρει την θέση της.. Και μόνο αισθητικά να το δει κανείς η Ελευθεροτυπία γραφόταν σε μια γλώσσα και ύφος τόσο παρωχημένο και μαλλιαρό που λες και ζούσαμε στον Μάη του '68.. Πραγματικά ανυπόφορη.. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον να είναι λίγο καλύτερη η γλώσσα απ ότι παλιά, γιατί θα την βλέπουμε θέλοντας και μη στα περίπτερα.. Αλήθεια, θα έχουν και διαδικτυακή έκδοση; Α και μην εκπλαγείτε αν στείλει η 17Ν καμμιά προκήρυξη.

6 Βήματα για καλύτερη συναισθηματική ζωή το 2013

Είναι αυτή πάντα η συμβολική στιγμή που σημειώνει το τέλος μιας χρονιάς: 5,4,3,2,1...Το ρολόι τρέχει, η μπάλα πέφτει (στην Times Square της Νέας Υόρκης) και τα κονφετί γεμίζουν τον αέρα.. σε λίγη ώρα έχουμε πια τη νέα χρονιά. Αλλά η μεγαλύτερη ειρωνεία γι' αυτήν την καθολική εμπειρία είναι ότι συνήθως σημαδεύεται από μία εξαιρετικά απομονωτική πράξη: ένα φιλί.

Σε όλον τον κόσμο, άνδρες και γυναίκες πλησιάζουν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου, επιβεβαιώνοντας την αρχή της νέας χρονιάς με ένα μακρόσυρτο φιλί.

Τί συμβολίζει αυτό το φιλί της Πρωτοχρονιάς; Μοιάζει να αποτελεί μια ετήσια υπενθύμιση πως οι σχέσεις είναι το πιο σημαντικό στη ζωή μας. ΟΚ, αυτό μπορεί να είναι ωραίο γι αυτούς που έχουν να φιλήσουν κάποιον (έχουν να μοιραστούν με κάποιον το φιλί), τί γίνεται όμως με όλους αυτούς που είναι μόνοι τους;

Θυμάμαι όλες εκείνες τις παραμονές πρωτοχρονιάς που πέρασα ως μια μόνη νέα γυναίκα. Θυμάμαι να κάνω μια αναδρομή στη χρονιά που πέρασε και να κοιτάω με ελπίδα προς τη νέα, και προσευχόμενη κότι αυτή θα είναι και η δική μου ευκαιρία στην αγάπη. Παρότι υπήρχαν πολλά πράγματα που δεν μπορούσα να ελέγξω σ αυτήν την αναζήτηση μου για την αληθινή αγάπη, υπήρχαν και κάποια που σίγουρα μπορούσα.

Αν βρεις τον εαυτό σου μόνο τα μεσάνυχτα της αλλαγής του χρόνου, η πρόταση-πρόκλησή μου σε σένα είναι να δεις την χρονιά αυτήν ως κάτι το καινούργιο. Μην αφήνεις την μοναξιά, τους φόβους, τις αποτυχίες και το αίσθημα της μοναξιάς του παρελθόντος σου να σε καθορίζει ως άνθρωπο. Μην αφήνεις αυτά τα πράγματα να καθορίζουν το προς τα πού πηγαίνεις ή στο ποιος πρόκειται να γίνεις. Είναι καιρός για κάτι καινούργιο, και αυτή η αλλαγή μπορεί να αρχίσει με σένα τον ίδιο.

Βρες χρόνο για να σκεφτείς πραγματικά τους στόχους και το όραμά σου για την χρονιά που έρχεται. Δεν μπορείς να ελέγξεις (προγραμματίσεις) πότε και πώς θα ερωτευτείς, μπορείς όμως να πάρεις την απόφαση αυτή τη χρονιά, να διαλέξεις μερικά βήματα που θα σε οδηγήσουν πιο κοντά σε υγιείς σχέσεις και σε έναν πιο υγιή εαυτό. Παρακάτω μερικά ναι και όχι που θα σε βοηθήσουν κατά τη διάρκεια αυτού του ταξειδιού:



1. Ανανεώστε την στόχευσή σας (στοχοθεσία)- Θέστε μια νέα στοχοθεσία

Όταν είσαι μόνος (χωρίς σχέση) είναι εύκολο να ρίχνεις την προσοχή σου σε αυτά που δεν έχεις παρά σε αυτά που έχεις. Είναι δύσκολο να το αλλάξουμε αυτό σε μία κοινωνία στην οποίον η ίδια η λέξη 'μόνος' (single) σημαίνει κάτι το ανολοκλήρωτο, το ατελές. Κάντε μία χάρη στον εαυτό σας αυτήν τη χρονιά με το να επανακαθορίσετε (επαναπροσδιορίσετε) το να είσαι μόνος-η ως μία ευκαιρία να επενδύσετε στον εαυτό σας, μια ευκαιρία να βελτιώσετε τον χαρακτήρα σας και να ξεκινήσετε την πορεία προς αυτό που θέλετε να είστε. Όταν ο γάμος και η ανατροφή παιδιών μπαίνουν σtο κάδρο, οι ευκαιρίες για κάτι τέτοιο όλο και λιγοστεύουν. Βρείτε αυτόν τον χρόνο μόνο για να γνωρίσετε καλύτερα τον εαυτό σας, τις συνήθειες και τις ελπίδες σας. Κυνηγήστε αυτά που αγαπάτε, τους στόχους και τα όνειρά σας. Ρίξτε την προσοχή σας περισσότερο σε αυτά που έχετε παρά σε αυτά που δεν έχετε, στο ποιος είστε παρά στο με ποιον δεν είστε.



2. Βγείτε από την comfort zone.

Η δική μου comfort zone με έβαζε σχεδόν σε συνεχή προβλήματα κατά την διάρκεια των ετών που έκανα σχέσεις. Έτσι, κολλημένη στους δικούς μου τρόπους σκέψης και ζωής, σχεδόν είχα χάσει την ευκαιρία να βγαίνω με αγόρια, να ερωτεύομαι μ' αυτά και στο τέλος να παντρευτώ τον άντρα των ονείρων μου.

Αυτήν την χρονιά, βρείτε λίγο χρόνο ώστε να διαχειριστείτε πραγματικά τον τρόπο ζωής σας. Μήπως χάνετε ευκαιρίες επειδή επιμένετε να μένετε σε ό,τι είναι άνετο και εύκολο; στις εύκολες λύσεις; Ως χριστιανοί, πέφτουμε καμμιά φορά στην παγίδα του να δικαιολογούμε αυτή μας την αδράνεια ως πίστη, αλλά ως πίστη σε καμμία περίπτωση δεν θεωρείται η αδράνεια, η παθητικότητα, ή ως πίστη φυσικά δεν μπορούμε να θεωρούμε κάτι παθητικό και στατικό, την στασιμότητα. Να είστε ανοιχτοί σε νέες ευκαιρίες και εμπειρίες. Ξεκινήστε να λέτε ναι σε πράγματα που μοιάζουν όχι άνετα ή απαιτητικά. Η ζωντανή πίστη απαιτεί και κίνηση, ανάπτυξη και δράση. Εμπιστευθείτε στον Θεό και ύστερα αφήστε Τον να σας κινήσει προς το σχέδιο που έχει Εκείνος για την ζωή σας, με ένα βήμα κάθε φορά.



3. Θέστε όρια.

Λένε πως ο ορισμός της τρέλας είναι κάποιος που κάνει το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά, και περιμένει διαφορετικά αποτελέσματα. Πολλοί, άνδρες και γυναίκες πέφτουν στις ίδιες ακριβώς μη υγιείς σχέσεις χρονιά με τη χρονιά επειδή αποτυγχάνουν (ή δεν προσπαθούν καν) να διορθώσουν τα λάθη τους.

Ας κάνουμε αυτή τη χρονιά να είναι μια νέα χρονιά των νέων ξεκινημάτων. Ψάξτε στον εαυτό σας για άρρωστες συνήθειες και συμπεριφορές και προσπαθήστε να τις αλλάξετε! Αρχίστε να λέτε όχι σε εκείνο το είδος των σχέσεων που σας τραβούν -κρατάνε προς τα κάτω. Βάλτε όρια: συναισθηματικά, σωματικά και στην συμπεριφορά σας για τον εαυτό σας που θα καθορίζουν πού δεν θα θέλετε να πάτε-- και μετά τηρήστε τα: μην πηγαίνετε. Πάρτε τον έλεγχο στις σχέσεις σας, αντί να αφήνετε τις σχέσεις σας να σας παίρνουν τον έλεγχο.



4.Μη βιάζεστε.


Είναι δελεαστικό να τρέξετε στην αγκαλιά της πρώτης ευκαιρίας που σας παρουσιάζεται να κάνετε μια ερωτική σχέση. Παρόλο που αυτή η τακτική μπορεί τελικά και να δουλέψει για λίγους τυχερούς, η πλειοψηφία των ανδρών και των γυναικών καταλήγουν με πληγωμένη καρδιά και τραυματισμένο πνεύμα. Μην αφήνετε τον φόβο τού να είστε μόνοι να σας οδηγήσει σε μία σχέση που ποτέ δεν θα επιδιώκατε να είστε. Όσο αντιφατικό και να φαίνεται, ο χρόνος θα δουλέψει υπέρ σας. Αφιερώστε χρόνο στο να χτίσετε μια φιλία, και επιτρέψτε στην σχέση σας να αναπτυχθεί όσο το δυνατόν φυσικότερα.




5.Μην συμβιβάζεστε.

Όσον αφορά στις σχέσεις, να έχετε μία λίστα με μείζονα και δευτερεύοντα πράγματα  --μείζονα πράγματα σε μία σχέση τα οποία αποτελούν προτεραιότητα για εσάς, και μικρότερα πράγματα που θα προτιμούσατε να έχουν κάπως, αλλά και αν δεν τα βρείτε δεν αποτελούν κόκκινη κάρτα. Κάποια από τα πιο δύσκολα προβλήματα σχέσεων ξεκινούν όταν οι άνθρωποι καταλήξουν να συμφωνήσουν στα κυριώτερα, παρά την σπουδαιότητά τους. Είναι σημαντικό να ξέρετε τί είναι σημαντικό για σας. Βρείτε χρόνο να σκεφτείτε για τα μείζονα, και αφιερωθείτε στο να κρατήσετε στο προσκήνιο της σχέσης σας, ό,τι και αν γίνει (ή όποιος) έρθει στην πορεία. Ο Θεός γνωρίζει τί είναι σημαντικό στην καρδιά σας. Του εμπιστεύομαι την συναισθηματική μου ζωή σημαίνει πως θα μου φέρει το καλύτερο --όχι αυτό που είναι εντάξει, όχι αυτό που είναι έτσι κι έτσι, αλλά αυτό που είναι το καλύτερο. Μην δίνετε τρομερή σημασία στα δευτερεύοντα, σιγουρευτείτε όμως ότι θα δώσετε την απαραίτητη προσοχή στα σημαντικά.




6.Μην απογοητεύεστε.

Σε όποιο στάδιο της αναζήτησής σας και να βρίσκεστε στο να βρείτε το πρόσωπο που ο Θεός έχει για σας, μην αποθαρρύνεστε. Για όσους είναι πιστοί, ο Θεός υπόσχεται πως ακόμα και στις πιο δύσκολες και μοναχικές ώρες, Εκείνος έχει ένα σχέδιο το οποίο είναι καλό (Ιερεμίας 29,11). Κομμάτι τού έχω πίστη στον Θεό είναι το να Τον εμπιστεύομαι και να βγαίνω μετά έξω και να ζω με αυτοπεποίθηση, γνωρίζοντας ότι Αυτός κρατάει το μέλλον και επίσης συντηρεί το παρόν μου. Μην χάνεστε ατενίζοντας στο μέλλον χάνοντας το εδώ και τώρα. Για τον πιστεύοντα, στον Ιησού Χριστό, η ζωή είναι φτιαγμένη για να είναι πεπληρωμένη (Ιωάννην 10,10: ίνα ζωήν έχωσι και περισσόν έχωσιν)! Πάρτε κουράγιο, ελπίδα και απολαύστε το ταξίδι.



(από Debra K. Fileta, RelevantMagazine, Jan 2, 2013)