Το Αλφαβητάρι της Ζωής

 από τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο

Α  ναπτέρωσε το νου σου προς Θεό.
Β  ίο να τον ποθείς τον από μέσα δοξασμένο.
Γ  η να περπατάς αλλά τα γήινα μη τα φρονείς.
Δ  ίνε στο φτωχό το χέρι σου.
Έ  ργο γόνιμο, με δόξα, να ποθείς.
Ζ  ήτα την χαρά στις ελπίδες τις ουράνιες.
Η  γλώσσα σου ούτε πονηριές ούτε ψέμματα να μη λαλεί.
Θ  ήραμα στους δράκοντες τους δαίμονες μη γίνεις.
Ί  χνη των ασεβών να μην ακολουθείς.
Κ  λάψε με στεναγμό, με δάκρυα τα κρίματά σου πλύνε
Λ  όγους των σοφών να τους τιμάς, κι εσύ ο ίδιος ένας από δαύτους γίνε
Μ  η ζητάς τον έπαινο, αλλά το να σε κατακρίνουν
Ν  αό κάνε τον εαυτό σου, άγιο!
Ξ  ένους να τους φιλοξενείς με αγάπη και να τους φιλεύεις πλούσια
Ό  ρκο να τον βδελύσσεσαι
Π  λούτο και τις ομορφιές του βίου μίσησέ τες.
Ρ  ευστά, καθώς είναι, να τα θωρείς όλα, και αραχνούφαντα
Σ  άρκα αυτήν την αφέντρα λυώσ' την, με κόπους για τον Θεό, που θέλει
Τ  α όπλα σου τα του φωτός, να τα φοράς, αντί για ντύματ' ακριβά.
Υ  ψώνοντας όταν τον εαυτό σου, πρόσεχε! Γιατί πολύ βαριά μπορεί να πέσεις τότε.
Φ  όβο Κυρίου να 'χεις, να γονατίζεις μπρος σ' Αυτόν
Χ  αρούμενος διάβαινε προς το σπίτι το πάνω σου που έχεις
Ψ  εγάδι να σου βρίσκουν καταδέχου παρά εσύ να βρεις στον άλλον
Ω  παιδί μου φύλαξέ τα όλα αυτά και τρανός πολύ θα γίνεις!

(μετάφραση-παράφραση: 'Σειράχ')