Άνθρωποι στο μπλέντερ;!

Σε βιβλίο Φυσικής της Ε' Δημοτικού μιλώντας για τα μείγματα παρουσιάζεται αυτή η εικόνα:

η οποία το λογικό είναι να προκαλεί σε έναν υγιώς σκεπτόμενο άνθρωπο αποστροφή: το ανθρώπινο σώμα είναι κάτι ιερό, σίγουρα δεν μπορεί να παρουσιάζεται σαν μάζα, που στοιβάζεται σε ένα δοχείο (!), και σίγουρα όχι σε ένα σχολικό βιβλίο της Ε' Δημοτικού (!!!).

Ένα πολύ τρανταχτό παράδειγμα ενός γεγονότος: το ελληνικό σχολείο έχει πάψει προ πολλού να διδάσκει την χριστιανική πίστη (άδικα διαμαρτύρονται οι άθεοι ότι με τα Θρησκευτικά γίνεται 'κατήχηση' στα σχολεία). Και όχι μόνον αυτό αλλά ουσιαστικά έχει φτάσει να διδάσκει πράγματα τα οποία είναι θεμελιωδώς αντίθετα με την πίστη (βλ. για παράδειγμα την αντιμετώπιση του θέματος 'Μεσσιανισμός' στο βιβλίο της Έκθεσης του Λυκείου κ.ά.)

Πολλές φορές θα πει κανείς οι γονείς διαμαρτύρονται για τα βιβλία του σχολείου γιατί δεν ξέρουν να εκτιμήσουν, να δουν το βαθύτερο νόημα που επιλέχτηκε κάτι για να μπει σε αυτά, και ότι απλά θέλουν τα παιδιά τους να μάθουν ό.τι και οι ίδιοι και να τα κρατήσουν κλειστά σε νέες ιδέες κλπ κλπ.. Κάποιες φορές ίσως αυτό να ισχύει, η δυσπιστία απέναντι σε καινούργια πράγματα να είναι απλώς μια φοβική αντανακλαστική αντίδραση απέναντι στο άγνωστο και στο καινούργιο. Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση, κάθε άλλο παρά υπερβολική ήταν η αντίδραση, που οδήγησε και στην απόσυρση της συγκεκριμένης εικόνας. 

Η εικόνα είναι λέει έργο ενός Ιάπωνα καλλιτέχνη. Θα πει κανείς πιο "ψαγμένος": ναι το έργο αυτό ίσως να έχει κάποιο μήνυμα να πει, όχι αυτό που φαίνεται με την πρώτη ματιά, να μας σοκάρει για να σκεφτούμε κλπ. ότι θέλει ίσως να μιλήσει, να μας προβληματίσει για την εκμετάλλευση, την αντικειμενοποίηση της γυναίκας κλπ.. Αρέσει δεν αρέσει σε κάποιον η μοντέρνα τέχνη είναι μια μεγάλη συζήτηση (προσωπικά με ενοχλεί τέτοιου είδους τέχνη, την βρίσκω το λιγότερο αντιαισθητική και αποκρουστική), πάντως το θέμα είναι πως στην Ελλάδα καταφέρνουμε να βάζουμε συγκεκριμένα πράγματα στην πιο ακατάλληλη θέση και με τον πιο ακατάλληλο, αν όχι αδιανόητο, τρόπο. (Είναι πραγματικά κωμικοτραγικό πώς επιλέγεται για σχολικό βιβλίο να μπει μια εικόνα ενός καλλιτέχνη, που και στην πατρίδα του ακόμα θεωρείται αμφιλεγόμενος, αυτά μόνο στην Ελλάδα.. Και φανταστείτε με την ίδια λογική, τί γίνεται γενικά στην εκπαίδευση μας!) Με την εμμονή μας να πάμε μπροστά, βάζουμε τα πιο παράδοξα και επικίνδυνα πράγματα, εκεί όπου δεν έχουμε κατορθώσει τα βασικά και καθιερωμένα.

Από χρόνια η ίδια ιστορία με τους διάφορους πειραματισμούς στα σχολικά βιβλία (ιδίως σε Γλώσσα, Ιστορία, Θρησκευτικά αλλά όχι μόνο!) και αναρωτιέται κανείς: 

Και καλά αυτός μπορεί να ζωγραφίζει ό,τι διεστραμμένα
θέλει και βάζει ο νους του για τους δικούς του λόγους
Αυτοί που φτιάχνουν τα σχολικά βιβλία τί νομίζουν ό,τι κάνουν;;

Έως πότε στο όνομα της μεταρρύθμισης και της προόδου θα μπαίνει σ' αυτά κάθε μετα-μοντέρνα μπούρδα;; Καλά τα πειράματα για την επιστήμη, τα Ελληνόπουλα όμως δεν είναι πειραματόζωα.