Αρμενική Γενοκτονία-99 Χρόνια

Οι αρχές του 20ού αι. βρίσκουν την Τουρκία να κυριαρχείται από τον ολοένα και αυξανόμενο δυναμισμό (οικονομικό και δημογραφικό) των χριστιανικών και μη τουρκικών της στοιχείων (Έλληνες, Αρμένιοι, Εβραίοι κά). Οι Νεότουρκοι αποφασίζουν ότι η Τουρκία πρέπει να γίνει "πιο τουρκική". Βάζουν έτσι σε εφαρμογή, και με την αφορμή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (1914-1918) πιο ανοιχτά και σε επιτάχυνση, το σκοτεινό τους σχέδιο, να δώσουν την Τελική Λύση, εξολοθρεύοντας με διάφορους, καλά συντονισμένους όμως πάντα τρόπους, τους πληθυσμούς των μειονοτήτων.


Ένα από τα μελανότερα κομμάτια σε αυτό το καταστροφικό πρόγραμμά τους είναι η γενοκτονία των Αρμενίων που τιμάται σήμερα, 24 Απριλίου. Η Αρμενία είναι ένα από τα αρχαιότερα έθνη στον κόσμο, το οποίο αναγνώρισε πρώτο τον Χριστιανισμό ως θρησκεία του το 303 μΧ (έχει μία από τις αρχαιότερες και ίσως και την πιστότερη από τις μεταφράσεις της Καινής Διαθήκης (η βασίλισσα των μεταφράσεων)). Το έθνος αυτό έφθασε ουσιαστικά κοντά στον κίνδυνο της οριστικής εξάλειψης από τον πλανήτη Γη και δημογραφικά και εδαφικά (έμεινε μόνο ένα μικρό κομμάτι προσαρτημένο ουσιαστικά στην Ρωσία), με την οργανωμένη επιχείρηση διωγμού από την τουρκική κυβέρνηση το 1915.

Το μόνο "θετικό" σε αυτήν την ιστορία είναι φυσικά πως οι Αρμένιοι διατήρησαν άσβεστη την ιστορική τους μνήμη και αγωνίστηκαν με πάθος για να δείξουν στον κόσμο το μέγεθος του προμελετημένου αυτού εγκλήματος που βαραίνει το τουρκικό έθνος και να το αναδείξουν στην έκταση και σοβαρότητά του και πετυχαίνοντας την αναγνώρισή του γι' αυτό που είναι: μια Γενοκτονία, μια ηθελημένη δηλαδή και οργανωμένη προσπάθεια για την εξάλειψη ενός έθνους, φυσικά (εξόντωση του μεγαλύτερου και ζωτικότερου μέρους του) και πολιτισμικά (καταστροφή μνημείων του, αλλοίωση της ιστορίας, πολιτική ισοπέδωσης της ταυτότητας όσων επέζησαν και αφομοίωσης στην κυρίαρχη εθνότητα του κράτους).

Οι άνθρωποι όμως και τα έθνη είναι πιο δυνατά από τις μεγαλομανείς επιδιώξεις διαφόρων παρανοικών ηγετών και ομάδων (βλ. και σταλινική Ρωσία με μαζικές εκτοπίσεις εθνοτήτων, Χίτλερ με "Τελική Λύση για το Εβραικό Ζήτημα") να αναμορφώσουν και να ανασχεδιάσουν τον κόσμο κατά το πώς φαίνεται καλύτερο σε αυτούς για τους όποιους δικούς τους, πολιτικούς ή ιδεοληπτικούς λόγους.

Σε όλο αυτό μόνο να σταθείς ταπεινά μπορείς, να αναλογιστείς και να προσκυνήσεις και να τιμήσεις τα άγια χώματα της Ανατολίας που φιλοξενούν τόσα κορμιά μαρτύρων αυτής της τριπλής Γενοκτονίας (Αρμένιοι, Ασσύριοι, Έλληνες), αυτού του σε πολλές πράξεις εγκλήματος του τουρκικού κράτους. Ας πάρουμε και το μάθημα ώστε ψύχραιμα και χωρίς υπερβολές μεν, αλλά και χωρίς φοβίες και στρογγυλέματα της ιστορίας να τιμούμε πραγματικά και τους Έλληνες νεκρούς αυτής της δολοφονικής επιχείρησης. Ας μη φοβόμαστε την Ιστορία.


ΥΓ: Ένα άλλο δίδαγμα που δεν μπορεί να μείνει απαρατήρητο: Φυσικά και τέτοια μεγάλης έκτασης εγκληματικά προγράμματα είναι δυνατά μόνον όταν έχεις αυστηρούς νόμους περί οπλοκατοχής και έναν λαό αφοπλισμένο. Προηγείται ο αφοπλισμός για μια δήθεν πιο ειρηνική συνύπαρξη και έναν καλύτερο κόσμο και μετά ακολουθεί η σφαγή από το Κράτος ή από οργανωμένες ομάδες κρούσης (η ιστορία επαναλήφθηκε στην Γερμανία, στην Καμπότζη, στην Ρουάντα το 1994 όπου ο ίδιος ο ΟΗΕ περήφανα είχε επιβλέψει τον αφοπλισμό των Τούτσι και πάει λέγοντας...)