Ας αποφασίσει ο Αλλάχ...

Και δηλαδή θα βομβαρδίσουμε τη Συρία επειδή η Συρία βομβαρδίζει τη Συρία; Και μετά είμαι εγώ η ηλίθια;


Ο πρόεδρος Ομπάμα θέλει η Αμερική να εμπλακεί στον συριακό εμφύλιο πόλεμο όπου ανταγωνίζονται οι δυνάμεις της κυβέρνησης Άσσαντ με τις δυνάμεις των συνδεδεμένων με την Αλ-Κάιντα ανταρτών. Δεν είναι όμως σίγουρος ποιά πλευρά κάνει ακριβώς τί, πού θα κριθεί η μάχη ούτε ακόμα σε τίνος την πλευρά θα έπρεπε να ταχθούμε.

Δεν επενέβημεν όταν πάνω από 100.000 Σύροι σφαγιάστηκαν με διάφορους τρόπους και μέσα, αλλά επεμβαίνουμε τώρα για να εκδικηθούμε τον θάνατο χιλίων ανθρώπων που σκοτώθηκαν από τα χημικά όπλα, παρ' ότι, σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο, στην πραγματικότητα δεν είναι στο σχέδιό μας να εξουδετερώσουμε το χημικό οπλοστάσιο επειδή, εάν έπρεπε να το κάνουμε αυτό, θα χρειαζόταν "μεγάλος βαθμός εμπλοκής".

Τί ακριβώς θέλει να κάνει ο πρόεδρος Ομπάμα; Να τιμωρήσει κακές πράξεις στην μορφή μιας τηλεγραφικής αεροπορικής επιχείρησης στην Συρία ώστε να δράσει ως αποτρεπτικό για ανάλογες πράξεις; Εάν η επέμβασή μας στο Ιράκ δεν ήταν αρκετή ώστε να αποτρέψει κακούς ανθρώπους από το να χρησιμοποιήσουν χημικά όπλα εναντίον του ίδιου του λαού τους, τί μας κάνει να σκεφτόμαστε ότι αυτή η επέμβαση θα το επιτύχει;

Ο κόσμος συμπάσχει με τα δεινά που περνούν οι άμαχοι αυτού του εμφυλίου πολέμου. Αλλά το σχέδιο πολέμου που έχει αναγγείλει ήδη ο πρόεδρος Ομπάμα (που έχει δώσει ήδη στον Άσσαντ την ευκαιρία να φτιάχνει ανθρώπινες ασπίδες σε περιοχές-πιθανούς στόχους (βάζει δηλ αμάχους κοντά σε στρατιωτικούς στόχους)) δεν αποσκοπεί στο να προστατεύσει τους αμάχους, και άλλωστε δεν έχει καν εξηγηθεί πειστικά το πώς ακριβώς το να εκτοξεύσει η Αμερική πυραύλους εναντίον της Συρίας θα βοηθήσει τους Σύρους αμάχους. Πιστεύουμε πραγματικά ότι η ενδεχόμενη δράση μας, θα βοηθήσει κάποια πλευρά ή ότι θα την σταματήσει από το να προκαλέσει και άλλα δεινά στους πολίτες της Συρίας;

Δεν υπάρχει καν ξεκάθαρη αποστολή στην Συρία. Δεν υπάρχει καμμία εξήγηση τού ποιά ακριβώς ζωτικά αμερικανικά συμφέροντα διακυβεύονται εκεί σήμερα ανάμεσα σε αυτήν την ήδη προυπάρχουσα εσωτερική διαμάχη μεταξύ βίαιων εξτρεμιστών ισλαμιστών και ενός δολοφονικού δικτατορικού καθεστώτος και δεν έχουμε καμμία αρμοδιότητα να ανακατευτούμε εκεί πέρα στο πλευρό κανενός. Επίσης, πού είναι η λαική συναίνεση για αυτήν την συμμετοχή; Οι Βρετανοί σύμμαχοί μας ήδη έχουν εκφραστεί. Είπαν ένα μεγάλο και ηχηρό όχι. Ο αμερικανικός λαός σε μια συντριπτική πλειοψηφία συμφωνεί, και αυτή η σοφία του λαού δεν θα πρέπει να αγνοηθεί.

Ο νομπελίστας ειρήνης πρόεδρος των ΗΠΑ πρέπει να λάβει την έγκριση του Κογκρέσσου προτού να οδηγήσει την χώρα σε πόλεμο. Είναι ανοησίες το να λέει κανείς πως "ναι, και ο Μπους το έκανε". Ο πρόεδρος Μπους έλαβε πρώτα την έγκριση του Κογκρέσσου και είχε επίσης την στήριξη εξωτερικών συμμάχων για "τους πολέμους του", τους ίδιους πολέμους, κατά ειρωνείαν, στους οποίους ο πρόεδρος Ομπάμα δηλώνει ότι αντετίθετο με σθένος εξ αιτίας αυτής ακριβώς της έλλειψης επαρκούς τεκμηρίωσης ως προς την αναγκαιότητά τους.

Εν τέλει, η ουσία είναι πως το όλο θέμα γίνεται κυρίως για να σώσει ο πρ. Ομπάμα το πολιτικό του 'τομάρι' εξ αιτίας ακριβώς της υπόσχεσης περί 'κόκκινης γραμμής' που είχε δώσει ένα χρόνο πριν σχετικά με την χρήση χημικών όπλων.

Καθώς αναφέρθηκε και πιο πάνω, εάν είμαστε επικίνδυνα αβέβαιοι για το αποτέλεσμα και οδηγούμεθα σε έναν πόλεμο από έναν Αρχηγό που δεν μπορεί καν να να αναγνωρίσει πως σε αυτήν την σύγκρουση υπάρχουν ισλαμιστές εξτρεμιστές που πολεμούν με ένα απολυταρχικό καθεστώς, με τις δύο πλευρές να φωνάζουν Allah Akbar (ο Θεός είναι μεγάλος) η μία στην άλλη, τότε ας αφήσουμε καλύτερα τον Αλλάχ να το ξεκαθαρίσει...


https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10151832583113588&set=a.10150723283643588.424640.24718773587&type=1&theater
Sarah Palin, August 31st