Ξεκινάμε απ' τον Θεό

Ποιά η χρησιμότητα μιας Θεολογικής σχολής σήμερα;

Κάποτε οι θεολογικές σπουδές είχαν τα πρωτεία, οι άνθρωποι τις είχαν σε μεγάλη εκτίμηση, ο κόσμος γενικά περιστρεφόταν γύρω από την θρησκεία. Μετά ήρθε η
άνοδος της επιστήμης και της τεχνικής. (Και κάθε άλλο παρά άσχετη ήταν η όλη εξέλιξη αυτή με τον Χριστιανισμό!) και οι άνθρωποι φάνηκε ότι δεν χρειάζονταν πλέον την θρησκεία στην ζωή τους, είχαν αποκτήσει πιο χρήσιμα πράγματα. Ένας όμως εχθρός παρέμενε κοινός και δεν νικιέται με καμμία τεχνολογία. Αν και οι άνθρωποι το είχαν πιστέψει ακόμα και αυτό, ότι θα έφταναν να τον καταργήσουν με τις δυνάμεις τους!

Θάνατος όμως εξακολουθεί να υπάρχει. Πόνος, προβλήματα.. ο άνθρωπος δεν είναι μια απλή ένωση χημικών στοιχείων όπως πίστευαν και διεκήρυτταν με περισσή αλαζονεία και ανοησία οι θεωρητικοί του Υλισμού κατά τον 18ο και 19ο αι. Χρειάζεται άρα ακόμα η θρησκεία και η θεολογία.
Χρειάζονται άρα ακόμα οι απαντήσεις στον άνθρωπο και χρειάζεται να μπορεί κάποιος να δώσει τις αληθινές απαντήσεις. Αυτό θα έπρεπε να είναι το ζητούμενο της Θεολογίας και των σπουδών της. Το να μαθαίνεις πράγματα απλά για να εμπλουτίσεις τις γνώσεις σου ή για να εξελιχθείς ακαδημαικά δεν έχει και τόση πολλή σημασία ούτε και θα άξιζε να δίνει το κράτος λεφτά για αυτό ή εμείς να χαραμίζουμε τα πιο δημιουργικά μας χρόνια.

Δικαιολογημένα τότε θα κουνάνε το κεφάλι τους α θεολογία πέρασες; θα ξαναδώσεις; είναι η συνηθισμένη ερώτηση που ακούει ένας νέος πρωτοετής φοιτητής της Θεολογικής.

Όμως κάθε άλλο παρά άχρηστες είναι αυτές οι σπουδές. Και για το άτομο και για την κοινωνία ως σύνολο. Αξιοποιούμενες κατάλληλα οι θεολογικές σπουδές μπορούν (και πρέπει) να προσφέρουν σε δύο βασικά επίπεδα που θα μπορούσαν να ανυψώσουν την ζωή και την κοινωνία μας, και τα οποία επηρεάζουν κρίσιμα το ένα το άλλο: ηθικά και υπαρξιακά (πνευματικά).



Ηθική Προσφορά:

Η ανθρώπινη φύση, όλοι μας, ξεφεύγουμε πολλές φορές προς το κακό, μικρότερο ή μεγαλύτερο. Έτσι προκαλούνται προβλήματα στην ζωή μας, δυσαρμονίες με τους γύρω μας, με αποτέλεσμα κοινωνικές δυσλειτουργίες και στο τέλος ο σκοπός μας, αυτό που θέλουμε όλοι, περισσότερη ευτυχία, ελευθερία να κάνουμε ό,τι αγαπάμε και να είμαστε με αυτούς που αγαπάμε δεν επιτυγχάνεται. Η ζωή γεμίζει με προβλήματα, μικρότερα ή μεγαλύτερα, καμμιά φορά και αδιέξοδα. Φυσικά αυτά ποτέ δεν θα εξαφανιστούν, η ζωή είναι δύσκολη ούτως ή άλλως, δεν θα άξιζε όμως να προσπαθήσουμε συνειδητά να την κάνουμε λίγο καλύτερη; Για μας τους ίδιους και για τους γύρω μας; Δεν χρειάζεται όμως μόνο το να θέλουμε, χρειάζεται και να ξέρουμε το πώς. Εδώ μπορεί να βοηθήσει η Θεολογία. Παρουσιάζοντας στους ανθρώπους την ευαγγελική αλήθεια, μπορεί να τους προσφέρει ένα διαφορετικό, συνειδητοποιημένο μοντέλο ζωής, που οι περισσότεροι ούτε θα φανταζόμασταν καν την ύπαρξή του! Από 'κει και πέρα είναι φυσικά επιλογή και ευθύνη του κάθε ανθρώπου το πόσο, το πώς και το αν θα το ακολουθήσει.



Πνευματική Προσφορά:

Η "υγιής" θεολογία (Τίτ 2:1)
έχει πραγματικά να προσφέρει
και ο άνθρωπος την έχει ανάγκη

Αλλά επίσης η θεολογία πρέπει να βοηθήσει τον άνθρωπο και υπαρξιακά: όλοι έχουμε ερωτήματα για την ζωή, τον έρωτα, τη φθορά, τον θάνατο, τα τόσα μυστήρια της ζωής και του σύμπαντος. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να δεχθεί την τραγικότητά του, θέλει να ζήσει, θέλει να ζήσει αιώνια. Σ' αυτό η θεολογία μπορεί να δώσει την απάντηση, να καλύψει την υπαρξιακή του αγωνία με μιαν απάντηση και ένα όραμα, αυτό της Αιωνιότητας και της Ανάστασης. Όχι σαν αυταπάτη, όχι σαν όπιο, αλλά σαν αλήθεια, την οποίαν μπορεί να την δεχθεί ο καθένας μόνο προσωπικά, άρα και ελεύθερα. Φυσικά, για όποιον το θέλει. Δεν είναι δουλειά της να πείσει, αλλά να εκθέσει (να "καταγγείλει" –Πρξ 17:3), να παρουσιάσει την αλήθεια, όσο γίνεται πιο ανόθευτη ώστε όποιος θα ήθελε, να μπορεί κάπου να την βρει, απλά, κατανοητά και με σαφήνεια.


Νομίζω ότι κάτι χρειαζόμαστε τελικά από τα εφόδια που έχει να μας προσφέρει η Θεολογία. Και ως Έθνος και ως Κόσμος γενικά. Οι κρίσεις και τα αδιέξοδα και η αίσθηση της μη ικανοποίησης από την ζωή μας μπορούν να το επιβεβαιώσουν. Κάθε άλλο παρά πολυτέλεια είναι οι θεολογικές σπουδές και για την Εκκλησία και για την κοινωνία αλλά και για τον καθένα μας ξεχωριστά.