Δεν ξέρω αν συμπαθείτε τον κ. Μουρούτη. Διάβαζα κάπου την είδηση ότι κάνει διασπαστικές περιοδείες με το Μένουμε Ευρώπη. (http://www.parapolitika.gr/article/316481/periodeies-kai-diaspastikes-kiniseis-apo-ton-moyroyti-me-ohima-menoyme-eyropi). Δεν ξέρω αν ισχύει (προφανώς δεν είναι έτσι) αλλά το θέμα μας δεν είναι αυτό.
Τέτοια άρθρα είναι χαρακτηριστικά της προβληματικής νοοτροπίας που επικρατεί ακόμα και τώρα σε πολύ μεγάλο μέρος της ελληνικής Δεξιάς: Είναι η νοοτροπία ότι όλα θα πρέπει να γίνονται μέσα στο κόμμα, από το κόμμα και για το κόμμα. (Κομματικός πατριωτισμός, σε ένα βαθμό κατανοητός καθώς υπάρχουν άνθρωποι που έχουν δώσει αγώνες, έχουν αφιερώσει χρόνο, χρήμα κλπ μέσα σε έναν συγκεκριμένο πολιτικό οργανισμό και είναι συνδεδεμένοι και συναισθηματικά με πρόσωπα, θεσμούς και σύμβολα).
Ομως αυτό είναι και κίνδυνος. Δεν δικαιολογείται σε καμμία περίπτωση η απολυτοποίηση του κόμματος. Ο αυτοσκοπός δεν είναι το κόμμα. Θεωρούν πολλοί ακόμα το κόμμα ως την απόλυτη αξία. Όχι όμως, το κόμμα δεν είναι -δεν μπορεί να είναι- η απόλυτη αξία. Απόλυτη αξία είναι η πατρίδα και οι ιδέες που θέλεις να υπηρετήσεις. Ένα κόμμα-αυτοσκοπός δεν προσφέρει τίποτα. Το είδαμε και το ξαναείδαμε αυτό επανειλλημένα στη χώρα μας. Ένα τέτοιο κόμμα δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό και παραγωγικό εκτός από την διανομή προνομίων και πρόσβασης στα λεφτά του φορολογουμένου σε λιγότερα ή περισσότερα από τα στελέχη του. Δεν είναι όμως αυτός ο σκοπός του. Ένα τέτοιο κόμμα δεν επιτελεί τον πραγματικό σκοπό της υπάρξεώς του. Τον σκοπό για τον οποίον ένα συντηρητικό/φιλελεύθερο κόμμα θα έπρεπε να υπάρχει.
Κάθε κίνηση που μπορεί να προωθεί τα ιδανικά στα οποία η Συντηρητική/Φιλελεύθερη παράταξη πιστεύει (ή έστω κάποιο μέρος τους) θα πρέπει να βοηθείται και να προωθείται, όχι να αντιμετωπίζεται μίζερα ότι γιατί τό κανε αυτός τώρα, τί έχει στο μυαλό του και άλλα τέτοια μικροπολιτικά και κοντόφθαλμα. Ας έχει ό,τι θέλει στο μυαλό του, και οι προσωπικές φιλοδοξίες είναι θεμιτές (δεν είμαστε αναρχοκομμουνιστές!) το θέμα είναι ότι μέσω αυτών μπορεί να γίνει κάτι που θα εξυπηρετεί ευρύτερα την Παράταξη και κατ' επέκταση και την Πατρίδα. Ούτε να καπελώνεται. Καιρός να βγούμε απ αυτήν την νοοτροπία.
Δεν είναι υπερβολική η διαπίστωση πολλών ότι ο τρόπος λειτουργίας της Δεξιάς παράταξης στην Ελλάδα ελλείπεται δημοκρατίας και πιο πολύ μοιάζει με τα παλιά κομμουνιστικά κόμματα της ανατολικής Ευρώπης (ο αρχηγός είναι απόλυτος κυρίαρχος, η ύπαρξη πολιτικών τάσεων είναι ουσιαστικά απαγορευμένη αντί αυτών υπάρχουν μόνο κλίκες βασισμένες σε προσωπικές και μόνο συμπάθειες και συμφέροντα). Κάθε κίνηση έξω από το στενό κομματικό μαντρί και χωρίς τις άμεσες ευλογίες του αρχηγού θεωρείται αμέσως ως διασπαστική κίνηση και συνωμοσία.
Αυτό το μοντέλο όμως έχει αποδειχτεί δύσκαμπτο και αντιπαραγωγικό. Καιρός να καταλάβουμε πως η κοινωνία χρειάζεται άλλου είδους κόμματα. Τα κόμματα υπάρχουν για να υπηρετούν την κοινωνία όχι για να είναι αυτο-υπηρετούμενοι οργανισμοί όπως ήταν μέχρι τώρα και να μοιράζουν θέσεις και εξουσίες. Τέλειωσε αυτό. Και καλώς. Πρέπει να είναι πλέον κόμματα ιδεών και συγκεκριμένων πολιτικών στόχων.
Ας το καταλάβουμε. Αλλιώς θα κυβερνάει πάντα η Αριστερά. Ακόμα και με πρωθυπουργό Μειμαράκη.
Υ.Γ.: Αυτά. Και αν κάποιος τα θεωρήσει ως κομματική/παραταξιακή μειοδοσία δεν ξέρω. Ο απόλυτος απώτερος σκοπός στην πολιτική είναι να δημιουργείς τις όσο γίνεται ευρύτερες συμμαχίες στην κοινωνία και να την επηρεάζεις προς αυτό που εσύ θεωρείς ως το καλύτερο για αυτήν. Όχι απλά να κερδήσεις τις εκλογές. Και να μοιραστείς θέσεις και αξιώματα με τους συντρόφους σου.
Αν κάποιοι θέτουν το δεύτερο ως τον απόλυτο σκοπό ή οι προθέσεις τους είναι εξ αρχής πονηρές και κοντόφθαλμα ιδιοτελείς (και σαφώς θα πρέπει να αποφεύγεται η προώθησή τους) ή δεν ξέρουν να διακρίνουν τα μέσα και τους σκοπούς, τα σημαντικά από τα λιγότερο σημαντικά (οπότε και πάλι η υποστήριξη/προώθησή τους δεν προσφέρει τίποτα).
Υ.Γ.2: Το ύφος μάλιστα του άρθρου είναι και αυτό χαρακτηριστικό: απίστευτα πράγματα, περίεργες κινήσεις κλπ λες και δηλαδή ένας άνθρωπος που είναι ή ήταν κάποια στιγμή ενεργό στέλεχος σε κάποιο κόμμα δεν δικαιούται να κάνει ουδεμία πολιτική ενέργεια χωρίς την άδεια/'ευλογία' τής εκάστοτες καινούργιας ηγεσίας ή της αυλής της.. Είναι αυτή νοοτροπία ανθρώπων στον 21ό αιώνα; Ανθρώπων που είναι 'φιλελεύθεροι';; Στην Ελλάδα της χρεωκοπίας;; Κάποιοι φαίνεται τελικά δεν έμαθαν ακόμα τίποτα απ' αυτήν..
Τέτοια άρθρα είναι χαρακτηριστικά της προβληματικής νοοτροπίας που επικρατεί ακόμα και τώρα σε πολύ μεγάλο μέρος της ελληνικής Δεξιάς: Είναι η νοοτροπία ότι όλα θα πρέπει να γίνονται μέσα στο κόμμα, από το κόμμα και για το κόμμα. (Κομματικός πατριωτισμός, σε ένα βαθμό κατανοητός καθώς υπάρχουν άνθρωποι που έχουν δώσει αγώνες, έχουν αφιερώσει χρόνο, χρήμα κλπ μέσα σε έναν συγκεκριμένο πολιτικό οργανισμό και είναι συνδεδεμένοι και συναισθηματικά με πρόσωπα, θεσμούς και σύμβολα).
Ομως αυτό είναι και κίνδυνος. Δεν δικαιολογείται σε καμμία περίπτωση η απολυτοποίηση του κόμματος. Ο αυτοσκοπός δεν είναι το κόμμα. Θεωρούν πολλοί ακόμα το κόμμα ως την απόλυτη αξία. Όχι όμως, το κόμμα δεν είναι -δεν μπορεί να είναι- η απόλυτη αξία. Απόλυτη αξία είναι η πατρίδα και οι ιδέες που θέλεις να υπηρετήσεις. Ένα κόμμα-αυτοσκοπός δεν προσφέρει τίποτα. Το είδαμε και το ξαναείδαμε αυτό επανειλλημένα στη χώρα μας. Ένα τέτοιο κόμμα δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό και παραγωγικό εκτός από την διανομή προνομίων και πρόσβασης στα λεφτά του φορολογουμένου σε λιγότερα ή περισσότερα από τα στελέχη του. Δεν είναι όμως αυτός ο σκοπός του. Ένα τέτοιο κόμμα δεν επιτελεί τον πραγματικό σκοπό της υπάρξεώς του. Τον σκοπό για τον οποίον ένα συντηρητικό/φιλελεύθερο κόμμα θα έπρεπε να υπάρχει.
Κάθε κίνηση που μπορεί να προωθεί τα ιδανικά στα οποία η Συντηρητική/Φιλελεύθερη παράταξη πιστεύει (ή έστω κάποιο μέρος τους) θα πρέπει να βοηθείται και να προωθείται, όχι να αντιμετωπίζεται μίζερα ότι γιατί τό κανε αυτός τώρα, τί έχει στο μυαλό του και άλλα τέτοια μικροπολιτικά και κοντόφθαλμα. Ας έχει ό,τι θέλει στο μυαλό του, και οι προσωπικές φιλοδοξίες είναι θεμιτές (δεν είμαστε αναρχοκομμουνιστές!) το θέμα είναι ότι μέσω αυτών μπορεί να γίνει κάτι που θα εξυπηρετεί ευρύτερα την Παράταξη και κατ' επέκταση και την Πατρίδα. Ούτε να καπελώνεται. Καιρός να βγούμε απ αυτήν την νοοτροπία.
Δεν είναι υπερβολική η διαπίστωση πολλών ότι ο τρόπος λειτουργίας της Δεξιάς παράταξης στην Ελλάδα ελλείπεται δημοκρατίας και πιο πολύ μοιάζει με τα παλιά κομμουνιστικά κόμματα της ανατολικής Ευρώπης (ο αρχηγός είναι απόλυτος κυρίαρχος, η ύπαρξη πολιτικών τάσεων είναι ουσιαστικά απαγορευμένη αντί αυτών υπάρχουν μόνο κλίκες βασισμένες σε προσωπικές και μόνο συμπάθειες και συμφέροντα). Κάθε κίνηση έξω από το στενό κομματικό μαντρί και χωρίς τις άμεσες ευλογίες του αρχηγού θεωρείται αμέσως ως διασπαστική κίνηση και συνωμοσία.
Αυτό το μοντέλο όμως έχει αποδειχτεί δύσκαμπτο και αντιπαραγωγικό. Καιρός να καταλάβουμε πως η κοινωνία χρειάζεται άλλου είδους κόμματα. Τα κόμματα υπάρχουν για να υπηρετούν την κοινωνία όχι για να είναι αυτο-υπηρετούμενοι οργανισμοί όπως ήταν μέχρι τώρα και να μοιράζουν θέσεις και εξουσίες. Τέλειωσε αυτό. Και καλώς. Πρέπει να είναι πλέον κόμματα ιδεών και συγκεκριμένων πολιτικών στόχων.
Ας το καταλάβουμε. Αλλιώς θα κυβερνάει πάντα η Αριστερά. Ακόμα και με πρωθυπουργό Μειμαράκη.
Υ.Γ.: Αυτά. Και αν κάποιος τα θεωρήσει ως κομματική/παραταξιακή μειοδοσία δεν ξέρω. Ο απόλυτος απώτερος σκοπός στην πολιτική είναι να δημιουργείς τις όσο γίνεται ευρύτερες συμμαχίες στην κοινωνία και να την επηρεάζεις προς αυτό που εσύ θεωρείς ως το καλύτερο για αυτήν. Όχι απλά να κερδήσεις τις εκλογές. Και να μοιραστείς θέσεις και αξιώματα με τους συντρόφους σου.
Αν κάποιοι θέτουν το δεύτερο ως τον απόλυτο σκοπό ή οι προθέσεις τους είναι εξ αρχής πονηρές και κοντόφθαλμα ιδιοτελείς (και σαφώς θα πρέπει να αποφεύγεται η προώθησή τους) ή δεν ξέρουν να διακρίνουν τα μέσα και τους σκοπούς, τα σημαντικά από τα λιγότερο σημαντικά (οπότε και πάλι η υποστήριξη/προώθησή τους δεν προσφέρει τίποτα).
Υ.Γ.2: Το ύφος μάλιστα του άρθρου είναι και αυτό χαρακτηριστικό: απίστευτα πράγματα, περίεργες κινήσεις κλπ λες και δηλαδή ένας άνθρωπος που είναι ή ήταν κάποια στιγμή ενεργό στέλεχος σε κάποιο κόμμα δεν δικαιούται να κάνει ουδεμία πολιτική ενέργεια χωρίς την άδεια/'ευλογία' τής εκάστοτες καινούργιας ηγεσίας ή της αυλής της.. Είναι αυτή νοοτροπία ανθρώπων στον 21ό αιώνα; Ανθρώπων που είναι 'φιλελεύθεροι';; Στην Ελλάδα της χρεωκοπίας;; Κάποιοι φαίνεται τελικά δεν έμαθαν ακόμα τίποτα απ' αυτήν..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου