Η επιθυμία να σώσεις τον κόσμο κρύβει συνήθως την επιθυμία να χειραγωγήσεις τον κόσμο
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες προσωπικές μου σκέψεις:Κατ'αρχάς μιλάμε για ένα από τα πιο ευαίσθητα και πολυσυζητημένα θέματα της εποχής μας.Τί είναι λοιπόν η Χρυσή Αυγή;
Καλώς ή κακώς όταν βρίσκεσαι μέσα σε μία κατάσταση κρίσεως (οικονομικής και κοινωνικοπολιτικής) δεν μπορείς να μένεις απαθής,πρέπει να πάρεις μία θέση,όσο και αν ίσως κάποιοι από εμάς δεν θα ήθελαν να ασχοληθούν καθόλου.
Για να ασχοληθεί κανείς με το θέμα Χρυσή Αυγή και το πώς από ένα περιθωριακό (ιδεολογικά και εκλογικά) κόμμα κατόρθωσε να εισέλθει στη Βουλή και να ασκεί σήμερα μία αρκετά μεγάλη επιρροή στο εκλογικό σώμα,καλό θα είναι να δούμε το γενικότερο πολιτικό πλαίσιο της σημερινής Ελλάδος και πώς φθάσαμε σε αυτό.
Μεταπολιτευτικά κυριάρχησαν στον ελληνικό χώρο χονδρικά δύο ιδεολογίες:
η μία η ιδεολογία της 'διανόησης',η οποία απέκλειε σχεδόν ως αιρετική οποιαδήποτε απόκλιση από την αριστερόστροφη 'ορθοδοξία' και οι οποία εκφράστηκε στον χώρο των Πανεπιστημίων,της εκπαίδευσης,των ΜΜΕ και της Τέχνης
η άλλη ιδεολογία ήταν κατά κάποιον τρόπο η ιδεολογία της 'μάζας':αυτήν την υπηρέτησαν και προώθησαν τα δύο λεγόμενα μεγάλα κόμματα,ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με ένα ποιοτικό (πιο έντονα και σοφιστικέ) και ποσοτικό (περισσότερα χρόνια στην εξουσία) πλεονέκτημα για το ΠΑΣΟΚ.Αυτή η ιδεολογία,ουσιαστικά προωθούσε την ιδέα της ισχυρής Ελλάδας (ισχυρού κρατισμού στην πραγματικότητα) και έδινε στον πολύ κόσμο το όραμα του εύκολου πλουτισμού.Όλο αυτό γινόταν δυνατό καθώς τα δύο κόμματα ουσιαστικά κατέληξαν σε δύο οργανισμούς που διαχειρίζονταν τα χρήματα που μας έδινε η Ευρωπαική Ένωση.
Με την κατάρρευση αυτού του μοντέλου πλαστής ευημερίας,η ελληνική κοινωνία βρέθηκε 'ξεκρέμαστη',ένοιωσε εξαπατημένη,καθώς τόσα χρόνια πίστευε πως ήταν σχετικά ασφαλής οικονομικά και γενικότερα.Με την ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας και τα συνεχή μέτρα λιτότητας και φοροεπιδρομών της περιόδου μετά το 2010 (Μνημόνιο) αναγκάστηκε να αρχίσει να προβληματίζεται και πάλι πολιτικά και να ριζοσπαστικοποιείται.Δεν πρέπει να κάνει εντύπωση στον έστω λίγο προσεκτικό παρατηρητή η στροφή του κόσμου σε ακραίες ιδεολογίες και λαικιστικές θέσεις.
Είναι -δυστυχώς- η αδήριτη συνέπεια μιας πλήρους αποπολιτικοποίησης (και απόλυτης κομματοκρατίας ταυτόχρονα!) την οποίαν έτρεφε η ψευδαίσθηση της ασφάλειας μέσω της ΕΕ και του μεγάλου Δημοσίου που έχει μια θέση για όλους (κυριολεκτικά) κλπ..

Η Χρυσή Αυγή λοιπόν ήρθε να καλύψει εκείνο ακριβώς το κενό που δημιούργησαν αυτά τα δύο κόμματα με τις πολιτικές τους:κενό στις αξίες,στην ασφάλεια και στην οικονομία.Φυσικά,αυτό έχει να κάνει και με τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής κοινωνίας:σε μιαν άλλη χώρα αυτό το κενό θα το κάλυπτε ένα πιο σοβαρό κόμμα,του στυλ του UKIP ή του Κόμματος της Ελευθερίας στην Αυστρία,χωρίς αντισημιτικά,ρατσιστικά ή άλλα ακραία λαικίστικα στοιχεία.Έτσι λοιπόν θα υπήρχε ένα κόμμα μοναρχικό,χριστιανοδημοκρατικό,συντηρητικό ή ό,τι άλλο σε αυτήν την θέση.Στην Ελλάδα όμως 1.δεν έχουμε τέτοια παράδοση ριζοσπαστικής,αντισυστημικής δεξιάς-συντηρητικών κομμάτων και 2.ο,τιδήποτε δεξιό περιθωριοποιήθηκε λόγω της εμπειρίας της δικτατορίας και της όλης μεταπολεμικής Ελλάδας.Δεν είναι πολλά χρόνια πριν που αυτά τα ίδια τα στελέχη της ΝΔ απέφευγαν να χρησιμοποιήσουν τον όρο και προτιμούσαν τα ανάλατα και κενολογικά μεσαίος χώρος κτό.Φυσικά η δεξιά στην πραγματικότητα έχει να κάνει με την ελευθερία και όχι με ολοκληρωτισμούς αλλά αυτό είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση.. Έτσι λογικά αναπόφευκτο ήταν την θέση αυτήν να την καταλάβει το κόμμα που ήταν πιο έτοιμο και είχε την καλύτερη οργάνωση γι' αυτόν τον σκοπό:αυτό ήταν η Χρυσή Αυγή.ένα κόμμα με σκληρό ιδεολογικό πυρήνα,αυστηρά ιεραρχικό (περίπου σαν παραστρατιωτική οργάνωση) και το απαραίτητο στην Ελλάδα και την συγκεκριμένη εποχή εισιτήριο του αντισυστημικού και πολεμούμενου απ' όλους.Δεν ήταν έτσι δύσκολο να φανταστεί κανείς τί θα γίνει.Όλα δούλευαν ουσιαστικά υπέρ της Χρυσής Αυγής .

Ας μην εκπλησσόμεθα λοιπόν καθόλου με την άνοδο της Χρυσής Αυγής και άλλων ακραίων,ριζοσπαστικών κομμάτων.Esthete επιχειρήματα του τύπου 'μα είναι φασίστες' κλπ θυμίζουν λίγο από Μαρία Αντουανέττα...Πού ήσαν όλοι αυτοί όταν η κύρια συζήτηση στα Πανεπιστήμια ήταν ποιος είναι ο καλύτερος δρόμος για τον σοσιαλισμό;Ή όταν μέλη εντελώς mainstream κομμάτων όπως του ΠΑΣΟΚ διεκήρυτταν δημόσια τον θαυμασμό τους για το 'αλβανικό θαύμα';Ας μη κλαίουν λοιπόν τώρα σαν μετανοούσες Μαγδαληνές,γιατί τα δικά τους έργα και ημέρες δεν απέχουν και πολύ από αυτά που σήμερα μετά βδελυγμίας καταδικάζουν.
Η ροπή λοιπόν της ελληνικής κοινωνίας προς ριζοσπαστισμούς δεν είναι καθόλου καινούργια.Το ζήτημα που θα πρέπει να μας απασχολεί είναι πώς θα αφήσουμε όλους τους απίθανους ανορθολογικούς ριζοσπαστισμούς και θα προωθήσουμε στην θέση τους έναν αληθινό ριζοσπαστισμό της λογικής.Να κάνουμε την επανάσταση του αυτονόητου.
Το θέμα δεν τελειώνει φυσικά ποτέ.Νομίζω όμως πως η ουσία είναι η εξής:Μέσα σε μια πολύ δύσκολη εποχή όπου η πλατειά διαφθορά των κομμάτων εξουσίας από τη μια και οι λαικίστικες φωνές,οι ακραίες,ολοκληρωτικές,δολοφονικές και ανελεύθερες ιδεολογίες από την άλλη μάς κατακλύζουν από παντού είναι ίσως και η καλύτερη εποχή για να προσπαθήσουμε να κάνουμε την διαφορά προωθώντας την διαχρονικά πιο ριζοσπαστική ιδέα:την ιδέα της ελευθερίας.Ελευθερίας πραγματικής,όχι ψευδεπίγραφης.Όχι ελευθερίας που να παραβιάζει τα δικαιώματα του άλλου.Όχι ελεύθερα αγαθά από το Κράτος,αλλά να μας αφήσει το Κράτος ελεύθερους να κινηθούμε.(Δεν είναι εύκολο,αλλά αξίζει η προσπάθεια.Δεν έχουμε και άλλη λύση βασικά!).Και μαζί με την ελευθερία θα έρθει και η ευημερία.Και τότε,πιστέψτε με δεν θα έχουμε καθόλου χρόνο ή αφορμές ενδιαφέροντος για ν'ασχολούμαστε με τους οποιουσδήποτε μικρόνοες και μεγαλομανείς δικτατορίσκους,τύπου Χρυσής Αυγής και παρεμφερών οργανώσεων/κομμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου