Τα γραπτά μένουν...

Σαν σήμερα (5/3/1953) πέθανε ένας από τους μεγαλύτερους τυράννους και μαζικούς δολοφόνους στην ιστορία της ανθρωπότητας. Τα εγκλήματά του άπειρα...

Ο Γ. Ρίτσος έγραψε τότε αυτό:

Οχι, δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι αλήθεια.

Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις

Ο Ιωσήφ Στάλιν δεν πέθανε.

Είναι παρών ο Στάλιν στο παγκόσμιο πόστο του.

Ο Στάλιν ανεβάζει στις επάλξεις των πέντε ηπείρων τις σημαίες της ειρήνης.

Ο Στάλιν ετοιμάζει με το σκόρπιο αλεύρι του κόσμου

Ενα ολοστρόγγυλο καρβέλι υγείας.

Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις.

Οσο κι αν μονόφθαλμα κανόνια στρέφουν το μαύρο ρύγχος τους ίσα κατά την υψικάμινο των ελπίδων μας ο Στάλιν αγρυπνεί στο παγκόσμιο πόστο του.

Σώπα γιαγιά και σκούπισε με το τσεμπέρι σου τα μάτια σου.

Οταν σβύνει η φωτιά σου κάτω από το τσουκάλι σου

Είναι ο Στάλιν που σκύβει και φυσάει τη φωτιά σου ν' ανάψει.

Οταν λείπει από το τραπέζι μας το ψωμί κι από το στρώμα μας τ' όνειρο κι απ' το δώμα μας το λυχνάρι είναι ο Στάλιν που ανάβει τα μεγάλα ηλεκτρικά στον ορίζοντα κι ακούμε κάτω από τα τούνελ της νύχτας τη βοή των τραίνων που μεταφέρουν λάδι και ψωμί και κάρβουνο στους πεινασμένους.

Γιατί ο Στάλιν είναι ο πρωτογιός των προλετάριων κι ο Στάλιν είναι ο πατέρας τους

Για τούτο κι ο πιο μαύρος τοίχος της πιο μαύρης νύχτας

Είναι γιομάτος απ' τους σωλήνες του φωτός.

Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες

Οι αιώνες σκαρφαλώνουν στην κορυφή της ψυχής του ν' ανασάνουν μην πείτε πως ο ήλιος ορφάνεψε. Κοιτάχτε

Κάθε ήλιος και σελίδα - μέρα με την ημέρα - με τους ήλιους των 74 χρόνων του έφτιαξε ένα χοντρό βιβλίο από ατσάλι και τ' ακούμπησε στα γόνατα του κόσμου

Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν

Το έργο του: Λευτεριά

Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες κι ακούστε

Πάνου από την κόκκινη πλατεία στην εξέδρα του ήλιου

ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν μιλάει: «Υπερασπείστε, Λαοί, την Ειρήνη».

Και ο Τάσος Λειβαδίτης:

Προσωπογραφία του Στάλιν, Πικάσσο 1953

Το μεγάλο αγκωνάρι

Ο Στάλιν δεν πέθανε

Οταν οι εργάτες χτίζουν τις μεγάλες γέφυρες για να περάσει το μέλλον

Ο Στάλιν ζει.

Οταν οι κόκκινοι φαντάροι αγρυπνάνε για την πατρίδα τους και την Ειρήνη

Ο Στάλιν ζει.

Οταν μισούμε τον πόλεμο, όταν αντιστεκόμαστε στον πόλεμο

Ο Στάλιν ζει.

Οταν ελπίζουμε, όταν τραγουδάμε, όταν παλεύουμε

Ο Στάλιν ζει.

(...)

Γιατί ο Στάλιν δεν είναι ένας άνθρωπος για να μπορεί να πεθάνει

Ο Στάλιν είναι η ελπίδα και το ψωμί, είναι τ' ατσάλι και η Ειρήνη.

Ο Στάλιν είναι ποτάμι και φράγμα, υψικάμινος και σημαία.

Ο Στάλιν είναι το μεγάλο αγκωνάρι που ακουμπάει ο κόσμος.

(...)