7 Ιουνίου 2015

Λέγουσι και ου ποιούσι

Βλέπω στο facebook αρκετό κόσμο να μιλάει για την ομιλία του Βενιζέλου. Δεν την άκουσα, φαντάζομαι όμως ότι θα ήτανε όντως καλή, ίσως και καταπληκτική, γιατί όχι; Πιστεύω ότι αν την ακούσω σε πολλά από τα πράγματα θα συμφωνήσω και ίσως θα θαυμάσω την νοητική και ρητορική του δεινότητα.

Όμως υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα: η πολιτική, όπως και η ζωή, δεν είναι μόνο λόγια, χρειάζεται και εφαρμογή, πράξεις. H θεωρία είναι απαραίτητη, είναι η βάση, από μόνη της όμως δεν αρκεί. Η ρητορική είναι απαραίτητη, για να πείσει για την ορθότητα των ιδεών και των προτάσεών σου, όταν όμως είσαι σε θέση να μπορείς να τις εφαρμόσεις τότε θα κριθείς από αυτό κυρίως, από το τί έκανες. Φυσικά θα πει κανείς η εφαρμογή είναι δύσκολη, πιο δύσκολη από τα λόγια. Χρειάζεται να "σπάσεις αυγά", να συγκρουστείς με συμφέροντα και αντιλήψεις, αυτή ομως είναι η δουλειά για την οποία ψηφίζουμε (και πληρώνουμε) τους πολιτικούς να κάνουν.

Δεν μπορώ να ξεχάσω λοιπόν τον Σεπτέμβριο του 2011 το αλησμόνητο χαράτσι. Δεν μπορώ να συγχωρήσω τον Βενιζέλο γι' αυτό. Ότι θα έπρεπε ενώ δεν εργαζόμουν να πληρώσω 500 ευρώ. Ότι ως ένα από τα αμέτρητα θύματα της Κρίσης (όχι της Κρίσης των τελευταίων 5 ετών, αλλά της άρρωστης οικονομίας που έφτιαξε το πολιτικό μας σύστημα) θα έπρεπε να πληρώσω ενοίκιο στο Κράτος. Για να χρηματοδοτηθεί το "κενό". Για να συνεχίσουν δηλ. να επιζούν οι σοσιαλιστικές πολιτικές του μεγάλου Κράτους και να κρατηθούν απείραχτοι οι κομματικοί στρατοί των προνομιούχων, που είναι δυστυχώς η μόνη πραγματική προτεραιότητα για τους πολιτικούς μας...


Η ομιλία λοιπόν μπορεί να είναι θαυμάσια, και θα την ακούσω (ή θα την διαβάσω). Μπορεί τα επιχειρήματά της να μας χρειαστούν πολύ στους επόμενους μήνες, με αυτούς που έχουμε μπλέξει. Όμως δεν μπορώ να αποσυνδέσω ότι για να φτάσουμε να μπλέξουμε με αυτούς σήμερα, κάποιοι άλλοι μεταξύ των οποίων και ο κ. Βενιζέλος και πολύ περισσότερο το κόμμα του, είναι οι κύριοι υπεύθυνοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου