Τώρα μιλάει η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ

Ο φόβος έχει αλλάξει πλευρά…Τώρα μιλάμε ΕΜΕΙΣ!

Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ

Η «κοινή γνώμη» των ΜΜΕ λέει πως πρέπει να φοβόμαστε αν θα πέσει η κυβέρνηση, πως πρέπει να φοβόμαστε να αντιδρούμε απέναντι σε όλα αυτά που συμβαίνουν και αν αντισταθούμε τότε είναι εκεί οι «προστάτες» τους να μας επιβάλουν το φόβο μέσω της καταστολής. Μας επισημαίνουν επιστρατεύοντας τους «μπαμπούλες» της τρόικα και των αγορών, πως πρέπει να φοβόμαστε οποιαδήποτε αλλαγή δεν αρμόζει στη δική τους κανονικότητα (και πολύ μεταμοντέρνο!), πως αν οτιδήποτε αλλάξει από τη σημερινή μίζερη κατάσταση, θα είναι καταστροφή. Θέλουν να κάνουν τη μιζέρια ένα μόνιμο πλαίσιο διαβίωσης για όλους και όλες μας.

Ο φόβος που προσπαθούν να σπείρουν, είναι η άλλη όψη του φόβου που αισθάνονται οι ίδιοι απέναντι μας. Κάνουν ψυχολογικές αναλύσεις φρουδικές. Φοβούνται την κοινωνία, μα πάνω απ’ όλα φοβούνται τη νεολαία. Βλέπε η νεολαία είναι πιο ευεπηρεάστη, της λείπει η πείρα, παρασύρεται πιο εύκολα από φενάκες συνθήματα, οπότε εμείς είμαστε μαζί σας. Μας φοβούνται γιατί είμαστε αυτοί που δεν έχουν να χάσουν πλέον τίποτα, ακριβώς γι' αυτό τα καλύτερα θύματα, οι εξαθλιωμένοι προλετάριοι που θα ονειρευόταν ο θείος Κάρολος, έτοιμη ύλη για την επανάσταση γιατί δεν μπορούν να μας ελέγξουν ή να μας εξαγοράσουν (πάνε οι θέσεις στο δημόσιο) και ξέρουν ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο για την εξουσία τους, από μια αποφασισμένη νεολαία που διεκδικεί το δικαίωμά της στην αξιοπρέπεια (δηλ από μια νεολαία μάζα να διοριστεί στο δημόσιο για να χει μόνιμη σταθερή δουλειά και φαί).

Προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας πείσουν ότι δεν μπορεί τίποτα να γίνει διαφορετικά, αλλά εμείς ξέρουμε καλά ότι το κλειδί της ανατροπής βρίσκεται σ’ εμάς τους ίδιους και τους αγώνες μας. Ξέρουμε ότι έχουμε όλα τα εφόδια που μπορούν να βάλουν βόμβα (μεταφορικά προφανώς μα βόμβα; μετά φταίνε οι άλλοι που σας λένε ότι θα τα διαλύσετε όλα) στα θεμέλια αυτού του κοινωνικού μοντέλου στο οποίο ζούμε. Έχουμε και τις γνώσεις και τη θέληση να είμαστε εκείνη η γενιά που θα βοηθήσει το παλιό να πεθάνει μια ώρα αρχύτερα και θα φέρει στο φως το νέο που μπορεί να γεννηθεί. (η ποιητική γλώσσα και η επίκληση στο θυμικό ήταν πάντα το δυνατό στοιχείο της Αριστεράς, ιδιαίτερα στην πατρίδα μας).

Δε μας έπεισαν ποτέ, ούτε θα μας πείσουν τώρα πως το να πηγαίνουμε σ’ ένα λύκειο – εξεταστικό κέντρο, σ’ ένα πανεπιστήμιο παρακμιακό και αποστειρωμένο (βλ. καθαρό και χωρίς κομματικές αφίσσες), το να κινούμαστε συνεχώς ανάμεσα στην ανεργία και την κακοπληρωμένη εργασία εάν δεν επιλέξουμε να μεταναστεύσουμε (στις καπιταλιστικές χώρες της Δύσης, Αγγλία, Γερμανία κλπ), το να ζούμε σε πόλεις-φρούρια (χωρίς δηλαδή μετανάστες λαθροπωλητές) ή να μην έχουμε τη στοιχειώδη πρόσβαση σε δωρεάν πολιτισμό (Τα γνωστά ΔηΠεΘε) και αθλητισμό, είναι ένα μέλλον που μας αρμόζει.

Δε μας έπεισαν ποτέ, ούτε θα μας πείσουν τώρα πως είναι τρέλα κι «εθνική ανευθυνότητα» το να ζητάμε την κατάργηση του «νέου» Λυκείου, να παλεύουμε ενάντια στη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη του Πανεπιστημίου, να απαιτούμε την επαναφορά του βασικού μισθού στα 751€ (γιατί όχι παραπάνω;;;) και την κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης (είναι πολύ ελαστική και ευέλικτη η αγορά εργασίας, πρέπει να την κάνουμε πιο αρτηριοσκληρωτική ή να αναγκαστούμε όλοι να μη δηλώνουμε κανείς ότι δουλεύουμε για να αποφύγουμε τα χαράτσια των φόρων και των ταμείων), να θεωρούμε αυτονόητη την κατάργηση των ΜΑΤ (εντάξει φαντάζεστε τώρα πρωθυπουργό του λαού και της νεολαίας Αλέξη να τον φυλάνε τα ΜΑΤ;) για να μπορούμε να πούμε ότι είμαστε ασφαλείς, να θέλουμε εδώ και τώρα την κατάργηση κάθε περίφραξης ανάμεσα σ’ εμάς κι αυτά που μας ανήκουν: τις θάλασσες, τις πλατείες, τα πάρκα, το δημόσιο χώρο (στα σύνορα; εκεί δεν θα καταργηθούν οι "περιφράξεις";)

Εμείς τα θέλουμε όλα (φυσικά και τα θέλουμε όλα, έτσι μάς μάθανε οι γονείς μας, μόνιμη και σταθερή δουλειά σε ΔΕΚΟ ή στη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία ,2-3 μήνες άδειες, 15 αργίες και (καλή) σύνταξη απ τα 50, εμείς γιατί να μην έχουμε τα ίδια;στο πηγάδι κατουρήσαμε;) και δεν θα διαπραγματευτούμε με κανέναν τη ζωή μας με αξιοπρέπεια και δικαιώματα (αυτά που εννοούν δικαιώματα φυσικά, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό τους δεν συνιστούν δικαιώματα). Εάν αυτοί έχουν αποφασίσει να μας αφήσουν εκτός της «δημοκρατίας» τους, εμείς καθόλου δεν ανησυχούμε. Η αντίστασή μας είναι απέναντι απ’ τον αυταρχισμό τους, η αλληλεγγύη μας είναι πέρα από τον ατομισμό τους, η δημοκρατία μας είναι μακριά από την ανάθεση, η αξιοπρέπειά μας βρίσκεται τελείως έξω από το δικό τους παράδειγμα για τη ζωή.

Είμαστε εκείνη η γενιά που θα γράψει το τέλος της μνημονιακής κυβέρνησης στη χώρα, αλλά και κάτι παραπάνω: Είμαστε αυτές κι αυτοί που ξεριζώνουν τ’ αυτονόητα του παλιού κόσμου για να βάλουμε στη θέση τους τ’ αυτονόητα του κόσμου που έρχεται (φυσικά, υπάρχουν και στον νέο κόσμο που έρχεται και που είναι εφικτός τα αυτονόητα, τί νομίζατε; Κατάλυση του κατεστημένου για να έρθει το δικό μας, νέο και καλό κατεστημένο).

Νέοι/Νέες ΣΥΡΙΖΑ: Η ΚΝΕ της γενιάς μας

Τώρα μιλάμε εμείς.
(Αν κρίνεις από την ανακοίνωση πάντως καταλαβαίνεις πού έμαθαν να μιλάνε και να σκέφτονται οι νέοι/νέες ΣΥΡΙΖΑ. Στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Έναν από τους θεσμούς-σήμα κατατεθέν δηλαδή της μεταπολιτευτικής μας χρεωκοπίας. Και όχι αγαπητοί μη βιαστείτε δεν μιλάμε μόνο για οικονομική χρεωκοπία.)