Ό,τι γνώμη και να έχει κανείς για τον Σιωνισμό, τους Εβραίους και όλα αυτά τα ευαίσθητα και φορτισμένα θέματα, κάποια στιγμή και στην Ελλάδα μας, θα πρέπει να αρχίσουμε να βλέπουμε και την πραγματικότητα, πέρα από συναισθηματισμούς.Χωρίς να μπούμε σε ανάλυση του όλου θέματος γιατί είναι εξαιρετικά περίπλοκο:
ένα απλό πράγμα ως αφορμή για να προβληματιστούμε: Τρεις Ισραηλινοί Εβραίοι έφηβοι απήχθησαν από αγνώστους και μετά τρεις εβδομάδες βρέθηκαν νεκροί. Στο θέμα δεν δόθηκε φοβερή δημοσιότητα, και τόσο τα διεθνή όσα και πολύ περισσότερο τα ελληνικά Μέσα περιορίστηκαν σε ανακοινώσεις του τύπου το Ισραήλ πρέπει να δείξει αυτοσυγκράτηση και να μη γίνει αφορμή αυτό για γενικότερη αιματοχυσία κλπ..
Μια μέρα μετά ένας νεαρός Άραβας βρίσκεται δολοφονημένος με στυγνό τρόπο. Το Ισραήλ αμέσως αναλαμβάνει την ευθύνη να βρει και να τιμωρήσει τους ενόχους, όπως αρμόζει. Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου καταδικάζει απερίφραστα με την φράση "Δεν υπάρχει θέση για τέτοιους ανθρώπους στην κοινωνία μας" και υπόσχεται στην οικογένεια του θύματος ότι η Δικαιοσύνη θα αποδοθεί. Ούτε δικαιολογίες εδώ (και προφανώς σωστά) ούτε τίποτα. Ραββίνος μάλιστα φθάνει να ζητήσει την θανατική ποινή για τους ενόχους (Elyakim Levanon). Το θέμα γίνεται πρωτοσέλιδο, παίζει σε όλα τα μπλογκς και τις εφημερίδες, και από κάτω πληθώρα σχολίων για το πόσο κακοί είναι οι Εβραίοι και το ότι ο τρομοκράτης είναι το κράτος του Ισραήλ κλπ κλπ
Νομίζω αυτό από μόνο του λέει πολλά. Αν αυτή η σύγκριση δεν μας λέει κάτι, τότε αυτό έχει να πει πολλά για το επίπεδο που έχουμε καταντήσει ως Νεοέλληνες..
Σειράχ, δε νομίζω να υπάρχει κάποιος (πέραν των Παλαιστινίων/Αράβων) που να αντιτίθεται στο Σιωνισμό ως εθνικιστικό κίνημα των Εβραίων. Όλοι οι λαοί έχουν δικαίωμα να έχουν τη δική τους πατρίδα. Το θέμα είναι ότι συχνά ο Σιωνισμός ξεφεύγει από τα πλαίσια του απλού εθνικισμού και μεταπίπτει στη σφαίρα του ιμπεριαλισμού. Κοντολογίς, ναι στο Ισραήλ, ναι στο Παλαιστινιακό Κράτος, ναι στον εθνικιστικό Σιωνισμό, όχι στον ιμπεριαλιστικό Σιωνισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όμως, υπάρχουν πολλοί που πρακτικά, στην ουσία, αρνούνται το δικαίωμα στο Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του, τού αρνούνται δηλ. ουσιαστικά το δικαίωμα στην ύπαρξη..Αλλά το θέμα δεν είναι μόνον αυτό: σκοπός της ανάρτησης είναι να δείξει την αβυσσαλέα διαφορά σε επίπεδο κουλτούρας ανάμεσα στις δύο οντότητες, είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι.. Όσο και αν το Ισραήλ έχει τα λάθη του (δύσκολο και να τα αποφύγει κάποιες φορές), είναι αξιοπρόσεκτο πώς ισορροπεί ανάμεσα στην ανάγκη για αποτελεσματικότητα και τον σεβασμό ηθικών και δημοκρατικών κανόνων απ' την άλλη. Το Ισραήλ είναι Δύση μέσα στην Ανατολή, μία όαση ελευθερίας και ευημερίας.. (Ακόμα και για τους Άραβες κατοίκους του, που αποτελούν το 18% περίπου) Απ' την άλλη, ο αραβικός κόσμος που είναι σε άλλη εποχή και παραπαίει μεταξύ φανατισμών και ολοκληρωτισμών.. Ίσως γι' αυτό και μάς ελκύει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αραβικός κόσμος είναι δέσμιος της θρησκείας του, που νομιμοποιεί τη βία ως μέσο επέκτασης και αντιμετωπίζει τους αλλόθρησκους ως σκυλιά. Νομίζω ότι οι Έλληνες τούς συμπαθούν κυρίως λόγω της κοινής τους σοσιαλιστικής παράδοσης. Επί πλέον, στον πόλεμο Ισραηλινών-Αράβων, συχνά παίρνουμε το μέρος των δευτέρων λόγω του αντισημιτισμού μας, που πολλές φορές είναι αδικαιολόγητος και άλλες όχι και τόσο. Εν πάση περιπτώσει, επαναλαμβάνω τις καταληκτικές διαπιστώσεις του προηγούμενου μηνύματός μου.
Διαγραφή"λόγω της κοινής τους σοσιαλιστικής παράδοσης";;; Λόγω Τουρκοκρατίας και τριτοκοσμικής παράδοσης φοβάμαι..
ΔιαγραφήΌσο για τον σοσιαλισμό, δεν ξέρω.. και οι Εβραίοι έχουν τα κιμπούτζ.. Εξάλλου ο Καραμανλής ο θείος ήταν και αυτός πολύ μεροληπτικός υπέρ της αραβικής υπόθεσης (πέρα από το ηθικά ελέγξιμο της μεροληψίας των Ελλήνων πολιτικών, ας προσθέσουμε και πού οδήγησαν αυτές οι εμμονές τα εθνικά μας συμφέροντα..)